شناسایی وتعیین تراکم و زی توده پرتاران در ساحل شهرستان چالوس (دریای خزر)

پژوهش های علوم و فنون دریایی

مقاله 8، دوره 7، شماره 4، اسفند 1391، صفحه 104-117   

نوع مقاله: تحقیقی

نویسندگان

میثم طاولی^{* 1}؛ معصومه موسوی²

¹گروه اکولوژی، مرکز تحقیقات ماهیان سرد آبی کشور، تنکابن

²گروه بیولوژی دریا، دانشکده منابع طبیع و علوم دریایی نور، دانشگاه تربیت مدرس

چکیده

     تغییرات تراکم و زی‌توده پرتاران ساحل شهرستان چالوس در جنوب دریای خزر به صورت فصلی در اواسط ماه های بهمن 1384، اردیبهشت، مرداد و آبان 1385، توسط نمونه بردار گرب مدل Van Veen به ابعاد 15×15 سانتی متر با سطح مقطع 225 سانتی متر مربع در اعماق 7 و 20 متری در 4 ایستگاه، در 2 ترانسکت عمود بر ساحل از منطقه "خط 8" (قسمت غربی ساحل با موقیعت جغرافیایی   "15 '41  ^°36 عرض شمالی و   "44 '23  ^°51 طول شرقی) تا منطقه "رادیو ‌دریا" (قسمت شرقی ساحل با موقیعت جغرافیایی   "48 '40  ^°36 عرض شمالی و   "14 '26  ^°51 طول شرقی) به فاصله تقریبی 6 کیلومتر از یکدیگر صورت گرفت. در این بررسی 4 گونه کرم پرتار متعلق به 4 جنس و 2 خانواده شناسایی شدند، کرم پرتار Parhypania brevispinis  بیشترین تراکم (با میانگین 9/1106عدد و خطای استاندارد 8/360  در متر مربع) و زی توده (با میانگین 2/256 میلی گرم در متر مربع و خطای استاندارد 4/45) را در بین پرتاران به خود اختصاص داد (05/0 P <). حداکثر تراکم پرتاران در فصل تابستان در عمق7 متر در منطقه "خط 8" با میانگین 2/3644 و خطای استاندارد 1/872عدد در متر مربع و حداقل آن در فصل زمستان در عمق 7 متر در همان منطقه با میانگین 3/133 و خطای استاندارد 9/28عدد در مترمربع بدست آمد. حداکثر زی توده پرتاران در فصل بهار در عمق 20 متر در منطقه "خط 8" با میانگین 1900 میلی‌گرم در مترمربع و خطای استاندارد 740 و حداقل آن در فصل زمستان در عمق 7 متر در همان منطقه با میانگین 30 و خطای استاندارد 20 میلی‌گرم در مترمربعبدست آمد (05/0 P <). با توجه به نتایج بدست آمده از این‌تحقیق، با افزایش عمق تا 20 متر، زی‌توده پرتاران افزایش و تراکم آنها کاهش یافت (05/0 P >). به‌طور‌کلی، قسمت غربی ساحل چالوس، تراکم و زی‌توده بیشتری نسبت به قسمت شرقی آن دارا بوده است (05/0 P >).

کلیدواژه‌ها

تراکم؛ زی توده؛ پرتاران؛ ساحل‌چالوس؛ دریای خزر