اعتماد اجتماعی و عوامل اجتماعی موثر در آن (مورد مطالعه: کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی تهران شرق)

مطالعات جامعه شناختی ایران

مقاله 2، دوره 3، شماره 8، خرداد 1392، صفحه 21-42   

نوع مقاله: علمی پژوهشی

نویسنده

محمد باقر تاج الدین^*

چکیده

اعتماد اجتماعی در سازمان مقدمه‌ای برای کنش جمعی موفقیت‌آمیز در سازمان‌ ها و گسترش سرمایه اجتماعی تلقی می‌شود. اعتماد سازمانی، منجر به تقویت روابط کارکنان و افزایش مشارکت در تصمیم‌گیری‌ ها شده و محیطی فعال برای کار فراهم می‌سازد. هر گونه کاهش یا افزایش اعتماد اجتماعی کارکنان بستگی به تعدادی عوامل اجتماعی دارد که هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر این عوامل است. مسأله اصلی این است که عدم وجود اعتماد بین کارکنان و مدیران با یکدیگر موجب می شود که سازمان مورد نظر به اهداف از پیش تعیین شده دست نیافته و در نتیجه دچار افت کارایی و عملکرد موثر بشود. چارچوب نظری این پژوهش مبتنی بر دیدگاه های نظریه پردازان حوزه اعتماد اجتماعی مانند نیکلاس لومان، پیوتر زتومکا، آنتونی گیدنز و جیمز کلمن از یک سو و  نظریه های اعتماد سازمانی از سوی دیگر بوده است. روش تحقیق نیز اسنادی و پیمایشی با استفاده از تکنیک مصاحبه فردی و پرسشنامه بوده است. جامعه آماری را کلیه کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی تهران شرق مشتمل بر 145 نفر  تشکیل داده و حجم نمونه نیز 145 نفر برآورد شده است. روش نمونه گیری هم تصادفی ساده بود. پس از تکمیل پرسشنامه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss  و آزمون های آماری اقدام به تحلیل داده ها شد. نتایج تحقیق نشان داد که بین متغیرهای مستقل تحقیق رضایت شغلی، ریسک پذیری، و پیوندهای اجتماعی با میزان اعتماد اجتماعی بعنوان متغیر وابسته رابطه معنادار وجود نداشته و تنها بین متغیر از خود بیگانگی با میزان اعتماد اجتماعی رابطه معنا دار وجود داشته  است و در مجموع میزان تأثیرپذیری متغیر وابسته از متغیرهای مستقل در سطح پایینی بوده است.

کلیدواژه‌ها

واژگان کلیدی: اعتماد اجتماعی؛ سرمایه اجتماعی؛ رضایت شغلی؛ از خود بیگانگی؛ پیوندهای اجتماعی