بررسی میزان نیترات درآب های ساحلی محدوده بندر امیرآباد تا سلمان شهر(استان مازندارن) در فصل تابستان

پژوهش های علوم و فنون دریایی

مقاله 6، دوره 8، شماره 2، شهریور 1392، صفحه 68-76   

نوع مقاله: تحقیقی

نویسندگان

نادیا احمدی؛ رویا نوربخش^* ؛ محمد فرجی

گروه پژوهشی مواد غذایی، پژوهشکده غذایی و کشاورزی، پژوهشگاه استاندارد، کرج، ایران

چکیده

در این مطالعه تعیین میزان آلودگی سواحل جنوبی دریای مازندران به نیترات از تیر تا شهریور ماه سال 1391 انجام شده است. نمونه برداری از سواحل جنوب شرقی دریای مازندران در پنج ترانسکت شامل45 ایستگاه عمق در سطح و عمق های 5 و 10 متری با روش استاندارد ملی ایران صورت پذیرفت.  متوسط غلظت نیترات به ترتیب در ترانسکت سلمان شهر 37/5، 87/8 و 47/0 میلی گرم بر لیتر ، در محمودآباد 81/5، 98/9 و 76/0 میلی گرم بر لیتر، در نور 31/5، 76/11 و 71/0 میلی گرم بر لیتر، در نوشهر 40/5 ، 83/11 و 69/0 میلی گرم بر لیتر، و در امیرآباد 28/14، 89/14 و 09/2 میلی گرم بر لیتر بود. بررسی روند تغییرات غلظت نیترات نشان داد که مقدار این آلاینده از سلمان شهر به بندر امیر آباد افزایش می یابد. غلظت نیترات در مناطق بررسی شده دارای اختلاف معنی داری بود(05/0> (pاختلاف معنی داری در  پارامترهای pH و دما در ستون آب در اعماق 5 و 10 متر در هیچ کدام از مناطق بدست نیامد (05/0 (p>.

کلیدواژه‌ها

آلودگی؛ غلظت نیترات؛ pH؛ دما؛ بندر امیرآباد؛ سلمان شهر؛ مازندران

مراجع

الهی، ح. 1361. روش تعیین یون نیترات در آب. استاندارد ملی ایران شماره 2352.  سازمان ملی استاندارد ایران.

خسرو پناه، ن. 1387. عوامل محیطی موثر بر شکوفایی سواحل جنوب غربی دریای خزر در دو فصل بهار و تابستان.     پایان نامه کارشناسی ارشد، زیست شناسی دریا، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران شمال.

دانشمندایرانی، ک. 1391. ،آب آشامیدنی- ویژگی ها و روش های آزمون. استاندارد ملی ایران شماره 1053. سازمان ملی استاندارد ایران.

خیاط، م. و گوهری، م. 1391. بررسی اثرات منفی آلاینده ها بر کاهش توازن اکولوژیک دریای خزر.  همایش ملی کشاورزی پایدار. دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات اهواز. بهمن 1391.    

مدرفش، ب. 1386. بقایای سموم آلاینده محیط زیست و استراتژی مقابله با آنها. مجله گیاه سبز. شماره 63: 45-42.

مهدی پور، ن. 1391. ‎بررسی پیشینه و ارزیابی پتانسیل بروز شکوفایی جلبکی در سواحل جنوبی دریای خزر. گزارش طرح پژوهشی.  موسسه ملی اقیانوس شناسی ایران.

نظری، ز. 1387. بررسی بقایای آلودگی با منشاء هیدروکربن در دریای خزر. مجله سنبله. شماره 180: 39-37.

 

Alles, D. L. 2006. Marine phytoplankton blooms. ICES of Marine Science Journal, 25:700−736.

Berlin, M. & Reiner, D. 1985. Handbook of the toxicology of metals. V.2, 2nd Ed.

Elsevier Science Publishers B.V., London.

Caspian Environment Program (CEP). 2005. National Action Caspian Pollution. st Ed.CEP.

Clesceri, L.2005.Standard Method for examination of water and waste water. American Public Health Association. USA.

Dumont, H.J.1998.The Caspian Lake: History, biota, structure, and function. Limnology and Oceanography, 43:44−52.

Environmental Protection Agency of USA (EPA). 2003. Ground water & drinking water contaminants and MCLs. EPA. USA.

Feyzioglu, A. N. & Ogut, H.2006.Red tide observations along the Eastern Black Sea coast of Turkey  Journal of Fishing and Aquatic Science, 30:375−379.

Kideys, A. E., Soydemir, N., Eker, E., Vladmyrov., Soloviev, D. & Melin, F. 2005.Phytoplankton distribution in the Caspian Sea during March 2001.Hydrobiologia, 543: 159−168.

Krupatkina, D. K., Finenko, Z. Z. & Shalapyonok, A. A. 1991. Primary production and size-fractionated structure of the Black Sea phytoplankton in the winter-spring period. Marine Ecology Progress Series, 73:25−31.

Leonov, A.V. & Nazarov, A.N.2000.Nutrient input into the Caspian Sea with river run off. Water Resources, 28: 656−665.

Massaro, E.J. 1997, Handbook of human toxicology. National Health and Environmental Effects Research Laboratory, CRC‍ Press. Boca Raton, New York.

 Melin, F. 2005. Phytoplankton distribution in the Caspian Sea. Hydrobiologia, 543: 159−168.

 World Health Organization. 2011. Guidelines for drinking-water quality, fourth edition. WHO. USA.