احکام خاصه خیار عیب در عقد بیع از منظر فقه امامیه و انطباق آن با حقوق موضوعه ایران

مطالعات فقهی و فلسفی

مقاله 4، دوره 5، شماره 17، فروردین 1393، صفحه 57-70   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

بتول مغفوری فرسنگی^{* 1}؛ علیرضا عسکری²

¹دانشگاه فرهنگیان-کارشناس آموزش

²عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد قم

چکیده

یکی از ویژگیهای عقد بیع داشتن خیار عیب است این بدان معنی است : هر عیبی که در مثمن یا مبیع وجود داشته باشد باعث ایجاد خیار می شود ( فسخ ارادی توسط خیار از موجبات قانونی انحلال عقد است که فقها آنرا ملک فسخ عقد نامیده اند . ) که در این صورت مشتری می تواند معامله را فسخ کرده یا ارش را دریافت کند . تشخیص این امر عده ای داوری عرف را ملاک دانسته و بعضی هم کم و زیاد را ناظر به امر عینی تلقی کرده اند . در ماده 422 قانون مدنی جمهوری اسلامی ایران آمده است : « اگر بعد از معامله معلوم شود که کالا معیوب بوده ، مشتری مختار است و می تواند که کالای معیوب را با اخذ ارش قبول کرده یا معامله را فسخ کند » . که در این مقاله سعی شده احکام مخصوص خیار عیب در عقد بیع از نظر فقه شیعی و حقوق مدنی ایران بررسی شود .

کلیدواژه‌ها

بیع؛ خیار؛ عیب؛ ارش