ژئوشیمی، پتروگرافی و خاستگاه تکتونیکی ماسهسنگهای دونین فوقانی سازند ایلانقره، شمالغرب ایران

فصلنامه زمین شناسی محیط زیست

مقاله 2، دوره 3، شماره 2، تیر 1388، صفحه 19-30   

نویسندگان

عادل نجف زاده¹؛ محمد حسین آدابی²؛ مهدی جعفرزاده³؛ خسرو خسرو تهرانی⁴

¹عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تبریز

²عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی تهران، دانشکده علوم زمین

³دانشجوی دکتری رسوب شناسی و سنگ رسوبی، دانشگاه فردوسی مشهد

⁴عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران

چکیده

نهشتههای سیلیسی- آواری سازند ایلانقره در برش ایلانلو در آذربایجان با سن دونین بالایی)فامنین( از ماسهسنگهای با رنگهای متنوع و
شیلهای تیره رنگ به صورت میانلایه تشکیل شدهاند. اکثر نمونههای ماسهسنگی در برش ایلانلو از نظر مطالعات پتروگرافی از نوع
کوارتز آرنایت تشخیص داده شدهاند. مطالعه ژئوشیمیایی این ماسهسنگها نیز ترکیب کوارتز آرنایتی آنها را تأیید میکند. در این مطالعه،
خاستگاه، جایگاه تکتونیکی و اندیس هوازدگی این ماسهسنگها با تمرکز بر روشهای ژئوشیمیایی مورد بررسی قرار گرفته است. تفسیر نتایج
حاصل از آنالیزهای ژئوشیمیایی عناصر اصلی و فرعی و استفاده از دیاگرامهای مختلف نشان میدهد که ماسهسنگهای موجود در برش
ایلانلو از یک منشأ کراتونی همراه با چرخه مجدد رسوبی و تحت تأثیر اقلیم گرم و مرطوب حاکم بر آن زمان، حاصل و در نهایت دریک
حاشیه غیر فعال قارهای رسوبگذاری نمودهاند. با توجه به موقعیت پالئوژئوگرافی ایران در زمان دونین )شمال ابر قاره گندوانا( و قرارگیری
منطقه آذربایجان در پیشانیترین ساحل جنوبی پالئوتتیس، میتوان فرضیه ورود رسوب از سمت مناطق جنوبیتر گندوانا و نواحی خاورمیانه
نظیر سپر عربستان و سپر نوبین در شرق آفریقا و رسوبگذاری نهایی در حاشیه غیر فعال قارهای اقیانوس پالئوتتیس را برای این نهشتهها در
نظر گرفت

کلیدواژه‌ها

ژئوشیمی؛ ایلانلو؛ خاستگاه؛ حاشیه غیر فعال