مطالعه سیستماتیک فسیلهای گیاهی سازند شمشک در ناحیه آبیک، قزوین

فصلنامه زمین شناسی محیط زیست

مقاله 3، دوره 3، شماره 2، تیر 1388، صفحه 31-38   

نویسندگان

معصومه سهرابی ملایوسفی¹؛ افسانه حسینی²

¹گروه زمین شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر

²کارشناس ارشد دفتر تنوع زیستی و ذخائر ژنتیکی سازمان حفاظت محیط زیست

چکیده

اصلیترین سازندهای زغالدار در ایران شامل سازندهای شمشک و هجدک میباشند. معادن زغالسنگ موجود در سازندهای مذکور دارای
سنگوارههای گیاهی خاصی هستند که سن زمینشناسی رتین- لیاس را برای سازند شمشک نشان میدهند. منطقه مورد مطالعه در شمال
شهرستان آبیک واقع گردیده و سازند شمشک که شامل مجموعهای از ماسه سنگ، سیلتستون، شیل و رس سنگ است در منطقه گسترش
زیادی دارد. معدن زغالسنگ آبیک از نظر تقسیمات زمینشناختی در البرز مرکزی واقع شده است و از لحاظ چینهشناسی دارای تنوع زمانی
زیادی است، به طوری که از سنگهای قدیمی با سن پرکامبرین تا رسوبات عهد حاضر در آن دیده میشود. قدیمیترین سنگها در منطقه
متعلق به سازند کهر میباشند که به طور تدریجی در زیر سازند سلطانیه قرار گرفته است. مطالعات انجام شده آب و هوای گرم و مرطوب
نزدیک به نیمه حارهای را در زمان تشکیل این سازند نشان میدهند. آثار باقیمانده از گیاهان قدیمی شامل بقایای مربوط به برگ آنها میباشد
که اصلیترین مجموعه فسیلی باقیمانده شامل 9جنس و 1گونه است که عبارتند از:
Zamites sp., Otozamites sp., Anomozamites sp., Nilssoniopteris sp. Ctenis sp., Cycadites sp.,
Nilssonia sp., Dictyophyllum sp., Cladophlebis sp., Pterophyllum bavieni

کلیدواژه‌ها

شمشک؛ پالئوبوتانیک؛ البرز مرکزی؛ رتولیاس