تأملی بر تنجس آب قلیل به صرف ملاقات با نجس(1)

مطالعات فقهی و فلسفی

مقاله 5، دوره 5، شماره 19، مهر 1393، صفحه 75-106   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

مجتبی رحیمی^{* 1}؛ احمد مرادخانی²

¹استاد

²استادیار /دانشگاه آزاد اسلامی واحد قم

چکیده

یکی از نکات کلیدی در فهم روایات توجه به قرائنی است که در اطراف آن هستند و یکی از این قرائن مهم ارتکازاتی است که در مورد موضوع طرح شده در روایت وجود دارد. بدیهی است عدم توجه به قرائن، مخصوصا ارتکازات، باعث بدفهمی در تفسیر روایات شده و نتیجه غلطی به دست خواهد داد. از این رهگذر باید گفت در مورد چگونگی آلوده شدن آب قلیل و نحوه تطهیر آن در میان عقلا، ارتکازات بسیار روشنی وجود دارد. از طرفی هم روایات این باب اختلافی است. به نظر نگارنده، عدم توجه به این ارتکازات، موجب شده تا بسیاری از فقهای ما نظر به نجاست آب قلیل به صرف برخورد با نجاست داده اند حتی اگر اوصاف آن تغییر نکرده باشد. پژوهش پیش رو با تبیین دقیق از ارتکازات موجود در مورد آب قلیل به تفسیر روایات پرداخته و در نهایت به این نتیجه رسیده است که آب قلیل به صرف ملاقات با نجاست، نجس نمی شود و نجاست آن منوط به تغییر اوصافش می باشد. و از همین رهگذر اقدام به حل اختلاف بدوی بین روایات این باب کرده ایم .

کلیدواژه‌ها

ارتکاز؛ آب قلیل؛ آب کر؛ عسر و حرج؛ تنجس