بررسی به کارگیری سیستم بهایابی بر مبنای فعالیت زمان گرا (TDABC) در بانک سینا

مدیریت کسب و کار

مقاله 5، دوره 7، شماره 27، مهر 1394، صفحه 81-99   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

علی 1 اسماعیل زاده مقری¹؛ حمیدرضا کردلوئی²؛ مریم نوری^{* 3}

¹دانشیار رشته حسابداری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر

²استادیار رشته حسابداری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز

³دانش‌آموخته کارشناسی ارشد رشته حسابداری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر

چکیده

با توجه به پیشرفت فناوری و شرایط جدید محیط کسب­وکار و افزایش نسبت هزینه­های سربار به هزینه­های مستقیم تولید، محاسبه دقیق قیمت خدمات و محصولات به­عنوان یکی از ابزارهای رقابتی سازمان از اهمیت بالایی برخوردار است. این پدیده نیاز به روش­های نوین هزینه­یابی را که با استفاده از آن­ها هزینه­های سربار با دقت بالایی تخصیص داده شوند را افزایش داده است. مدل زمان­گرا که مدل ساده­شده هزینه­یابی بر مبنای فعالیت سنتی است، با استفاده از معادلات و محرک­های زمانی، تخصیص‌های سربار را اصلاح و بهای تمام­شده محصولات و خدمات را به طرز صحیحی گزارش می­کند. همچنین این مدل با اندازه­گیری ظرفیت بلااستفاده و هزینه آن، مدیران را در امر ارزیابی عملکرد بخش‌های سازمان یاری می­کند. در این تحقیق سعی شده است با استفاده از اجرای مدل «هزینه­یابی بر مبنای فعالیت زمان­گرا» در یک سازمان خدماتی (بانک سینا)، طرحی برای محاسبه قیمت تمام شده خدمات بانکی ارائه شود و قیمت تمام شده خدمات بانکی محاسبه شود، برای جمع­آوری اطلاعات لازم برای اجرای مدل از مصاحبه با کارکنان نمونه و پرسشنامه استفاده شده است. پس از اجرای مدل، قیمت تمام­شده هر فعالیت اصلی و هر خدمت محاسبه شده است. نتایج تحقیق نشان می­دهد که در حدود 48 درصداز زمان عملی کارکنان بلااستفاده است و در واقع 48 درصد از هزینه­های سازمان به هدر می‌رود؛ همچنین بر اساس نتایج قیمت تمام­شده خدمت تنها به تعداد تکرار فعالیت­ها و حجم تولید وابسته نیست و به زمان تولید و نرخ هزینه ظرفیت نیز وابسته است.

کلیدواژه‌ها

ﻫﺰﻳﻨﻪ ﻳﺎﺑﻲ ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎی ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ زﻣﺎن ﮔﺮا؛ ﻫﺰﻳﻨﻪ ﻳﺎﺑﻲ ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎی ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﺳﻨﺘﻲ؛ ﻇﺮﻓﻴﺖ بلااﺳﺘﻔﺎده