بررسی تاثیر گیرنده های آلفا و بتا آدرنرژیک در تسکین درد ناشی از میدان های الکترومغناطیس

پژوهش های بالینی دامپزشکی

مقاله 4، دوره 2، شماره 2، فروردین 1390، صفحه 96-102   

نویسندگان

محمدرضا رحیم نژاد^* ؛ رامین حاجی خانی

دانشگاه آزاد اسلامی، واحد کرج، دانشکده دامپزشکی، گروه علوم پایه، کرج، ایران

چکیده

در این مطالعه که بر روی 10گروه 6تایی موش انجام شده است با استفاده از 4دارو (یوهیمبین، زایلازین،پروپرانولول،سالبوتامول) نقش سیستم آدرنرژیک
در تاثیر میدان الکترومغناطیس بر حس درد مزمن بررسی شد.
موش ها در ابتدا به دو گروه تقسیم و گروه در معرض میدان به مدت یک هفته و هر روز، روزی یک ساعت در معرض میدان الکترو مغناطیس قرار گرفتند
و در ادامه هرکدام از داروها بصورت جداگانه و مستقل از هم بر روی هر دو گروه موش ها آزمایش شدند.
نتایج این پژوهش نشان داد یوهیمبین ( α2بلاکر) موجب کاهش معنی دار اثر ضد دردی میدان الکترومغناطیس و زایلازین ( α2آگونیست) موجب افزایش
معنی دار اثر ضد دردی میدان الکترومغناطیس می گردد، اما تجویز پروپرانولول ( β 1و β 2و β 3بلاکر) و سالبوتامول ( β 2آگونیست) هیچ تغییری در
اثر ضد دردی میدان الکترومغناطیس ایحاد ننمود.
این نتایج نشانگر خاصیت ضد دردی میدانهای الکترومغناطیس و نقش سیستم آدرنرژیک در تسکین درد توسط این میدانها می باشد

کلیدواژه‌ها

آلفا آدرنرژیک؛ بتا آدرنرژیک؛ میدان الکترومغناطیس؛ درد