بررسی هیستوپاتولوژی تزریق داخل صفاقی ایزوترتینوئین بر پوست، کبد و کلیه جنین موش N

پژوهش های بالینی دامپزشکی

مقاله 3، دوره 4، شماره 2، تیر 1392، صفحه 99-109   

نویسندگان

اعظم کلانتری^* ؛ رمضان خانبابایی؛ بهمن اسلامی

دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قائمشهر، گروه زیست شناسی، قائمشهر، ایران

چکیده

اگرچه امروزه داروهای مؤثری در جهت کنترل و درمان بیماریها به بازار عرضه شده است، اما همچنان اثرات ناخواسته این داروها بر بدن انسان مطرح میباشد.
یکی از راه ً های بسیار مؤثر و مورد قبول در ارزیابی اثرات دارو بر بدن انسان، تجویز دارو به حیوانات آزمایشگاهی مخصوصا موش میباشد که به راحتی و در
بازه زمانی مناسب میتوان این اثرات را بررسی نمود. در این میان داروی ایزوترتینوئین علی رغم کاربرد بسیار وسیعی که در درمان آکنهی شدید ندولی مقاوم
به درمان، اختلال کراتینیزاسیون مقاوم به درمان، جلوگیری از سرطان پوست و همچنین سرطان سلولهای سنگفرشی سر و گردن دارد، اما اثرات ناخواستهایی
از دارو گزارش شده است، خصوصاً اینکه به علت اثرات تراتوژنیک در دوران بارداری منع مصرف دارد. اثرات این دارو وابسته به درمان طولانی مدت و
مصرف خوراکی آن میباشد، مثلأ در انسان طول درمان توصیه شده، برای آکنه 15تا 20هفته میباشد که این مدت طولانی، غالبأ سبب اثرات ناخواستهایی از
قبیل افزایش تری گلیسرید خون، مرطوب شدن پوست، اثرات سوء بر چشم، افزایش کلسیم خون و اختلالات ناخواسته دیگر میشود. در این تحقیق اثرات
هیستوپاتولوژی داروی ایزوترتینوئین پوست، کلیه و کبد جنین موشهایی که در طول دوره بارداری این دارو بصورت داخل صفاقی به آنها تزریق شده است،
مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که تزریق داخل صفاقی ایزوترتینوئین در غلظت 1،3/5و 6میلی گرم در جنین موشهای گروه آزمایش منجر به
کاهش تعداد فولیکولهای مو، پرخونی، اتساع رگها و افزایش نفوذ پذیری رگها در کلیه و همچنین تجمع صفرا در کبد میشود، بطوریکه با افزایش دوز دارو
تغییرات مورد اشاره بارز تر خواهد بود

کلیدواژه‌ها

ایزوترتینوئین؛ پوست؛ کبد؛ کلیه؛ موش N