سرمایه‌ اجتماعی و باورهای دینی و فرهنگی

تغییرات اجتماعی - فرهنگی

مقاله 3، دوره 10، شماره 2 - شماره پیاپی 37، تیر 1392   

نویسنده

محمدرضا شاد منامن

استادیار، عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خلخال، ایران

چکیده

بعد از تعاریف نظری سرمایه اجتماعی بوسیله بعضی از دانشمندان و صاحب‌نظران به این نکته تأکید شده است که نه‌تنها مفاهیم سرمایه اجتماعی در مکتب اسلام ساری و جاری بوده است بلکه به معنای واقعی کلمه عوامل مؤلّفه آن از قبیل سرمایه‌ی فرهنگی، سرمایه‌ی اقتصادی، گروه‌گرایی، اعتماد، همبستگی و . . . چیزهایی نیست که مکتب اسلام به آنها توصیه نکرده باشد.
در این راستا با استناد به منابع اسلامی ومأخذ دیگر به این نتیجه رسیده‌ایم که ضمن استفاده بهینه از راهکارهای اصولی و تجارب اندیشمندان دیگر اگر به احکام اسلامی به دقّت عمل شود،هم به تولید و هم حفظ سرمایه اجتماعی پرداخته می‌شود و از انقلاب اسلامی ایران به عنوان نمونه بارزی از سرمایه عظیم اجتماعی یاد شده است که با استفاده از آموزه‌های اصیل مکتب اسلام همه‌ی آنچه را که بعنوان اجزا و عوامل مثبت سرمایه اجتماعی از آنها یاد می‌شود، با حفظ ارزش‌های والای انسانی بکار می‌گیرد .
پس با احترام به همه واضعان و اندیشمندان نظریّه‌ی سرمایه اجتماعی با استفاده از مفاهیم علمی آنها نباید از آنچه خود داشته‌ایم غافل باشیم، چون هر وارداتی بدنبال خود فرهنگی را می‌آورد که اگر بومی نشود و با فرهنگ جامعه تطبیق نیابد مشکلاتی را ببار خواهد آورد.

کلیدواژه‌ها

سرمایه‌ی اجتماعی؛ مکتب اسلام؛ انقلاب اسلامی؛ احکام اسلامی