میزان و انواع اسیدهای چرب غیراشباع در زئوپلانکتونAcartia tonsa در سواحل جنوبی دریای خزر)منطقه نوشهر)

پژوهش های علوم و فنون دریایی

مقاله 2، دوره 11، شماره 4، اسفند 1395، صفحه 12-22   

نوع مقاله: تحقیقی

نویسندگان

شیما سرکشیکیان^* ؛ رضوان موسوی ندوشن

گروه شیلات، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال

چکیده

در تحقیق حاضر، پروفایل اسیدهای چرب زئوپلانکتون Acartia tonsaدر فصل بهار و تابستان سال 1394 در حوزه جنوبی دریای خزر(منطقه نوشهر) مورد مطالعه قرار گرفته است. نمونه گیری بوسیله تورهای مخصوص زئوپلانکتون، با چشمه 100 میکرومتر به صورت افقی در زیر سطح آب انجام شد.نمونه های Acartia tonsaدر آزمایشگاه جداسازی، فیلتر و تا انجام آزمایش چربی منجمد شدند. تعیین ترکیب اسیدهای چرب ژئوپلانکتون توسط دستگاه GC/mass (Gass Chromatography)انجام گرفت. نتایج نشان داد در فصل بهار و تابستان درصد کل اسیدهای چرب اشباع به ترتیب 62 درصد و 12/31درصد، اسیدهای چرب مونو غیراشباع 89/23درصد و 11/26درصد و اسیدهای چرب پلی غیراشباع 5/14درصد و 51/23درصد بوده است. تجزیه و تحلیل آماری اختلاف معنی دار در برخی از اسیدهای چرب مهم از قبیل میریستیک اسید، پالمیتیک اسید، اولئیک اسید، EPA (Eicosapentaenoic Acid) و DHA (Docosahexanoic Acid) را در دو فصل نشان داد(05/0P<). تغییرات در ترکیب اسیدهای چرب در دو فصل در آب های ساحلی دریای خزر(منطقه نوشهر) ناشی از تغییرات فصلی، منابع مواد غذایی موجود و در دسترسمی باشد.

کلیدواژه‌ها

اسیدهای چرب غیر اشباع؛ دریای خزر؛ زئوپلانکتون؛ Acartia tonsa؛ بهار و تابستان

مراجع

 

 

آزادمرد دمیرچی،ص.1389. شیمی و تجزیه روغنها و چربیهای خوراکی.انتشارات عمیدی.تبریز، ایران.

امام، ر. و رسولی، م. 1387. محیطزیستدریایخزر،چالشهاوراهکارها. مجله بندر و دریا، 15: 85-83.

نصراله زاده ساروی، ح.. 1392. بررسی روابط تغذیه ای زئوپلانکتون- فیتوپلانکتون در فصول مختلف حوزه جنوبی دریای خزر. نشریه علمی پژوهشی اقیانوس شناسی، 15: 38-29.

 

 

Arts, M.T., Brett, M.T. & Kainz, M.J. 2009. Lipids in aquatic ecosystems. Springer. NewYork.    

 Brown, M.R., Jeffry, S.W. & Garlaud, C.D. 1989. Nutritional aspects of microalgae used in  mariculture, a literature review.CSIRO Marine laboratory, Report 205. Australia.

 Dalsgaard, J., St. J., M., Kattner, G., Müller-Navarra, D. & Hagen, W. 2003. Fatty acid trophic markers in the pelagic marine environment. Advances in Marine Biology, 46:             225-340.

 De Mott, W.R. 1995. Optimal foraging by a suspension-feeding copepod: responses to short- term and seasonal variation in food resources. Oecologia, 103: 230-240.

Gonçalves, A.M.M., Azeiteiro, U.M., Pardal, M.A. & De Troch, M. 2012. Fatty acid profilingreveals seasonal and spatial shifts in zooplankton diet in a temperate estuary. Estuarine, Coastal and Shelf Science, 109: 70-80.

  Kattner, G., Krause, M. & Trahms, J. 1981. Lipid composition of some typical North Sea copepods. Marine Ecology Progress Series, 4: 69-74.

 Lyche, A. 1991. Inter and intraspecific variations in zooplankton element composition.  Hydrobiologie, 121: 343-353.

 Ozkizilcik, S. 1995. Lipid and fatty acid composition of striped bass (Morone saxatilis) larvae during development. Comparative Biochemistry and Physiology, 111:665-674.

 Parkes, R.J. 1987. Analysis of microbial communities within sediments using biomarkers. In: Fletcher, M.,Gray, T.R.G., Jones, J.G. (Eds.), Ecology of Microbial Communities  Cambridge University Press. Cambridge.

 Perumal, P., Damotharan, N.P. & Rajkumar, M. 2010. Laboratory culture and biochemical  characterization of the Calanoid copepod, Acartia southwelli Sewel, 1914 and Acartia  centrura Giesbrecht, 1889. AdvancedBiology Research, 4; 97-107.

 Rajendran, N., Matsuda, O., Urushigawa, Y. & Simidu, U. 1994. Characterization of                 microbialcommunitystructure in the surface sediment of Osaka Bay, Japan,  byphospholipid fatty  alysis.Applied andEnvironmental Microbiology, 60:248-257.

 Stoecker, D. K. & Capuzzo J.M. 1990. Predation on Protozoa: its importance to zooplankton. Journal of Plankton Research, 12: 891-908.

Veloza, A. J. 2005. Transfer of essential fatty acid by marine plankton. Thesis at the School  of MarineScience. The College of William and Mary, UK.

 Vestal, J.R. & White, D.C. 1989. Lipid analysis in microbial ecology. Bioscience, 39:535-           541.