معنی‌شناسی غناء و حکم آن

مجله پژوهش های فقه و حقوق اسلامی

مقاله 4، دوره 8، شماره 26، اسفند 1390، صفحه 51-78   

نویسنده

محمد شفیعی مازندرانی^*

واحد قم

چکیده

گوش دادن به آوا و صدای دل‌پسند ممنوع نیست و غناءِ ممنوع عبارت است از غنای مطرب که جذبه ویژهای دارد و همانند شراب سرمستی میآورد. در این مقاله به ارائه دلایل اصلی حرمت غناء مطرب و تبیین انگیزه‌های اساسی حرمت و بیان بسیاری از مسائل اساسی باب غناء که مردم به‌ویژه جوانان دوست دارند تا درباره آنها بدانند پرداخته شده ‌است و خاطر نشان شد که: ادلّه مهم تحریم غناء عبارتند‌ از: قرآن، سنت، اجماع، عقل. همچنین راز تحریم غناء عبارتند از: 1ـ طرب، 2ـ لهو، 3ـ تشبّه و البته موارد استثناء از تحریم غنای مطرب عبارتند از: 1ـ حُدی، 2ـ اضطرار(موسیقی درمانی)، 3ـ جلسه عروسی(همراه با شروط مربوطه).

کلیدواژه‌ها

حکم؛ غناء؛ طرب؛ امامیه؛ تغنّی