واکاوی تاریخی قاعده‌ی أخذ أجرت بر واجبات با رویکرد به آراء صاحب عروه

مجله پژوهش های فقه و حقوق اسلامی

مقاله 6، دوره 12، شماره 42، بهمن 1394، صفحه 115-146   

نویسندگان

علی جبار گلباغی ماسوله^* ؛ عباسعلی سلطانی؛ محمدتقی فخلعی

مشهد

چکیده

یکی از مباحثی که در بخش مکاسب محرمه­ی فقه شیعه، محل اختلاف شدید آراء فقیهان شیعه می­باشد، مسأله­ی أخذ أجرت بر واجبات است اینکه، آنچه امروز، در ادبیات فقه شیعه، قاعده­ی أخذ أجرت بر واجبات، خوانده می­شود، دارای چه پیشینه­ی تاریخی است؛ چگونه در گذر زمان ولادت یافت، رشد نمود و به قاعده­ای فربه بدل گردید؛ کدام دانشیان فقه شیعه، در این روند، سهیم بودند و تأثیر نهادند و با توجه به جایگاه ویژه­ی صاحب عروه، در حوزه­ی نقادی و ارائه آراء ویژه فقهی، وی، در نقد دیدگاه مشهور و رواج دیدگاهی نو، چه نقشی دارد، عمده مطالبی هستند که مقاله حاضر با نگاهی تاریخی، در قالب پژوهش شخص­محور، تبیین آنها را در اهتمام خویش دارد، تا از این رهگذر، به بخشی از تاریخ فقه شیعه در حوزه­ی قاعده­ی أخذ أجرت بر واجبات، آگاهی یابد.  

کلیدواژه‌ها

أخذ أجرت بر واجبات؛ إجاره بر واجبات؛ تنافی قصد قربت با أخذ أجرت بر واجبات؛ پیشینه قاعده‌ی أخذ أجرت