بررسی سرولوژیک تب کیو در بزها و گاومیش‌های منطقه اهواز به روش الایزا

آسیب‌شناسی درمانگاهی دامپزشکی

مقاله 3، دوره 11، 1 (41) بهار، اردیبهشت 1396، صفحه 25-35   

نوع مقاله: مقاله علمی پژوهشی

نویسندگان

حامد کرمی میرعزیزی¹؛ مهدی پورمهدی بروجنی^{* 2}؛ داریوش غریبی³؛ محمدرحیم حاجی حاجیکلایی⁴

¹دانش آموخته دکترای حرفه ای دامپزشکی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران.

²دانشیار گروه بهداشت و مواد غذایی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران.

³دانشیار گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران.

⁴استاد گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران.

چکیده

کوکسیلوز یا تب کیو با عامل کوکسیلا بورنتی در حیوانات اهلی معمولاً به صورت تحت­بالینی بروز می­کند، اگرچه با سقط و ناباروری نیز همراه می­باشد. نشخوارکنندگان اهلی مهم­ترین مخزن عامل بیماری بوده و از طریق شیر، ادرار، مدفوع و ترشحات تنفسی و تولیدمثلی آن را دفع می‌کنند. استنشاق آئروسل­های آلوده مهم­ترین راه آلودگی انسان و حیوانات است. هدف از مطالعه حاضر تعیین شیوع سرمی تب کیو در بزها و گاومیش­های منطقه اهواز بود. در این بررسی، نمونه‌های خون به طور تصادفی از 137 رأس بز و 135 رأس گاومیش در شهرستان اهواز جمع آوری گردید. سرم­های تهیه­شده، به­روش الایزا از نظر آلودگی با  کوکسیلا بورنتی آزمایش شدند. شیوع سرمی تب کیو در بزهای تحت مطالعه به طور کلی 31/34 درصد (21/42-41/26 درصد، با فاصله اطمینان 95 درصد) و در گاومیش­های تحت بررسی صفر درصد بود. آزمون مربع کای نشان داد شیوع بیماری در گاومیش با شیوع آن در بز تفاوت معنی‌داری دارد (001/0>p). آلودگی در بز ارتباط معنی‌داری با رده‌های سنی داشت. رگرسیون لاجستیک نشان داد که در بز نسبت شانس بین سن برحسب سال و آلودگی 57/1 (08/2- 19/1، با فاصله اطمینان 95 درصد) است (001/0>p) و با افزایش 1 سال سن حیوان، شانس آلودگی 57 درصد افزایش می‌یابد و تغییر سن، 8/10 درصد از تغییرات آلودگی را توجیه می‌کند. شانس آلودگی جنس ماده در بز 58/1 برابر جنس نر (47/6- 03/1 برابر، با فاصله اطمینان 95 درصد) بود (05/0>p) و جنس حیوان 5/4 درصد از تغییرات آلودگی را توجیه می­کند. مطالعه حاضر نشان داد که شیوع تب کیو در جمعیت بزهای منطقه اهواز قابل توجه می­باشد. بنابراین، کوکسیلا بورنتی بایستی به عنوان یکی از عوامل عفونی زئونوز، توسط دامپزشکان و سیاست‌گذاران بهداشتی مورد توجه قرار گیرد.
 

کلیدواژه‌ها

تب کیو؛ سرولوژی؛ بز؛ گاومیش؛ اهواز

مراجع

• · Anderson, A.D., Szymanski, T.J., Emery, M.P., Kohrs, P.H., Bjork, A.C., Marsden-Haug, N., et al. (2015).  Epizootiological investigation of a Q fever outbreak and implications for future control strategies. Journal of the American Veterinary Medical Association, 247(12): 1379-1386.
• · Angelakis, E. and Raoult, D. (2010). Q fever. Veterinary Microbiology, 140: 297-309.
• · Arricau-Bouvery, N. and Rodolakis, A. (2005). Is Q fever an emerging or re-emerging zoonosis? Veterinary Research, 36(3): 327-349.
• · Asadi, J., Kafi, M. and Khalili, M. (2013). Seroprevalence of Q fever in sheep and goat flocks with a history of abortion in Iran between 2011 and 2012. Veterinaria Italiana, 49(2): 163-168.
• · Banazis, M.J., Bestall, A.S., Reid, S.A. and Fenwick, S.G. (2010). A survey of Western Australian sheep, cattle and kangaroos to determine the prevalence of Coxiella burnetii. Veterinary Microbiology, 143(2-4): 337-345.
• · Bashiribod, H., Rahbarian, N., Eslami, G., Kazemi, B., Jannatsharif, E., Mahmoudirad, M., et al. (2008).  Prevalence of Coxiella burnetii in Human, Animal Hosts and Hard Ticks in West Mazandaran Province Iran, 2003-4. Research in Medicine, 32(3): 253-257. [In Persian]
• · Bauer, A.E., Hubbar, K.R.A., Johnson, A.J., Messicka, J.B., Weng, H.Y. and Pogranichniy, R.M. (2016). A cross sectional study evaluating the prevalence of Coxiella burnetii, potential risk factors for infection, and agreement between diagnostic methods in goats in Indiana. Preventive Veterinary Medicine, 126: 131-137.
• · Berri, M., Souriau, A., Crosby, M. and Rodolakis, A. (2002). Shedding of Coxiellaburnetti in ewes in two pregnancies following an episode of Coxiella abortion in a sheep flock. Veterinary Microbiology, 85(1): 55-60.
• · Cabassi, C., Taddei, S., Donofrio, G. and Ghadini, F. (2006). Association between Coxiellaburnetiseropositivity and abortion in dairy cattle of Northern Italy. New Microbiology, 29: 211-214.
• · Cekani, M., Papa, A., Kota, M., Velo, E. and Berxholi, K. (2008). Report of a serological study of Coxiella burnetii in domestic animals in Albania. The Veterinary Journal, 175(2): 276-278.
• · Esmaeili, S., BagheriAmiri, F. and Mostafavi, E. (2014). Seroprevalence Survey of Q fever among Sheep in Northwestern Iran. Vector Borne and Zoonotic Disease, 14(3): 189-192.
• · Ezatkhah, M., Alimolaei, M., Khalili, M. and Sharifi, H. (2014). Seroepidemiological study of Q fever in small ruminants from Southeast Iran. Journal of Infection and Public Health, 8(2) :170-176.
• · Gefenaite, G., Munster, J.M., van Houdt, R. and Hak, E. (2011). Effectiveness of the Q fever vaccine: A meta-analysis. Vaccine, 29(3): 395-398.
• · Kennerman, E., Rousset, E., Golcu, E. and Dufour, P. (2010). Seroprevalence of Q fever (coxiellosis) in sheep from the Southern Marmara Region, Turkey. Comparative Immunology, Microbiology and Infectious Diseases, 33(1): 37-45.
• · Keyvani Rad, N., Azizzadeh, M., Taghavi Razavizadeh, A.R., Mehrzad, J. and Rashtibaf, M. (2013). Seroepidemiology of coxiellosis (Q fever) in sheep and goat populations in the northeast of Iran. Iranian Journal of Veterinary Research, 15(1): 1-6.
• · Khalili, M. and Sakhaee, E. (2009). An update on a serologic survey of Q fever in domestic animals in Iran. The American Journal of Tropical Medicine and Hygiene, 80(6): 1031-1032.
• · Khalili, M., Shahabi-Nejad, N. and Golchin, M. (2010). Q fever serology in febrile patients in southeast Iran. Transactions of the Royal Society of Tropical Medicine and Hygiene, 104(9): 623-624.
• · Kiliç, A., Kalender, H., Koç, O., Kılınç, Ü., Irehan, B. and Berri, M. (2015). Molecular investigation of Coxiella burnetii infections in aborted sheep in eastern Turkey. Iranian Journal of Veterinary Research, 17(1): 41-44.
• · Lambton, S.L., Smith, R.P., Gillard, K., Horigan, M., Farren, C. and Pritchard, G.C. (2016). Serological survey using ELISA to determine the prevalence of Coxiella burnetii infection (Q fever) in sheep and goats in Great Britain. Cambridge Journals Epidemiology and Infection, 144(1): 19-24.
• · Masala, G., Porcu, R., Sanna, G., Chessa, G., Cillara, G., Chisu, V., et al. (2004). Occurrence, distribution, and role in abortion of Coxiella burnetii in sheep and goats in Sardinia, Italy. Veterinary Microbiology, 99(3-4): 301-305.
• · Maurin, M. and Raoult, D. (1999). Q fever. Clinical Microbiology Reviews, 12(4): 518-553.
• · Nakoun´e, E., Debaere, O., Koumanda-Kotogne, F., Selekon, B., Samory, F. and Talarmin, A. (2004). Serological surveillance of brucellosis and Q fever in cattle in the Central African Republic. Acta Tropica, 92(2): 147-151.
• · Norlander, L. (2000). Q fever epidemiology and pathogenesis. Microbes and Infection, 2(4): 417-424.
• · Pape, M., Bouzalas, E.G., Koptopoulos, G.S., Mandraveli, K., Aroanitidou-Vagiona, M., et al. (2009). The serological prevalence of Coxiella burnetii antibodies in sheep and goats in Northern Greece. European Society of clinical Microbiology and Infectious Disease, 15: 146-147.
• · Perugini, A.G., Capuano, F., Esposito, A., Marianelli, C., Martucciello, A., Iovane, G., et al. (2009). Detection of Coxiella burnetii in buffaloes aborted fetuses by IS111 DNA amplification: A preliminary report. Research in Veterinary Science, 87(2): 189-191.
• · Pourmahdi Borujeni, M., Gharibi, D., Goorannejad, S. and Zamiri, S. (2013). Seroprevalence of coxiellosis in Ahvaz sheep. Iranian Veterinary Journal, 9(1): 11-18.[In Persian]
• · Pourmahdi Borujeni, M., Gharibi, D., Haji Hajikoulaei, M.R., Ghorbanpour, M. andAlipour, Z. (2016). Serological survey and detection Coxiella burnetii in dairy cattle of Ahvaze by ELISA and PCR. Journal of Veterinary Microbiology, 12(1): 37-46. [In Persian]
• · Rahman, A., Alam, M., Islam, A., Fazlul Haque Bhuiyan, A.K. and Anisur Rahman, A.K.M. (2016). Serological and molecular evidence of Q fever in domestic ruminants in Bangladesh. Veterinary Medicine International, Article ID 9098416.
• · Rezaei, A., Gharibi, D., PourmahdiBorujeni, M. and Mosallanejad, B. (2015). Seroprevalence of Lyme disease and Q fever in referred dogs to veterinary hospital of Ahvaz. Iranian Veterinary Journal. 11(4): 34-41. [In Persian]
• · Rodolakis, A. (2006). Q fever, state of art: epidemiology, diagnosis and prophylaxis. Small Ruminant Research, 62(1-2): 121-124.
• · Sakhaee, E. and Khalili, M. (2010). The first serologic study of Q fever in sheep in Iran. Tropical Animal Health and Production, 42(7): 1561-1564.
• · Taurel, A.F., Guatteo, R., Joly, A., Seegers, H. and Beaudeau, F. (2011). Seroprevalence of Q fever in naturally infected dairy cattle herds. Preventive Veterinary Medicine, 101(1-2): 51-57.
• · Tejedor-Junco, M.T., González, M., Corbera, J.A. and Gutiérrez, C. (2015). Presence of Coxiella burnetii (Q fever) in goats on the Canary Islands: Current status. Small Ruminant Research, 134: 62-64.
• · Vaidya, V.M., Malik, S.V.S., Bhilegaonkar, K.N., Rathore, R.S., Kaur, S. and Barbuddhe, S.B. (2008). Prevalence of Q fever in domestic animals with reproductive disorders. Comparative Immunology, Microbiology and Infectious Diseases, 33(4): 307-321.
• · Van den Brom, R., Moll, L., van Schaik, G. and Vellema, P. (2012). Demography of Q fever seroprevalence in sheep and goats in The Netherlands in 2008. Preventive Veterinary Medicine, 109(1-2): 76-82.
• · Woldehiwet, Z. (2004). Q fever (coxiellosis): epidemiology and pathogenesis. Research in Veterinary Science, 77(2): 93-100.
• · Yin, M.Y., Qin, S.Y., Tan, Q.D., Feng, S.Y., Liu, G.X., Zhou, D.H., et al.  (2015). First report of Coxiella burnetii seroprevalence in Tibetan sheep in China. Vector-Borne and Zoonotic Diseases, 15(7): 419-422.
• · Yin, M.Y., Tan, Q.D., Qin, S.Y., Hu, L.Y., Liu, G.H., Zhou, D.H., et al. (2015). First serologic survey of Q fever in free-range yaks in China. Iranian Journal of Veterinary Research, 16(2): 210-212.