بررسی تداخل اثر عصاره الکلی گیاه شاهتره و داروی کلرامبوسیل براسپرماتوژنز موش صحرایی نر نژاد ویستار

فصلنامه زیست شناسی جانوری

مقاله 1، دوره 3، شماره 3، اردیبهشت 1390   

نویسندگان

زهرا حبیبی¹؛ میترا حیدری نصر آبادی²؛ عبدالحسین شیروی¹؛ مونا سوری¹

¹دانشگاه آزاد اسلامی، واحد دامغان، گروه زیست شناسی، دامغان، ایران

²دانشگاه آزاد اسلامی، واحد پرند، گروه زیست شناسی، پرند، ایران

چکیده

در این تحقیق اثرات عصاره الکلی گیاه شاهتره Fumaria parvifloraمتعلق به خانواده Fumariaceaبه عنوان یک آنتی اکسیدان و تداخل آن با داروی کلرامبوسیل بر بافت بیضه مورد بررسی قرار گرفته است. هدف از این پژوهش، شناخت محل اثر کلرامبوسیل در بافت بیضه و اثر حفاظتی عصاره الکلی شاهتره در برابر آن می باشد. رات های نر بالغ نژاد ویستار در 6 گروه 7 تایی گروه بندی شدند. گروه شاهد1 روغن مایع، گروه شاهد2 کلرامبوسیل (10 mg/kg w.b.)، گروه تیمار1 عصاره الکلی شاهتره (150 mg/kg w.b.)، گروه های تیمار2و3 و4 کلرامبوسیل (10 mg/kg w.b.) و به ترتیب عصارهالکلی شاهتره با غلظت های 150، 250 و 350 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن از طریق گاواژ دریافت کردند، پس از 15 روز موش ها تشریح و بیضه ها بیرون آورده شدند و پس از مورفومتری از آنها لام های میکروسکوپی تهیه شد و مورد بررسی بافت شناختی قرار گرفتند. اپی تلیوم ژرمینال بررسی شده و تعداد سلول های زاینده شمارش گردید.مشخص شد که کلرامبوسیل درگروه شاهد 2 اندازه بیضه و تعداد سلول های اسپرم را بطور معنی دار کاهش داده است،اما در گروه های تیمار اثرات کاهشی و افزایشی روی اسپرم ها مشاهده شد.

کلیدواژه‌ها

عصاره الکلی؛ شاهتره؛ کلرامبوسیل؛ اسپرماتوژنز؛ موش صحرایی