بررسی فیزیولوژیکی و بافت شناسی اثر رژیم غذایی پرچرب بر القاء چاقی در موش های بالغ نژاد NMRI

فصلنامه زیست شناسی جانوری

مقاله 2، دوره 5، شماره 2، بهمن 1391   

نویسندگان

فرناز بناکار¹؛ کاظم پریور¹؛ پریچهر یغمایی¹؛ هما محسنی کوچصفهانی²

¹دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، گروه زیست شناسی، تهران، ایران

²دانشگاه خوارزمی، دانشکده علوم پایه، دانشیار گروه زیست شناسی، تهران، ایران

چکیده

چاقی مشکلی اساسی و تهدید کننده سلامتی در جهان است که شیوه های جدیدی جهت مقابله با آن مورد نیاز می باشد. در پژوهش های مربوط به چاقی، مدل های جانوری ابزار سودمندی محسوب می شوند. در این مطالعه موش های سوری بالغ نر نژاد NMRIبا وزن پایه 4andplusmn;25 گرم با استفاده از یک رژیم غذایی پر چرب مدت شش هفته به عنوان گروه تیمار تغذیه و با گروه کنترل (دریافت کننده رژیم غذایی معمولی جوندگان) مقایسه شدند. وزن بدن موش ها هفته ای یکبار اندازه گیری شد. پس از شش هفته موش ها بیهوش شده و نمونه های خون آنها از قلب جمع آوری شد. در پایان هفته ششم وزن بدن گروه تیمار50% و وزن بدن گروه کنترل35٪ افزایش یافته بود. چربی شکمی گروه تیمار دو برابر بیشتر از گروه کنترل بود (pandlt;0.001) و تجمع نسبی چربی شکمی نیز با استفاده از رنگ آمیزی مشخص شد.در بین فاکتورهای بیوشیمیایی بررسی شده (کلسترول ، تری گلسیرید، HDL-(C)و LDL-(C))فقط سطوح تری گلیسرید گروه تیمار افزایش معنی دار داشت (pandlt;0.05). مطالعه هیستومورفومتری بافت های کبد، کلیه و بیضه، تفاوت معنی داری را در اندازه و تعداد سلول ها میان گروه های تحت مطالعه نشان ندادند (pandgt;0.05). در مجموع رژیم غذایی مصرف شده طی شش هفته در مطالعه حاضر می تواند محرکی برای مراحل ابتدایی شروع چاقی در نژاد مورد بررسی باشد.

کلیدواژه‌ها

چاقی؛ رژیم غذایی پر چرب؛ موش نژاد NMRI؛ تری گلیسرید؛ کلسترول