اثر حفاظتی عصاره گیاه مریم‏ گلی (Salviaofficinalis) بر بافت پانکراس موش‏های صحرایی مسموم شده با دیازینون

فصلنامه زیست شناسی جانوری

مقاله 6، دوره 8، شماره 1، آبان 1394   

نویسندگان

اسماعیل فتاحی¹؛ آنا خشکفا²

¹گروه زیست شناسی، واحد آیت ا... آملی، دانشگاه آزاد اسلامی، آمل، ایران

²گروه تربیت بدنی، واحد آیت ا... آملی، دانشگاه آزاد اسلامی، آمل، ایران

چکیده

دیازینون یک سم ارگانوفسفره است که با تولید رادیکال­های آزاد موجب القای استرس اکسیداتیو در موجودات زنده می شود. با توجه به خاصیت آنتی­اکسیدانی گیاهانی مانند مریم گلی، این مطالعه به منظور تعیین اثر عصاره گیاه مریم گلی بر بافت پانکراس در موش­های مسموم شده با دیازینون انجام شد. در این مطالعه تجربی، 35 سر موش صحرایی نر بالغ به سه گروه مساویکنترل، دیازینون، دیازینون-عصاره تقسیم­بندی شدند.به حیوانات در گروه­های آزمایشی، دیازینون با دوز 200 میلی­گرم بر کیلوگرم برای یکبار در طول دوره و عصاره با دوز 100 میلی گرم بر کیلوگرم به مدت چهار هفته (پنج روز در هفته) به صورت داخل صفاقی تزریق گردید. موش­ها 24 ساعت بعد از آخرین تزریق کشته شدند. برش‏های بافتی از پانکراس جهت مطالعات میکروسکوپی تهیه شد. سپس داده‌ها با آزمون آنالیز واریانس تجزیه و تحلیل گردیدند. تعداد و قطر جزایر لانگرهانس و عروق خونی و تعداد سلول‏های آسینی در گروه دیازینون کاهش معنی‏داری نسبت به گروه کنترل نشان داده است (05/0p). همچنین افزایش معنی­داری بین پارامترهای مورد بررسی در گروه دیازینون-عصاره با گروه دیازینون مشاهده شد (05/0p). یافته‏های این مطالعه نشان می‏دهد عصاره برگ گیاه مریم‏گلی نقش حفاظتی  بر پانکراس دارند.

کلیدواژه‌ها

مریم‏ گلی؛ دیازینون؛ پانکراس؛ جزایر لانگرهانس