بررسی وضعیت ایمنی پیاده روهای مجاور مراکزخرید با تاکید بر پیاده مداری ( نمونه موردی شهرساری)

مطالعات برنامه ریزی سکونتگاه های انسانی

مقاله 4، دوره 12، شماره 1 - شماره پیاپی 38، خرداد 1396، صفحه 17-36   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

سمیه عباسی^{* 1}؛ صدیقه لطفی²؛ مصطفی قدمی³

¹دانشجوی کارشناسی ارشد، جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران

²استاد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران

³استادیار جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران

چکیده

برنامه ریزی و طراحی شهرها براساس نیاز عابران پیاده از جمله رویکردهای جدیدی است که در فرایند برنامه ریزی شهرهای ایران کمتر بدان توجه شده است. در اغلب موارد، اولویت را به عبور وسایل نقیه داده می شود که امنیت شهروندان را با خطر مواجه می کند. لذا تحقیق حاضر به منظور بررسی وضعیت امنیت پیاده روهای مجاور مراکز خرید با تاکید برپیاده مداری صورت پذیرفت. جامعه آماری تحقیق حاضر، کلیه بهره برداران خیابان های قارن و فرهنگ ساری می باشد که با انتخاب تعداد نمونه، پرسشنامه تهیه و تکمیل گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده از نرم افزارSPSS20 و آزمون های تحلیل عاملی، فریدمن و آزمون tتک نمونه ای استفاده شد. نتایج تحلیل عاملی نشان داد که در مجموع دو عامل ایمنی– امنیت و تاثیر حذف سیستم سواره بر افزایش ایمنی ۹۲۷/53 درصد از کل تغییر پذیری متغیرها را شامل می شود. و در نهایت بر اساس آزمون رتبه بندی مولفه های ایمنی پیاده روهای مجاور مراکزخرید از طریق آزمون فریدمن مشخص شد مولفه های روشنایی کافی در شب و روز با رتبه میانگین38/7 از بیشترین اولویت برخوردار بوده، مولفه وجود گذرگاههای عابر پیاده با رتبه میانگین 97/5 دررتبه دوم قرار دارند. بنابراین می توان نتیجه گیری نمود که پیاده راه کردن مسیر درصورتی که عوامل ایمنی آن به درستی انجام شود می تواند در بالارفتن ایمنی تاثیربگذارد.

کلیدواژه‌ها

ایمنی پیاده روها؛ پیاده مداری؛ مراکز خرید؛ شهر ساری

مراجع

Ahmadi,h., & Banae keshtan,V. (2013). Increasing the quality of city space Through Walkability development (Case Study: Vanak Square Tehran). International Conference on Engineering  - Architectural urban And sustainable development urban, Tabriz Iran. (In Persian)

Abbas zadeh, SH., Tamri, S. (2012). Investigation The affecting factors on Improving spaces qualities of sidewalks in order to increasing The level of social interactions (Case Study:  Trbiyat and valiasr paths  Tabriz). Journal of urban studies, 4, 1-10. (In Persian)   

Appleyard, D. (1981). Livable Streets, Berkeley: University of California Press.

Brambilla. R., & Longo, G. (1977).  For Pedestrians Only: Planning and Management of Traffic Free Zones,  New York, Whitney Library of Design.

Bates, K. (2013). Making Pedestrian Malls Work; Key Elements of Successful Pedestrian Malls in the US and Europe, Oregon: Department of Planning, Public Policy, & Management of the University of Oregon.

Carmona, M.,  Heath, T., Oc, taner.,  & Tiesdell, S. (2003). Public Places - Urban Spaces: A Guide to Urban Design Paperback, Published by Architectural Press.

Ewing.  R., Handy. S. C,. Brownson. R., Clemente. O., & Winston.  E. (2006). Identifying and measuring urban design qualities related to walkability. Journal of Physical Activity and Health, Human Kinetics, 3 (1), 223-240.

Fruin, J. (1971). Pedestrian planning and design, Metropolitan Association of Urban Designers and Environmental Planners, Sports & Recreation.

Gahaniyan, M., Yari, F., Hoseimpour, A., & Shamshirband, M. (2012). Analysis of Strategicaly The use from Walkability Spaces in urban design on emphasis reduction of urban pollutants. 4^th urban manegment and planning conference. Mashhad Iran, 1-13. (In Persian)

Ghorbani, R., Jamkasra, M. (2010). Pedestranization The new approach in revival city centers (Case Study: Tarbiyat sidewalk Tabriz). Journal of urban- regional research, 2 (8), 1-18. (In Persian)

Hasskhao, C. (1993). Impact of pedestrianization and traffic calming on retailing: A Review of the evidence from Germany and UK, Transpotration policy, L (1), 21-23.

Kashanijo, KH. (2006). the  importance of pedestrian spaces in 3millenary citys. Journal of art and Architectural, 17 &18, 1-13. (In Persian)

Litman, T.A. (2014). Economic Value of Walkability, Victoria Transport Policy Institute. Canada.

Mehrabadi, A. (2011). Effort in order to increasing social interactions in street through design pattern this space to walkability improvement. 3^th national conference urban civil. Azad university of sanandaj. (In Persian)

Moeni, M. (2006). Incresing  the ability walkability, Step ahead humaner sity. Journal of beaux arts, 27, 5-16.

Pusharev, B.S., & Zupon, J.M. (1975). Urban Space for Pedestrians, Cambridge, Mass, Mitpress.

Rezazadeh, R., Zebardast, A., & latifi Oskoii, L. (2011). Perceptual measurement of neighborhood walk ability and its influential factors in neighborhoods (Case study: Chizar neighborhood). Journal of urban manegment, 28, 297-313. (In Persian)

Soltani, A., & Piruzi, R. (2015). Survey the walk ability on historical– cultural paths (Case Study: Hafez path). Journal city and naitive Architectural, 3 (3), 65-77. (In Persian)

Sarokhani, B. (2003). The method research in Social Sciences.  Institute  Humanism and   Economic studies. (4^th Ed),Tehran. (In Persian)

Shamsuddin, Sh., Abu Hassan. N.R., & Ilani Bilyamin. S.F. (2012). Walkable environment in increasing the liveability of a city. ASEAN Conference on Environment-Behaviour Studies, Bangkok,Thailand, 167-178. (In Persian)

Simpson, B. J. (1988). City Center Planning and Transport, England, Van strands Vein bold.

Zoghi, H., Hajali, M., & Malek, M. (2011).The recognition of affective elements on passengers safety in paths and presentation applying in order to increace safety their.11^th International conference on traffic –transportation Engineering, 1-15. (In Persian)