بررسی رابطه بین خودکارآمدی و خودپنداره با بهزیستی عاطفی مبتنی بر شغل معلمان دوره ابتدایی دخترانه شهر بجنورد

فصلنامه علمی پژوهش های یاددهی و یادگیری دانشگاه آزاد واحد بجنورد

مقاله 8، دوره 12، شماره 49، اسفند 1395، صفحه 131-149   

نوع مقاله: پژوهشی

نویسندگان

طاهره رحمانی¹؛ بهرنگ اسماعیلی شاد^{* 2}

¹گروه علوم تربیتی، واحد بجنورد، دانشگاه آزاد اسلامی، بجنورد، ایران.

²گروه علوم تربیتی، واحد بجنورد، دانشگاه آزاد اسلامی، بجنورد، ایران

چکیده

هدف اصلی پژوهش بررسی رابطه‌‌ بین خودکارآمدی و خودپنداره با بهزیستی عاطفی مبتنی بر شغل معلمان دوره ابتدایی بوده است. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی و ابزار گردآوری اطلاعات در این پژوهش شامل پرسشنامه خودکارآمدی معلمان اسچانن موران (2001)، پرسشنامه خودپنداره دولت‌آبادی (1386) و پرسشنامه بهزیستی عاطفی مرتبط با شغل ون کاتویک و همکاران (2000) است که دارای روایی صوری و محتوایی است و ضریب پایایی آنها با استفاده از آلفای کرونباخ به‌ ترتیب برابر با 0.83، 0.91 و 0.80 می‌باشد. جامعه تحقیق شامل کلیه معلمان دوره ابتدایی دخترانه شهر بجنورد 260 نفر می‌باشد. با توجه به جدول کرجسی- مورگان، نمونه‌ای ‌برابر با 150 نفر تعیین شد. روش نمونه‌گیری در این پژوهش به‌ صورت تصادفی طبقه‌ای می‌باشد. تحلیل داده‌ها با آزمون‌ معادلات ساختاری به‌وسیله نرم‌افزار Lisrel انجام شد. با توجه به نتایج آماری، قدرت رابطه میان بین خودکارآمدی با بهزیستی عاطفی برابر 57/0 محاسبه شده است، خودپنداره با بهزیستی عاطفی برابر 46/0 محاسبه شد. آماره آزمون نیز 7.90 و 6.62 بدست آمده است که بزرگ‌تر از مقدار بحرانی t در سطح خطای 5% یعنی 96/1 بوده و نشان می‌دهد همبستگی مشاهده شده معنادار است؛ بنابراین با اطمینان 95% بین خودکارآمدی و خودپنداره با بهزیستی عاطفی مبتنی بر شغل معلمان دوره ابتدایی دخترانه شهر بجنورد رابطه وجود دارد.

کلیدواژه‌ها

خودکارآمدی؛ خودپنداره؛ بهزیستی عاطفی مبتنی بر شغل؛ معلمان ابتدایی

مراجع