گذری بر مراسم ایل بختیاری‌ها پیرامون طلب و دفع باران

مطالعات ایلات و عشایر

مقاله 7، دوره 7، شماره 1 - شماره پیاپی 14، شهریور 1396، صفحه 113-126   

نوع مقاله: علمی پژوهشی

نویسندگان

حسن درخشی^{* 1}؛ مصیب خراسانی²

¹استادیار گروه باستان شناسی،دانشگاه آزاد اسلامی واحد شوشتر، شوشتر، ایران

²دانش آموخته کارشناسی ارشد باستان شناسی، دانشگاه غیر انتفاعی گرگان

چکیده

انسانها از دوران باستان مراسم های خاصی را به پاس شکرگزاری خداوند انجام می­دادند که از جمله می­توان به مراسم آیینی طلب نزول باران اشاره کرد.این شیوه آیینی یک مراسم نیایشی و مذهبی ویژه­ای نزد ایل بختیاری بوده است. مراسم باران خواهی انسانها در وقت سختی و دشواری که در تنگنا قرارمی­گیرند برحسب آموزه­های دینی، متعقدات و باورهای خود دست نیاز به سوی خدا و خالق خود دراز می­کنند و از وی طلب یاری و کمک می­کنند.بختیاری ها بر این عقیده بودندکه خداوند از دست این قوم به دلیل اعمالی که داشتند ناراضی است. پس به دنبال راه حلی برای رضایت خداوند بودند تا این قوم را مورد بخشش قرار داده و باران رحمتش را فرو بفرستد آنها این کار را با انجام دادن شیوه­های مختلفی از جمله الف:برافراشتن سنگ شاه قطب الدین و ب:مراسم هَل هَل کُوسِه و ج: دابارون بجا می­آوردند. یادوری این نکته که قوم بختیاری مانند سایر اقوام دیگر ایرانی امرار معاش و معیشت خودرا از طریق کشاورزی و رمه داری سپری می­کردند، پس نعمت باراش باران نزد این قوم جهت باروری مزارع و مرتع حائز اهمیت بوده است.هدف از نگارش این موضوع بررسی این آیین سنتی کهن در نزد اقوام بختیاری است که به دلیل ماشینی شدن زندگی انسانهای امروزی چندی است در حال فراموشی و نسیان قرار دارد.

کلیدواژه‌ها

ایل بختیاری؛ مراسم طلب باران؛ شاه قطب الدین؛ هل هل کُوسِه. دابارون

مراجع