سنجش رابطه ی میان محل سکونت و انحرافات اجتماعی (مطالعه موردی: محلات حاشیه نشین و غیر حاشیه نشین نهضت آباد و گلستان شهر اهواز)

مطالعات برنامه ریزی سکونتگاه های انسانی

مقاله 9، دوره 12، شماره 2 - شماره پیاپی 39، شهریور 1396، صفحه 301-313   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

سعید ملکی¹؛ نادیا داری پور^{* 2}؛ زهرا سیاحی³

¹دانشیار گروه جغرافیا، دانشگاه شهید چمران اهواز، ایران

²دانش آموخته کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران

³دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران

چکیده

حاشیه‌نشینی تجلی نابرابری اجتماعی- اقتصادی در زمینه عدم تعادل در توزیع متناسب امکانات و منابع جامعه است. توزیع امکانات اقتصادی، اجتماعی و سیاسی در تمام مناطق کشورها به ویژه در کشورهای در حال توسعه دارای توزیع یکسانی نیست و باعث مهاجرت و انتقال جمعیت از مناطق فقیر به مناطق برخوردار می گردد و حاشیه‌نشینی بوجود می آید و مشکلاتی را در فرایند شهرنشینی به وجود می آورد که یکی از عناصر منفی در شهرنشینی است. هدف این پژوهش بررسی و سنجش رابطه‌ی میان محل سکونت و انحرافات اجتماعی میان محلات حاشیه‌نشین و غیر حاشیه‌نشین می‌باشد. از نظر هدف کارردی و از نظر ماهیت و روش شناسی توصیفی-تحلیلی است. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران از میان جامعه ی آماری تحقیق که خانوارهای ساکن محله ی نهضت آباد (حاشیه نشین) و گلستان (غیر حاشیه نشین) است محاسبه گردیده، و به طور تصادفی 300 نفر از محله ی نهضت آباد و 320 نفر از محله ی گلستان مورد پرسش گری قرار گرفته اند. جهت آزمون فرضیه ها از روش آزمون مقایسه میانگین دو متغیر و واریانس دو طرفه در محیط SPSS استفاده گردیده است. نقشه ها با استفاده از نرم افزار ARC GIS ترسیم شده اند. میانگین انحرافات اجتماعی در محله غیر حاشیه نشین گلستان برابر 97/1 و در محله حاشیه نشین نهضت آباد برابر 15/2 می باشد با توجه به (01/0=sig) و (614/2=T) تفاوت میانگین معنی دار است. بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که میزان انحرافات اجتماعی در محله ی نهضت آباد بیش از محله ی گلستان می باشد. واریانس دو طرفه ارتباط متقابل میان محل سکونت، سطح تحصیلات و میزان درآمد را در میزان گرایش به انحرافات اجتماعی نشان می دهد.

کلیدواژه‌ها

حاشیه نشینی؛ انحرافات اجتماعی؛ شهراهواز؛ GIS

مراجع

Amanpour, s., & Zarifi, K. (2012). Economic aspects of marginalization in Ahvaz. conference planning and urban management, Mashhad.(In Persian)

Ghader zade, H. (2014). Sustainable urban development and the marginalization, (Case Study: Baneh). the sixth national conference of planning and urban management, Mashhad. (In Persian)

Hedayat ahvazi. (2011). Ahvaz from the perspective of historians. the written media publications. (In Persian)

Kabi, M. (2001). Marginalization of wounds on the body of Ahwaz, No. 1285, East newspaper. (In Persian)

Movahed, Ali. (2010). Social and cultural aspects worn texture of Ahvaz  (Case study: movement Abad district). Congress of urban distressed areas, the prospects for sustainable development, values and challenges, 113-1120. (In Persian)

Naghdi, A.A., & sadeghi, A. (2014). Marginalization challenge for sustainable urban development with an emphasis on Hamadan. Journal of Social Welfare, 5 (20), 213-233. (In Persian)

Movahed, A. (2011). Functional approach to sustainable urban neighborhood renewal, marginalized, Case Study: Neighborhood Saadi Shiraz. Human Geography Research, 45 (1), 105-122. (In Persian)

Olack, B. (2011). Nutritional Status of Under-five Children Living in an Informal Urban Settlement in Nairobi, Kenya, ISSN 1606-0997,$5.00+0.20,Kenya. Medical Research Institute, NUTR, Aug, 29 (4), 357-363.

Rezaee, M.R., & kamandari, M. (2014). Analyzing the causes of the formation of squatters in the city of Kerman, sample CDs and Hassan districts. spatial planning (Geography), 4 (4), 196-179. (In Persian)

Salehi Amiri, S.R., & Khadaee, Z. (2011). Marginalization and informal settlements. Phoenix Publishing. (In Persian)

Statistical Center of Iran. (2011). Khuzestan Province Statistical Yearbook. (In Persian)