رتبه‌بندی زیر ساخت‌های گردشگری شهرستان‌های استان کرمانشاه با استفاده از تکنیک VIKOR

علوم جغرافیایی (جغرافیای کاربردی)

مقاله 5، دوره 13، شماره 26، شهریور 1396، صفحه 47-65   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی (نظری و تحلیلی)

نویسندگان

مریم بیرانوندزاده¹؛ ابراهیم معمری²؛ مهدی خداداد³؛ نوبخت سبحانی^{* 4}

¹دانشجوی دکترای جغرافیا و برنامه ریزی شهری و پژوهشگر جهاد دانشگاهی واحد لرستان، ایران

²دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه گلستان، ایران

³کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشگاه گلستان، ایران

⁴عضو باشگاه پژوهشگران جوان دانشگاه علوم تحقیقات

چکیده

    برنامه­ریزی و توسعه هدفمند زیرساخت­های گردشگری می­تواند باعث افزایش جذب گردشگران شده و منافع مستقیم و غیرمستقیم اقتصادی اجتماعی فرهنگی محیطی و سیاسی را در فرآیند توسعه اقتصادی ایجاد نماید. در همین راستا، پژوهش­حاضر با ماهیت توسعه­ای-کاربردی، و روش تحقیق ترکیبی (توصیفی، اسنادی و تحلیلی)، به رتبه­بندی شهرستان­های استان­کرمانشاه از لحاظ زیرساخت­های گردشگری (مناطق­نمونه­ گردشگری، شرکت­های تعاونی حمل و نقل، تعداد­سینما، سالن­نمایش، تعداد نمایشگاه، تعداد اماکن­متبرکه اسلامی، تعداد جایگاه­سوخت، تعداد اقامتگاه­های عمومی، تعداد مسافر جابجا­شده، دفاتر خدمات­مسافرتی، کارگاه­های صرف­غذا و نوشیدنی­) با استفاده از تکنیک راه­حل توافقی و بهینه­سازی چندمعیاره (VIKOR) پرداخته است. نتایج نشان داده است استان­کرمانشاه گرچه دارای جاذبه­های گردشگری فراوان و متنوعی می­باشد. اما به علت فراهم نبودن امکانات و تسهیلات لازم و عدم توزان و تعادل در توزیع زیرساخت گردشگری تفاوت فاحشی به لحاظ زیرساخت گردشگری در استان وجود دارد. به­طوری­که شهرستان کرمانشاه به­عنوان مرکز استان بیشترین زیرساخت­های گردشگری را در خود جای داده و ثلاث­باباجانی، برخوردار­ترین و محروم­ترین شهرستان­ها از لحاظ زیرساخت­های گردشگری شهری در استان کرمانشاه هستند.
 

کلیدواژه‌ها

توسعه‌یافتگی؛ زیر ساخت‌های گردشگری؛ تکنیک (VIKOR)؛ استان کرمانشاه