رابطه عمل به باورهای دینی با شادکامی و رضایت زناشویی در دانشگاه آزاد اسلامی واحد مبارکه

دانش و پژوهش در روان شناسی کاربردی

مقاله 10، دوره 10، شماره 35 - شماره پیاپی 1، خرداد 1387، صفحه 189-206   

نویسندگان

عباس روحانی^* ؛ داود معنوی‌پور

چکیده

  این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین دینداری با شادکامی و رضایتمندی زناشویی انجام گرفت. طرح پژوهشی توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل تمام کادر آموزشی، کارکنان و دانشجویان متأهل دانشگاه آزاد اسلامی واحد مبارکه در سال تحصیلی 87 ـ86 بود. نمونه پژوهش 269 آزمودنی (62 نفر عضو هیأت علمی، 28نفر از کارکنان و 179 دانشجوی متأهل) بود که به شیوه طبقه‌ای تصادفی انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش پرسشنامه شادکامی (90/0= α )، پرسشنامه رضایت زناشویی (92/0 = α ) و آزمون «معبد2» (97/0= α ) بود. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها علاوه بر روشهای آمار توصیفی از تحلیل واریانس یکطرفه ( ANOVA ) ، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره استفاده گردید. تحلیل نتایج نشان داد که بین دینداری با شادکامی و رضایت زناشویی همبستگی مثبت معناداری وجود دارد (01/0 > P ). دینداری و سن، پیش‌بینی‌کننده‌های مناسبی برای رضایت زناشویی و شادکامی محسوب می‌شوند (05/0 < P ).

کلیدواژه‌ها

عمل به باورهای دینی؛ رضایت زناشویی؛ شادکامی