مقایسۀ تأثیر آموزش فردی و مهارت‌های گروهی فرزندپروری بر رضایت از زندگی مادران

دانش و پژوهش در روان شناسی کاربردی

مقاله 5، دوره 16، شماره 4 - شماره پیاپی 62، دی 1394، صفحه 45-52   

نویسندگان

حمیرا الوندی^{* 1}؛ ابوالقاسم نوری²

¹کارشناس ارشد رشتۀ روان‌شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان (خوراسگان)، ایران

²عضو هیأت علمی دانشگاه اصفهان، ایران

چکیده

هدف این پژوهش، مقایسۀ تأثیر آموزش فردی و گروهی مهارت‌های فرزندپروری بر رضایت از زندگی مادران بود . پژوهش از نوع نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون ـ پس‌آزمون بود. جامعۀ آماری شامل 2112 مادر دارای فرزند زیر 12 سال تحت پوشش مرکز بهداشتی و درمانی شهر لنجان بود. 60 مادر با روش نمونه‌گیری تصادفی انتخاب شدند و به‌صورت تصادفی در سه گروه 20 نفره قرار گرفتند. گروه اول به شیوۀ فردی و گروه دوم به شیوۀ گروهی آموزش دیدند و گروه سوم آموزشی ندیدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه رضایت از زندگی (دینر، 1985) بود. در تجزیه و تحلیل داده‌ها از تحلیل کواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد که نمرات دو گروه آموزش‌دیده در پس‌آزمون نسبت به پیش‌آزمون افزایش دارد (05/0P<). مقایسۀ میانگین نمرات دو گروه آموزش‌دیده به روش فردی و گروهی با یکدیگر تفاوت معناداری نداشت (05/0P<). بنابراین، اثرآموزش فردی و گروهی بر رضایت از زندگی مادران یکسان بود.

کلیدواژه‌ها

آموزش فردی؛ آموزش گروهی؛ مهارت‌های فرزندپروری؛ مادران؛ رضایت از زندگی

مراجع

Asten A, coatsworthj. (1998). The development of competence favorable and unfavorable environments. Lessons from N Psychology St, 53,205-220 Babiarz, S.J. (2009). Relationship of teacherparenting style to instructional strategies and student achievement. unpublisheddoctoraldissertation. University of southern California. Baumrid, D. (1978). Parental disciplinary patterns and social competence in children. Youth and Society, 9, 239-278 Buri J. (1997). Parental authority questioner. Journal of Personality Assessment: 57-110-119. Costin Y, Hill-Smith A, Vance A, Luk E. (2012).Parent group treatments for children with oppositionaldefiant disorder. Australian E-Journal for the Advancement of Mental Health: 2; 3،1. Diener E. (2008). The satisfaction with life scale and the emerging construct of life satisfaction. Journal of Positive Psychology, 3, 137-152. Hoffman, D.B. (2010). Behavioral community psychology: training a community broad to problem solve. Journal of Applied Behavior Analysis, 8(2), 157-168. Keyes CLM, Shmotkin D. 2002. Optimizing well-being: The empirica encounter of two traditions. Journal of Personality and Social Psychology, 82 (6), 1007-1022. Kazdin, A.E. (2007).Effect of parent management training and problem solving skills tracing. Journal of the American Academy of Child and Adolescent Psychiatry, 26(3): 416-496. Sanders, M.R., McFarland, M. (2010). A-controlled Elevation of Cognitive Behavior Therapy. 31(1), 89-112. Thimm, J.C. (2010). Personality and early maladaptive schemas: A five-factor model. Behavior Therapy and Experimental Psychiatry, 41, 378-380.