رابطه تاب‌آوری و سخت رویی با پیشرفت تحصیلی دانشجویان با نقش میانجی‌گری شادکامی دانشجویان

فصلنامه رهبری و مدیریت آموزشی

مقاله 4، دوره 11، شماره 1 - شماره پیاپی 39، فروردین 1396، صفحه 81-93   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

رامین غریب زاده^* ؛ مهدی معینی کیا

مدیریت آموزشی دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران

چکیده

    هدف پژوهش حاضر رابطه تاب آوری و سخت رویی با پیشرفت تحصیلی دانشجویان با نقش میانجی گری شادکامی دانشجویان است. جامعه‌ی مورد مطالعه در این پژوهش را کلیه دانشجویان دانشگاه محقق اردبیلی تشکیل دادند. نمونه آماری 230 نفر و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی در دسترس انتخاب شدند. برای گردآوری اطّلاعات چهار ابزار تاب آوری کانر-دیویدسون (2003)، پرسشنامه سخت رویی کوباسا (1984)، مقیاس شادکامی آکسفورت آرگایل و لو (1989) و نمرات پیشرفت تحصیلی دانشجویان استفاده شده است. نتایج نشان دهنده برازندگی مدل مفهومی و تأیید آن برای جامعه دانشجویان دانشگاه محقق اردبیلی است. اثر مستقیم متغیر تاب آوری بر شادکامی (72/0) و با توجه به مقدار (08/7t=) در سطح 00/0 معنی دار است. اثر مستقیم سخت رویی بر شادکامی (65/0) و با توجه به مقدار (34/5t=) در سطح 01/0 معنی دار است. اثر مستقیم متغیر شادکامی بر پیشرفت تحصیلی (41/0) و با توجه به مقدار (19/3t=) در سطح 03/0 معنی دار است. همچنین اثر غیرمستقیم تاب آوری بر پیشرفت تحصیلی برابر با 36/0 و اثر غیرمستقیم سخت رویی بر پیشرفت تحصیلی برابر با 29/0 و معنی دار هستند. بنابراین چنانچه دانشجویان در یادگیری و تولید علم سخت کار کرده و در مقابل مشکلات تاب آوری داشته باشند می‌توانند در تحصیلات خود پیشرفت داشته باشند. این کار توسط عوامل دیگر هم تحت تأثیر قرار می‌گیرد. چنانچه از نتایج بدست آمد می‌توان گفت که فرد زمانیکه به موفقیت و پیشرفتی دست پیدا می‌کند نوعی اعتماد بنفس و نیرو و قدرت در فرد جهت رسیدن به مراتب بالاتر شکل میگرد که شادکامی یکی از آنهاست و می‌تواند به فرد در جهت پیشرفت کمک شایانی بکند.

کلیدواژه‌ها

تاب آوری؛ سخت رویی؛ شادکامی؛ پیشرفت تحصیلی