بررسی رابطه بین هوش معنوی با خودکارآمدی معلمان مدارس ابتدایی شهر همدان

فصلنامه رهبری و مدیریت آموزشی

مقاله 4، دوره 9، شماره 4، دی 1394، صفحه 63-79   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

سیروس قنبری¹؛ مدینه همتی^{* 2}

¹مدیریت آموزشی گروه علوم تربیتی دانشگاه بوعلی

²گروه علوم تربیتی دانشگاه بوعلی سینا، همدان

چکیده

     هدف از این پژوهش، بررسی رابطه هوش معنوی با خودکارآمدی معلمان مدارس ابتدایی شهر همدان بود. پژوهش حاضر از لحاظ هدف، کاربردی و از لحاظ شیوه گردآوری و تحلیل داده‌ها، جزء پژوهش‌های توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه معلمان مدارس ابتدایی شهر همدان در سال تحصیلی 1394-1393 به تعداد 1542 نفر بود. با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبی، و مطابق با فرمول کرجسی و مورگان نمونه ای به حجم 310 نفر انتخاب شد ابزار گردآوری داده‌ها شامل دو پرسشنامه استاندارد خودکارآمدی مربیان اسچانن – موران و وولفولک (2001) و پرسشنامه هوش معنوی هیلد برانت (2011)، بود که پایایی پرسشنامه خودکارآمدی معلمان 91/0 و پرسشنامه هوش معنوی 90/0 با روش آلفای کرونباخ تعیین شد. نتایج همبستگی نشان داد که وضعیت هوش معنوی معلمان و خودکارآمدی آنان بالاتر از سطح متوسط است. بین هوش معنوی با خودکارآمدی معلمان رابطه مثبت و معنادار (327/0R=) مشاهده شد همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که مؤلفه‌های تفکر انتقادی وجودی و نیز تولید معنی شخصی قدرت پیش‌بینی خودکارآمدی معلمان را دارند.

کلیدواژه‌ها

هوش معنوی؛ خودکارآمدی؛ معلمان؛ مدارس ابتدایی