بررسی عوامل کلیدی موفقیت در اجرای برنامه توسعه خوشه‌های صنعتی کشور

فصلنامه مدیریت راهبردی در سیستم های صنعتی (مدیریت صنعتی سابق)

مقاله 6، دوره 8، شماره 26، دی 1392، صفحه 63-70   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

مرتضی دارایی^{* 1}؛ اسفندیار محمدی²؛ کیومرث احمدی³

¹دانش آموخته کارشناسی ارشد رشته مدیریت اجرایی

²استادیار گروه مدیریت دانشگاه ایلام، ایلام، ایران

³استادیار گروه مدیریت، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه‌ آزاد اسلامی، واحد سنندج، سنندج، ایران

چکیده

این پژوهش با هدف بررسی عوامل کلیدی موفقیت در اجرای برنامه توسعه خوشه‌های صنعتی کشور انجام گردید. حجم نمونهٔ آماری پژوهش حاضر 107 نفر بود که این تعداد به روش نمونه‌گیری تصادفی از بین جامعه آماری و با استفاده از فرمول کوکران محاسبه گردید. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه‌ای بود که روایی صوری آن بر اساس نظر جمعی از صاحب‌نظران و اساتید مجرب تأیید گردید. پایایی چهار دسته گویه پرسشنامه مذکور به ترتیب 78.1%، 88.1%، 72.3% و 80.6% به دست آمد. اطلاعات حاصل از تکمیل پرسشنامه، با استفاده از نرم‌افزار Win/ SPSS نسخه 21 در دو بخش آمار توصیفی و بخش آمار تحلیلی شامل آزمون سمیرنوف کولموگروف به منظور بررسی وضعیت نرمال بودن داده‌ها، آزمون فریدمن جهت رتبه‌بندی گویه‌ها و از آزمون مقایسه ای t تک نمونه ای به منظور آزمون فرضیات و پاسخ به سؤالات استفاده شد. یافته‌ها نشان داد که متغیرهای مربوط به تیم عامل توسعه خوشه، سازمان کارگزاری و نهادهای پشتیبانی، فضای کسب و کار و توسعه پذیری خوشه‌ها با اجرای موفقیت آمیز برنامه‌های توسعه خوشه‌ها دارای همبستگی مثبت و معنی داری می‌باشند و این متغیرها می‌تواند در موفقیت اجرای برنامه‌های توسعه خوشه‌های صنعتی مؤثر باشد. همچنین گویه‌های مرتبط با این عوامل نیز اولویت بندی گردیده و مشخص گردید که هر چقدر سطح مقیاس‌های ذکر شده افزایش یابد و از دیدگاه افراد بالاتر ارزیابی شود میزان موفقیت برنامه‌های توسعه خوشه‌ها نیز افزایش خواهد یافت
 

کلیدواژه‌ها

خوشه‌های صنعتی؛ تیم عامل توسعه خوشه؛ سازمان کارگزاری و نهادهای پشتیبانی؛ فضای کسب و کار و توسعه پذیری خوشه‌های صنعتی

مراجع

1-      Asmelash Beyene (2002). Enhancing the competitiveness and productivity of Small and Medium scale Enterprises (SMEs). In African analysis of differential roles of national governments through improved support services” Africa Development, XXVII, (3).

2-      Cooke, Philip. (2002). Knowledge Economies Cluster, Learning and Cooperative Advantage", Rutledge Press.

3-      Eraydin, A. Armatli-Koroglu, B. (2005). Innovation Networking and the new industrial clusters: the characteristics of networks and local innovation capabilities in the Turkish industrial clusters, Entrepreneurship and Regional Development, 17(7),237-266.

4-      Hagen, Zucchella, Cerchiello, Givanni. (2012). International Strategy and performance clutring strategic types of smes.

5-      Haggi, Pasabani. (2010). UNIDO's approach to the study of the development of industrial clusters SME.

6-      Keeble, D. and Wilkinson, F. (2000). High-technology clusters, Networking and collective learning in Europe. Ashgate, England.

7-      Lagendijk, A. and Cornford, J. (2000).  Regional institutions and knowledge-tracking new forms of regional development policy. Geoforum 31, 209-218.

8-      Mackinnon, D. Cumbers, Andrew and Chapman Keith. (2002). Learning, Innovation and regional development: acritical appraisal of recent debates. Progress in Human Geography, 26 (3).

9-      Mansouri, isa. (2006). Introduction to industrial clusters, Small Industries & Industrial Parks Organization of Community Affairs, First Edition.

10-  Mosaee, M. and Qozatloo Moayed. (2009). Development of knowledge (scientific research). 16(28), 2009.

11-  Moulaert, F. and SekiaF. (2003). Territorial Innovation Models: A critical Survey, Regional Studies, 37 (3).

12-  Schmitz, Hubert and Khalidi Nadwi. (2002). A new approach in the development of industrial clusters, industrial., translators: Zndbaf Abbas and Abbas informant, Tehran: the New Deal.

13-  Zhan Qing, 2012intrenational conference on mechanical and electronic engineering. The research on influence of industrial clusters on regional economic development.