ارزیابی مقاومت کرم برگ‌خوار چغندر (Lep., Noctuidae) ((Hübner Spodoptera exigua به حشره‌کش‌های تیودیکارب، کلروپیریفوس و دیازینون

فصلنامه تخصصی تحقیقات حشره شناسی

مقاله 1، دوره 9، شماره 2 - شماره پیاپی 34، شهریور 1396، صفحه 121-130   

نوع مقاله: علمی پژوهشی

نویسندگان

مریم احمدی^{* 1}؛ شیلا گلدسته²؛ بهنام امیری بشلی³؛ زهرا رفیعی کرهرودی²؛ الهام صنعتگر²

¹گروه حشره‌شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک

²گروه حشره شناسی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک

³دانشکده علوم زراعی، دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی ساری

چکیده

کرم برگ­ خوار چغندرقند یکی از مهم­ترین آفات چغندرقند در ایران است ولی به­ عنوان آفت پلی­ فاژ مطرح بوده و در صورت نبود میزبان اصلی از سایر محصولات تغذیه می­ کند. علاوه بر کاهش مستقیم محصول، افزایش هزینه­ های تولید با کاربرد مکرر حشره­ کش­ ها، خسارت اقتصادی قابل توجهی را ایجاد می ­سازد. در این مطالعه حساسیت دو جمعیت لارو سن 3 کرم برگ­ خوار از دو منطقه جویبار و قراخیل مازندران نسبت به حشره­ کش های دیازینون، کلروپیریفوس و تیودیکارب با استفاده از روش ارزیابی­ های آنزیمی بررسی گردید. نتایج نشان داد میزان فعالیت استراز نسبت به تیودیکارب در جمعیت اول و دوم به ­ترتیب 196/0 و 302/0 و نسبت به کلرپیریفوس در جمعیت اول و دوم به ­ترتیب 174/0 و 314/0 و نسبت به دیازینون در جمعیت اول و دوم به­ ترتیب 099/0 و 285/0 μM /min/mg protein  بودند. بر اساس فعالیت انزیمی نژاد کرم برگ­ خوار چغندر در جویبار حساسیت بیشتری نسبت به نژاد فعال در قراخیل را دارا می­ باشد. فعالیت آنزیمی در دزهای مختلف سموم نشان داد که اختلاف معنی ­داری بین دزهای مختلف سموم در دو جمعیت وجود دارد و با افزایش دز، در میزان فعالیت استراز در جمعیت جویبار کاهش و در جمعیت قراخیل افزایش  می­ یابد. این نشان از آن دارد که جمعیت کرم برگ­ خوار چغندر در منطقه قراخیل به سموم فوق مقاومت بیشتر نشان داده است.

کلیدواژه‌ها

کرم برگ‌خوار چغندرقند؛ تیودیکارب؛ کلروپیریفوس؛ دیازینون؛ فعالیت آنزیم

مراجع