تاثیر پوشش نشاسته بر میزان زیست‌سازگاری نانوذرات مغناطیسی آهن بر رده سلولی MDA-MB-231

نانومواد

مقاله 2، دوره 9، شماره 32، اسفند 1396، صفحه 255-263   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

هانیه پورقاسم^{* 1}؛ محسن محمدی²؛ رحیم جهاندیده³

¹گروه زیست‌شناسی سلولی و مولکولی، دانشکده علوم پایه، واحد تنکابن، دانشگاه آزاد اسلامی، تنکابن، ایران

²گروه زیست‌شناسی بیوشیمی، دانشکده علوم پایه، واحد تنکابن، دانشگاه آزاد اسلامی، تنکابن، ایران

³گروه مهندسی پزشکی، دانشکده علوم پایه، واحد تنکابن، دانشگاه آزاد اسلامی، تنکابن، ایران

چکیده

هدف از این پژوهش، تهیه و بررسی اثرات سایتوتوکسیک نانوذرات آهن زیست‌سازگار شده با نشاسته بر رده سلولی MDA-MB-231 می‌باشد. در این تحقیق، نانوذرات اکسید آهن با پوشش نشاسته به روش هم‌رسوبی تهیه گردید. جهت ارزیابی‌های سلولی، نانوذرات مغناطیسی پوشش‌دار و بدون پوشش با غلظت‌های 240، 180، 120، 60 و g/mlµ 30 بر رده سلولی MDA-MB-231 در زمان‌های 24، 48 و72 ساعت تیمار گشت. در نهایت اثر زیستایی سلول با استفاده از آزمون MTT مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج طیف‌سنجی XRD وجود فاز مگنتیت به همراه مقادیر بسیار اندک از اکسیدهای دیگر آهن را نشان داد. بررسی‌های میکروسکوپی نشان دادند که ذرات دارای مورفولوژی کروی شکل، با اندازه تقریبی nm 100-80 می‌باشند. همچنین نتایج آنالیز FT-IR وجود پوشش در سطح ذرات و یکنواختی آن را اثبات نمود. ارزیابی‌های سلولی نشان دادند که نانوذرات اکسید آهن فاقد پوشش در غلظت g/mlµ 30 و نانوذرات اکسید آهن با پوشش نشاسته در غلظت g/mlµ 180 در زمان 24 ساعت باعث مرگ 50 درصد از سلول‌های MDA-MB-231 شدند.نتایج این پژوهش می‌تواند گامی مهم در جهت بهبود درمان سرطان با نانوذرات مغناطیسی به روش هایپرترمیا باشد. پوشش‌ زیست‌سازگار ایجاد شده باعث کاهش سمیت سلولی نانوذرات مغناطیسی می‌گردد که حتی آن را برای کاربردهای دیگری مانند افزایش ‌دهنده وضوح تصویر در  MRIمناسب می‌سازد.

کلیدواژه‌ها

سرطان سینه؛ سمیت موضعی؛ هم‌رسوبی؛ MTT؛ هایپرترمیا

مراجع