مطالعه‌ سرمی و مولکولی میزان شیوع ویروس نقصان ایمنی گاو (BIV) در گاوداری‌های استان‌های اصفهان و چهارمحال و بختیاری

نشریه علمی میکروبیولوژی دامپزشکی

مقاله 2، دوره 8، شماره 2 - شماره پیاپی 25، اسفند 1391، صفحه 91-100   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی (اصیل)

نویسندگان

محمد رضا محزونیه¹؛ اعظم مختاری^{* 2}؛ ژان پیر فروسارد³

¹گروه پاتوبیولوژی- دانشکده دامپزشکی- دانشگاه شهر کرد

²گروه ویروس شناسی- دانشکده دامپزشکی- دانشگاه تهران

³کارشناسی ارشد پژوهش گروه ویروس شناسی آزانس آزمایشگاهی دامپزشکی انگلستان(VLA) ویبریج، انگلستان

چکیده

ویروس نقصان ایمنی گاو (Bovine Immunodeficiency Virus) از خانواده رتروویریده و یکی از مهمترین پاتوژن های ویروسی سرکوب کننده ی سیستم ایمنی گاو است. در سال های اخیر وجود گاوهای شیری و گاومیش‌های آلوده به BIV از مناطق مختلفی در سراسر جهان و از آن جمله ایران گزارش گردیده است. با وجودی که متوسط شیوع سرمی BIV در سراسر جهان در اغلب مطالعات در محدوده‌ی 4? تا 6? گزارش شده است، پژوهش های انجام گرفته در مورد شیوع این ویروس در ایران این مقدار را فراتر از این محدوده گزارش نموده‌اند. مطالعه ی حاضر به منظور تعیین شیوع دقیق این ویروس برای پایه‌ریزی مطالعات اپیدمیولوژیک آینده در نواحی مرکزی ایران و به طور اختصاصی دو استان اصفهان و چهارمحال و بختیاری انجام پذیرفت. در این مطالعه نمونه‌های خون2290 گاو از این دو استان (490 گاو از فارم های سنتی و 1800 گاو از فارم های صنعتی) اخذ شد و پس از آزمون نمونه‌های خون به دو روش الایزا و PCR میزان کلی آلودگی به ویروس BIV در این دو ناحیه 61/1% به دست آمد. میزان شیوع آلودگی در چهارمحال و بختیاری 7/5% و در اصفهان 12/1% محاسبه شد و میزان آلودگی در دامداری‌های سنتی و صنعتی در این دو ناحیه به ترتیب 5/4% و 83/0% گزارش گردید. نمونه‌های مثبت شده در آزمون PCR جهت شناسایی ژن pol در BIV و تعیین توالی به آژانس آزمایشگاهی انگلیس، ویبریج(VLA, Weybridge) ارسال شدند و نتایج حاکی از تشابه بیشتر جدایه‌های ایران به سویه ی استاندارد R29 (GenBank NC001413.1) بود.

کلیدواژه‌ها

نقصان ایمنی گاو؛ شیوع؛ PCR؛ الایزا