ارزیابی دسترسی عینی به پارک‌ها و فضاهای سبز برمبنای سفر پیاده (مطالعه‌ی موردی: منطقه‌ی 7 تهران)

فصلنامه علمی و پژوهشی نگرش های نو در جغرافیای انسانی

مقاله 12، دوره 10، شماره 2 - شماره پیاپی 38، اردیبهشت 1397، صفحه 1-11   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی استخراج ازرساله و پایان نامه

نویسندگان

صدیقه لطفی^{* 1}؛ محمد صدیق²؛ مهدی صدیق³

¹استاد جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران

²دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران

³دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران

چکیده

چکیده
علی رغم اینکه افزایش فعالیت بدنی درمیان مردم تبدیل به یکی از اولویت‌های بهداشت عمومی شده است، میزان فعالیت بدنی افراد پایین وناکافی است. ناکارآمدی سیاست‌های فرد مدار در بالا بردن میزان تحرک بدنی باعث شده است که به مدل‌های محیطی که کلیت جامعه را در نظر می‌گیرند، توجه شود. از میان عوامل مختلف مؤثر بر حرکت پیاده در محیط انسان ساخت مجاروت یک عامل تعیین کننده است. جای نمایی فضاهای عمومی پربازدید درنزدیکی محل سکونت افراد باعث گرایش مردم به سفرهای پیاده شده و فعالیت بدنی آنها را افزایش می‌دهد. پارک‌ها وفضاهای سبزی جزو فضاهای عمومی مورد نیاز روزانه شهروندان به حساب می‌آید. در این مطالعه پارک‌ها و فضاهای سبز منطقه‌ی 7 تهران به لحاظ دسترسی پیاده مورد ارزیابی قرار گرفت. روش تحقیق کمی وتحلیلی بوده و از نرم افزار Arc GIS 10.3 وتحلیل شبکه درتحلیل ابعاد عینی استفاده شد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می‌دهد علی رغم کمبود شدید در سرانه‌ی فضای سبز درمحدوده‌ی مورد مطالعه، توزیع فضایی فضاهای سبز مناسب می‌باشد، به طوریکه در حدود 75 درصد ساکنان منطقه در فاصله تا 800 متری به فضاهای سبز دسترسی دارند.

کلیدواژه‌ها

واژگان کلیدی: فضای سبز؛ پیاده روی؛ دسترسی عینی؛ تهران

مراجع

References

Alavi, A & Ahmadi, F (2014) Quantitative modeling for accessibility to urban parks with social justice approach (A case study of zone 6, Tehran). Quarterly Journal of Applied Researches in Geographical Sciences, 14 (34): 69-88.

Barton,H. Thompson, S. Burgess, S & Grant Marcus (2015) planning for health and wellbeing, Routledge, London.

Cohen, D. A; McKenzie, T. L; Sehgal, A; Williamson, S; Golinelli, D & Lorie, N (2007) Contribution of public parks to physical activity, American Journal of Public Health 97(3): 509-5014.

Giles-Corti, B; Johnson, M; Knuiman, M; Collins, C; Douglas, K; Ng, K; Lange, A & Donovan, R (2005). Increasing walking: How important is distance to, attractiveness, and size of public open space? American Journal of preventative Medicine, 28: 169-176.

Hakimian, P (2015) Urban space of health oriented; physical attributes affecting obesity, Journal of Armanshar, 25: 215-224.

Hataminejad, H; Khademi, A. H & Zarghamfard, M (2015) Analyzing the spatial distribution of urban parks in Amol with social justice approach, Quarterly Journal of Urban Planning Studies 3 (2): 29-53.

Hataminejad, H; Sharifi, A; Salehi, A & Hamzehpour, R (2013) Analyzing of accessibility to neighborhoods parks in Tehran, First National Conference of Geography, Urbanism & Sustainable Development, Tehran.

Hosainpour Asgar, M (2015) Studying the impact of land use distribution on citizen’s health (A case study of Babolsar) unpublished MA dissertation, Department of Geography and Urban Planning, University of Mazandaran.

Hosaini Homami, S (2015) The effects of urban form on travel behavior, unpublished MA dissertation, Department of Geography and Urban Planning, University of Isfahan.

Jahaini Dolatabad, R; Shamaei, A & Jahani Dolatababd, I (2013) Measuring the amount of neighborhood identity with emphasis on the role of Non-Governmental Organizations in Zone 7 Tehran. Quarterly Journal of Applied Researches in Geographical Sciences, 13 (31): 191-210.

Jonadeleh, A (2016) A modle for investigating the social impacts of parks and green spaces; experimental application in 3 parks of Tehran, Quarterly Journal of Welfare and Social Planning, 7 (27): 226-282.

Krenichyn, K. (2006). “The only place to go and be in the city”: Women talk about exercise,being outdoors, and the meanings of a large urban park. Health & Place, 12(4),631–643.

Lotfi, S & Koohsari, M. J (2009) Measuring objective accessibility to neighborhood facilities in the city (A case study: Zone 6 in Tehran, Iran), Cities, 26: 133-140.

Lotfi, S; Hosainzadeh, A; Farajai Molaei, A & Ahmadi Firozjaei, M (2012) Investigating the spatial distribution and site selection of urban parks in Babolsar using fuzzy logic and AHP. Journal of Environment, 38: 147-154.

Lotfi, S & Monochehri, A (2011) Analyzing the objective and subjective accessibility to neighborhood facilities in quality of life (A case study of old, new and rural areas of Maragheh city), Journal of Fine Arts, 45: 75-86.

Martensson, F; Boldemann, C; Soderstrom, M; Blennow, M; Englund, J. E & Grahn, P (2009) Outdoor environmental assessment of attention promoting settings for preschool children. Health & Place, 15(4), 1149–1157.

Martens, K. (2007). Promoting bike-and-ride: The Dutch experience. Transportation Research Part A: Policy and Practice, 41(4), 326–338.

Moeeni, M (2011) walk- oriented cites, Azarakhsh Publication Company. Tehran.

Municipality of Tehran. Zone of 7.

Rezazadeh, R; Zebardast, E & Latifi Oskoei, R (2011) Measuring subjective walkability and the effective components in neighborhoods (A case study of Chizar). Journal of Urban Studies, 9: 297-313.

Rezazadeh, R & Latifi Oskoei, R (2011) The impact of walkability on the residential satisfaction (A case study of Chizar) 123: 321-331.

Riaoux, R; Werner, C; Mokounkolo, R & Browen, B (2016) Walking in two French neighborhoods: A study of how park numbers and location relate to everyday walking, Journal of Environmental Psychology,pp169-184

Saraei, M. H; Valizadeh Daljan, H & Peernia, M. R (2014) Presenting an optimum model of parking site selection using network analysis and FazzyGIS in Zone 2 Yazd, Journal of Geographical researches of Desert regions, 2 (3): 63-85.

SCI (2011) Statistical Center of Iran.

Sugiyama T; Thompson, C. W & Alves S (2009) Associations Between Neighborhood Open Space Attributes and Quality of Life for Older People in Britain. Environment and Behavior 2009, 41, (1), 3-21.

Titze, S., Stronegger,W.J., Janschitz, S & Oja, P. (2008). Association of built-environment, social-environment and personal factors with bicycling as a mode of transportationamong Austrian city dwellers. Preventive Medicine, 47(3), 252–259.

Veitch, J; Abbot, G; Kacznski, A; Stains, W; Besenyi, G & Lanmb, K (2016), Park availability and physical activity, TV time, and overweight and obesity among women: Findings from Australia and the United States Health and Place, 38, PP 96-102

Wang,Y.; Chau, C.K.; Ng, W.Y.& Leung, T.M. (2016), A review on the effects of physical built environment attributes on enhancing walking and cycling activity levels within residential neighborhoods, Cities 50: 1-15

Yazdani, M. H; Firouzi Mjandeh, E & Hosaini, M (2016) Examining the functional radius of urban parks (A case study of Ardabil) Journal of land Use Planning, 8 (2): 251-277.