بررسی اثر اسیدیته و تغذیه عناصر بر بیماری بوته‌میری خیار گلخانه‌ای با عامل Phytophthora drechsleri Tucker

گیاهپزشکی کاربردی

مقاله 2، دوره 5، شماره 3 - شماره پیاپی 19، آذر 1395، صفحه 137-145   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

جلال غلام‌نژاد^{* 1}؛ مصطفی شیرمردی²

¹استادیار، دانشکده کشاورزی و منابع‌طبیعی، دانشگاه اردکان، اردکان، ایران

²دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه اردکان، اردکان، ایران

چکیده

بوتـه­میری و مرگ گیاهچـه با عاملPhytophthora drechsleri  از مهم­تریـن بیماری­های گیـاهان جالیزی است که بیش­ترین خسارت را به این گیاهان به خصوص خیار وارد می­کند. این بیماری در اکثر مناطق ایران با خسارتی برابر با 25% شیوع دارد. تنش­های ناشی از محیط رشد بر روی ایجاد این بیماری نقش اساسی دارد، لذا مدیریت هر کدام از این عوامل محیطی مانند تغذیه، شوری و اسیدیته خاک می­تواند نقش مؤثری در کاهش بیماری داشته باشد. در این تحقیق، تأثیر اسیدیته محیط کشت بر میزان بازدارندگی از رشد بیمارگر در محیط کشت بررسی شد و همچنین تأثیر اضافه کردن برخی عناصر غذایی مرتبط با ترکیبات تغییر دهنده اسیدیته در محیط کشت، بر رشد بیمارگر P. drechsleri در گلخانه مورد مطالعـه قـرار گرفت. نتایج نشان داد که اثر تغییر اسیدیته بر رشد قارچ معنی­دار بوده است (05/0>p). بیـش­ترین و کم­ترین بازدارندگـی به ترتیب مربـوط به هیـدروکسید پتاسیـم در اسیدیتـه 5/8 و اسیـد نیتریک در اسیدیته 5/6 به ترتیب برابر با 58/64% و 25/26% بود. نتایج آزمون تأثیر محلول­های غذایی نشان داد که در هر دو رقم نگین و سینا، اضافه کردن محلول­های غذایی، درصد بوته­میری را به­طور معنی­داری در سطح احتمال کم­تر از 5% نسبت به شاهد کاهش داده است. در هر دو رقم مورد بررسی (سینا و نگین)، بیش­ترین درصد کاهش بوته­میری مربوط به اسید نیتریک بود. بعد از آن اسید سولفوریک و اسید کلریدریک بیش­ترین تأثیر را داشته و کم­ترین تأثیر در بین تیمار­ها مربوط به نیترات آمونیوم مشاهده شد. بر اساس یافته­های این تحقیق، به نظر می­رسد بهبود وضعیت تغذیه گیاه، بتواند تاثیر قابل ملاحظه­ای در کاهش بوته­میری خیار در اثر بیمارگر P. drechsleri داشته باشد.

کلیدواژه‌ها

بوته‌میری؛ خیار سبز؛ Phytophthora drechsleri

مراجع