بررسی خوارق عادات در متون منثور عرفانی تا قرن هشتم هجری

عرفان اسلامی

مقاله 11، دوره 12، شماره 45، دی 1394   

نویسندگان

عباس بابایی¹؛ حیدر حسنلو²؛ سید نادر محمدزاده³

¹دانش آموخته کارشناسی ارشد ادیان و عرفان، دانشگاه آزاد اسلامی واحد زنجان

²استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد زنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، زنجان، ایران.

³استادیار گروه ادیان و عرفان، واحد زنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، زنجان، ایران.

چکیده

یکى از واقعیات هستى که هیچ شک و تردیدى در آن نیست، «خوارق عادت» است. به دلیل آنکه تحقق امور خارق‌العاده با تحقّق امور عادى فرق دارد، با پیش‌فرض‌هاى عرفى و عادى، قابل تصور و تحقق نیستند. از این‌رو، دیگران از آوردن مثل آن ناتوانند. خوارق عادت مشتمل بر غایتى هستند، ولى از آن روى که در نوع غایت و مشروعیت (به معناى الهى بودن) و عدم مشروعیت با هم مختلفند، شناخت این امور، امرى لازم و ضرورى به نظر مى‌رسد.
بنابراین در مواجهه با این گونهمسایل در کتب و تذکره‌های عرفانی باید با احتیاط و تامل رفتار کرد. این مقاله به روش توصیفی به بررسی و تجزیه و تحلیل این موضوع در کتب عرفانی تا قرن هشتم هجری می‌پردازد.

کلیدواژه‌ها

کرامت؛ خوارقعادات؛ عرفان؛ تصوف؛ معجزه