انسان‌شناسی عرفانی در صحیفه سجادیه و تأثیر آن بر عارفان

عرفان اسلامی

مقاله 6، دوره 13، شماره 50، دی 1395   

نویسندگان

محمود رضا اسفندیار¹؛ وحید محمودی²

¹دانشیار گروه ادیان و عرفان، دانشکده علوم انسانی، واحد یادگار امام خمینی(ره) شهر ری، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

²دانشجوی دکتری دانشگاه ادیان و مذاهب قم و دبیر گروه ادیان و عرفان سازمان مطالعه و تدوین (سمت

چکیده

انسان شناسی یکی از مهم‌ترین ابعاد شناخت یک مکتب به شمار میرود. در اسلام، انسان شناسی از جایگاه ویژه­ای برخوردار است. آیات متعددی در قرآن به شناخت انسان اختصاص یافته است. ادعیه و احادیث مأثوره به تبعیت از قرآن حاوی مطالب مهم انسانشناسی است. از آن جمله در صحیفه سجادیه مطالب و مباحثی درباره آفرینش انسان، مراتب وجودی، اوصاف، قابلیت­ ها و نقاط ضعف طبیعت او بیان شده است. عارفان نیز در آثار خود به مباحث مربوط به انسان­شناسی پرداخت ه­اند. با بررسی اندیشه­ های عارفان در این باب تأثیرپذیری اهل عرفان و تصوف از صحیفة سجادیه محتمل به نظر می‌رسد.

کلیدواژه‌ها

انسان شناسی؛ عرفان؛ انسان‌شناسی عرفانی؛ صحیفة سجادیه؛ اهل‌بیت(ع)