کارآیی تثبیت کننده‌‌های قارچ flavus Talaromyces در کنترل بیولوژیک بیماری مرگ گیاهچه‌ چغندرقند

گیاهپزشکی کاربردی

مقاله 6، دوره 3، شماره 2 - شماره پیاپی 10، شهریور 1393، صفحه 145-164   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

شیده مهربان‌بوشهری¹؛ لاله نراقی^{* 2}؛ محمد ترابی³

¹دانشجوی سابق کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ورامین - پیشوا، دانشکده کشاورزی، گروه بیماری‌شناسی گیاهی، ورامین، ایران

²استادیار، موئسسه تحقیقات گیاهپزشکی کشور، بخش تحقیقات بیماری‌های گیاهان، تهران، ایران

³گروه بیماری‌شناسی گیاهی،دانشگاه آزاد اسلامی، واحـد ورامیـن- پیشوا، دانشکـده کشاورزی، ورامین، ایران

چکیده

در این تحقیـق، ابتـدا فرمولاسیـون­های برتر برای  T. flavusباتوجـه به میزان اسپـور­های فعال قارچ مذکور در شرایط آزمایشـگاه تعییـن و سپس کارآیی آن­ها در کنتـرل بیمـاری مرگ گیاهچـه چغنـدرقنـد ناشـی از قـارچ­های solaniRhizoctoniaو  proliferatum Fusarium در شرایط گلخانه بررسی شد. این آزمایش به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح آماری بلوک­های کامل تصادفی با تیمار اصلی روش­های مصرف فرمولاسیون­ها در سه سطح (افزودن به خاک، آغشته­سازی بذر و ترکیب دو فرم با هم) و تیمار فرعی فرمولاسیون­های مختلف در هشت سطح (هر شش فرمولاسیون برتر منتـج از نتایج آزمایشـگاهی شامل TF-Su-K-1- دی­سیکلو­سرین، TF-Su-K-2- دی­سیکلو­سرین، TF-Su-K-3- دی­سیکلو­سرین، TF-Su-K-3- سولفات منیزیم، TF-Su-K-2- کربوکسی­متیل­سلولز و TF-Su-K-3- نیترات­سدیم، شاهد سالم و شاهد آلوده) در چهار تکرار انجام شد. نتایج آزمایش گلخانه­ای نشان داد که در آزمایش­های تأثیر تیمار اصلی و فرعی به صورت جداگانه، فرمولاسیون تثبیت­کننده دی­سیکلوسرین و جدایه TF-Su-K-3 بیش­ترین کارآیی را در کنترل بیولوژیک بیماری مرگ گیاهچه داشتند. نتایج آزمایش اثر متقابل روش مصرف و زادمایه نشان داد که فرمولاسیون تثبیت­کننده دی­سیکلوسرین و جدایه TF-Su-K-2 با نحوه مصرف به صورت افزودن به خاک و یا افزودن به خاک توأم با آغشته­سازی بذر کم­ترین میزان وقوع بیماری را موجب گردید.

کلیدواژه‌ها

کنترل بیولوژیک؛ دی سیکلوسرین؛ کربوکسی متیل سلولز؛ سولفات منیزیم؛ مرگ گیاهچه چغندرقند

مراجع