ارزیابی اثر حشره‌کشی اسانس برخی گیاهان دارویی علیه حشرات بالغ شپشه آرد (Tribolium confusum)

گیاهپزشکی کاربردی

مقاله 6، دوره 5، شماره 3 - شماره پیاپی 19، آذر 1395، صفحه 183-190   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

معصومه درویشی¹؛ اکرم مبینی²؛ ثمین صدیق^{* 3}

¹دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه حشره‌شناسی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین-پیشوا، ورامین، ایران

²دانشجوی کارشناسی ارشد ، گروه حشره‌شناسی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین-پیشوا، ورامین، ایران

³استادیار، گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین- پیشوا، ورامین، ایران

چکیده

شپشه آرد، Tribolium confusum Jacquelin du Val، از مواد نشاسته­ای مانند آرد، سبوس، بلغور تغذیه می­کند. این حشرات نه تنها ضمن تغذیه زیان قابل توجهی را به محصول وارد می­کنند؛ بلکه به علت افزایش سریع جمعیت، محصول انباری را با مدفوع و پوسته­های لاروی خود آلوده کرده و از مرغوبیت آن به شدت می­کاهند. اخیراً تحقیقات زیادی در رابطه با کاربرد اسانس­های گیاهی یا اجزای سازنده آن­ها به عنوان جایگزین ایمن برای سموم تدخینی متداول انجام شده است. در این مطالعه، سمیت اسانس سه گیاه رزماری، فلفل سفید و برگ گردو در سه غلظت 10، 30 و 50 میکرو­لیتر در واحد آزمایشی که شامل پتری‌های با قطر 6 سانتی‌متر بود، مورد بررسی قرار گرفت و با عصاره رزماری مقایسه گردید. تمام آزمایش­ها در شرایط آزمایشگاهی در دمای 1± 27 درجه سلسیوس و رطوبت نسبی 5 ± 30 درصد و در دوره روشنایی 10:14 انجام شدند. نتایج این آزمایش نشان داد که استفاده از عصاره رزماری نتوانست آفت را کنترل کند و تفاوت معنی­داری نیز با شاهد نداشت. اسانس­های برگ گردو، رزماری و فلفل سفید تفاوت معنی­داری در مرگ و میر حشرات کامل سوسک آرد ایجاد کردند. با افزایش غلظت، درصد مرگ و میر حشرات کامل سوسک آرد نیز در تمامی اسانس­ها افزایش یافت و همگی با هم اختلاف معنی­داری داشتند. بیش­ترین درصد تلفات در غلظت 50 میکرو­لیتر در اسانس فلفل مشاهده گردید. همچنین شرایط بهینه استفاده از اسانس جهت کنترل آفت مزبور به­دست آمد. به این ترتیب که بیش­ترین میزان مرگ و میر آفت در صورت استفاده از غلظت 50 میکرو­لیتر اسانس­های فلفل و رزماری به دست خواهد آمد که به ترتیب باعث تلفات 100 درصد و 60 درصد آفت شدند.

کلیدواژه‌ها

اسانس های گیاهی؛ برگ گردو؛ رزماری؛ Tribolium confusum؛ فلفل سفید

مراجع