گزارش بالینی وقوع مادرزادی همزمان یک مورد همی میلیا انتهایی دراستخوان درشت نی اندام خلفی و آژنزیس دوطرفه انگشتان در یک قلاده بچه گربه

پژوهش های بالینی دامپزشکی

مقاله 7، دوره 7، شماره 2، اسفند 1395، صفحه 129-134   

نوع مقاله: علمی پژوهشی

نویسندگان

حمید محی الدین^{* 1}؛ حمیدرضا فتاحیان²

¹گروه آموزشی علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، واحد گرمسار، دانشگاه آزاد اسلامی، گرمسار، ایران.

²گروه آموزشی علوم درمانگاهی، دانشکده علوم تخصصی دامپزشکی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران

چکیده

توصیف بیمار: یک قلاده گربه چهارماهه، نژاد مو کوتاه اهلی با علایم بدشکلی اندام خلفی چپ، عدم وزن گیری ودرد در انتهای اندام بدون سابقه تصادف
یافته های بالینی:  نشانه های رادیوگرافیک شامل، نقص در تشکیل استخوان درشت نی واجد اپی فیز بالایی (درشت نی هیپوپلاستیک)، ضخیم شدن استخوان نازک نی و انحراف به داخل ،بلند تر بودن استخوان پاشنه، غیر طبیعی بودن مفاصل ، بین مچی و مچ پایی- قلم پایی،  عدم تشکیل قلم و بند اول و دوم انگشت چهارم ، بد شکل شدن مفصل زانو و در حالت گماری جانبی علاوه بر نشانه های مذکور تنها باقی ماندن اپی فیز بالایی درشت نی مشاهده می شود.
کاربرد بالینی: عدم تشکیل کامل یا ناقص استخوان های بلند (همی میلیا) و یا هیپوپلازی آنها،  عارضه ای مادرزادی است و استخوان های زند زبرین، درشت نی و زند زیرین بیشترین میزان رخداد این عارضه را دارا می باشند. در بیمار حاضر شکل همی میلیا از نوع ترمینال می باشد و عدم تشکیل کامل استخوان درشت نی به  همراه قلم ها و بند های انگشتان و در اندام خلفی مقابل هم تنها درناحیه قلم و بندهای انگشت مشاهده می شود. در درمان همی میلیا استخوان زند بالایی، چون امکان تشخیص زود هنگام وجود دارد، ممکن است بتوان ازانقباض دائمی عضلات، بدشکلی های استخوان و انحراف به داخل اندام جلو گیری کرد اما در مورد بیمار ذکر شده به دلیل بد شکلی استخوان، چرخش اندام و عدم امکان تثبیت مفصل عمل قطع عضو انتخاب گردید.  برای این حیوانات جراحی های عقیم سازی برای جلوگیری از انتقال به نسل بعدی همچنین، رادیوگرافی از نواحی دیگر بدن هم به دلیل امکان همزمانی وقوع عوارض مادرزادی توصیه می شود .
 

کلیدواژه‌ها

همی میلیا انتهایی درشت نی؛ آژنزیس انگشتان؛ رادیوگرافی؛ گربه

مراجع