الگوی نقش مؤلفه‌های سرمایه روانشناختی در رضایت از زندگی و انگیزه پیشرفت تحصیلی دانشجویان دانشگاه‌های پیام نور غرب استان اصفهان

فصلنامه رهبری و مدیریت آموزشی

مقاله 8، دوره 12، شماره 2 - شماره پیاپی 44، شهریور 1397، صفحه 125-144   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

نادر سلیمانی^{* 1}؛ خداداد میرزائی²

¹دانشیار دانشگاه آزاداسلامی واحد گرمسار

²کارشناس ارشد روانشناسی دانشگاه ازاد اسلامی واحد خوراسگان

چکیده

در این پژوهش الگوی ساختاری رابطه بین مؤلفه‌های سرمایه روانشناختی با رضایت از زندگی و انگیزه پیشرفت تحصیلی در دانشجویان دانشگاههای پیام نور غرب استان اصفهان در زمستان 1395 اجرا شد. روش پژوهش همبستگی و جامعه آماری پژوهش را کلیه دانشجویان دانشگاههای پیام نور غرب استان اصفهان در زمستان 1395 به تعداد 900 نفر تشکیل دادند که از میان آن­ها 303 نفر به شیوه تصادفی نظامدار انتخاب شدند. ابزار­های پژوهش پرسشنامه سرمایه روان­شناختی (لوتانز و همکاران، 2008) پرسشنامه رضایت از زندگی (داینر وهمکاران، 1985) و پرسشنامه انگیزش پیشرفت تحصیلی AMS (والراند و همکاران،1992) بودند. داده­ها از طریق ضریب همبستگی پیرسون و مدل­سازی معادلات ساختاری (SEM) تحلیل شد. یافته­ها نشان داد که بین مؤلفه‌های سرمایه روان شناختی (خود کار آمدی، امیدواری، خوشبینی، تاب آوری) بارضایت از زندگی (01/0>p) و پیشرفت تحصیلی (01/0>p) رابطه مثبت و معنادار و بین رضایت از زندگی و انگیزه پیشرفت تحصیلی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. نتایج حاصل از الگوسازی معادله ساختاری (SEM) نشان داد که امیدواری با رضایت از زندگی دارای رابطه مستقیم و خود کار آمدی، امیدواری، خوشبینی (جهت‌گیری به زندگی)، تاب آوری همراه با رضایت از زندگی با پیشرفت تحصیلی رابطه مستقیم و معنا دار دارند. همچنین نتایج نشان دادکه رضایت از زندگی متغیر واسطه‌ای در رابطه امیدواری با رضایت از زندگی است به عبارت دیگر امیدواری بخشی از اثرات خود را به پیشرفت تحصیلی از طریق رضایت از زندگی انجام می‌دهد.

کلیدواژه‌ها

سرمایه روانشناختی؛ رضایت از زندگی؛ انگیزه پیشرفت تحصیلی