مضامین پایداری در ادب فارسی و عرب با تکیه بر اشعار قیصر امین‌پور و محمد الماغوط

پژوهش های نقد ادبی و سبک شناسی

مقاله 9، دوره 9، شماره 32، شهریور 1397، صفحه 219-240

نوع مقاله: پژوهشی

نویسندگان

آرش مشفقی^{* 1}؛ زهرا دوستی²

¹استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی واحد بناب، دانشگاه آزاد اسلامی، بناب، ایران. نویسنده مسئول

²دانشجوی دکترای زبان و ادبیات فارسی واحد بناب، دانشگاه آزاد اسلامی، بناب، ایران.

چکیده

قیصر امین­پور یکی از پرچم­داران ادب پایداری، در شعر معاصر ایران است و محمد الماغوط را می­توان نماینده شعر پایداری عرب دانست. نقد و بررسی ادبیات پایداری یکی از شاخه­های شعر معاصر است که در بطن خود، به بازتاب جلوه­های مقاومت می­پردازد. این نوشتار در پی آن است تا دیدگاه­های دو شاعر از دو فرهنگ متفاوت را، نسبت به مقولة "مضامین پایداری" مورد بررسی و مقایسه قرار بدهد. قیصر امین­پور و محمدالماغوط در شعر خود، مقوله­هایی اعم از دعوت به مبارزه، اعتراض، انزجار از وضع موجود، امید رهایی، مقاومت مردم فلسطین، شهادت­طلبی و مبارزه با دشمن مشترک؛ آمریکا و اسرائیل را، انعکاس داده­اند. در نقد و بررسی شاخص مقاومت در شعر این دو شاعر، این نکته روشن می‌شود که قیصر امین­پور در پرداخت برخی از مضامین پایداری، از اشعار محمد الماغوط تأثیر پذیرفته است. وجود شباهت­های متعدد بین مضامین پایداری شعر این دو شاعر، این نکته را به اثبات می­رساند. 

کلیدواژه‌ها

ادب پایداری؛ قیصر امین‌پور؛ محمد الماغوط؛ اعتراض؛ مبارزه

سایر فایل های مرتبط با مقاله

2-9.pdf

مراجع