اثرات پروبیوتیک Pediococcus acidilactici بر هماتولوژی، فراسنجه‌های خونی و هیستوپاتولوژی روده ماهی قزل آلای رنگین کمان

مجله پلاسما و نشانگرهای زیستی

مقاله 3، دوره 11، شماره 4 - شماره پیاپی 43، آبان 1397، صفحه 27-35   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

خدیجه عطایی؛ سید محمد علی جلالی^* ؛ فرود یداللهی؛ آذر همت زاده

دانشکده‌ی کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شهرکرد، شهرکرد، ایران

چکیده

زمینه و هدف: باکتری‌های غیر بیماری‌زای تولیدکنندۀ اسیدلاکتیک نقش مهمی در فلور میکروبی روده حیوان میزبان داشته و با تاثیر گذاری بر مجرای گوارشی، کاهش pH و ارتقا ایمنی سبب بهبود عملکرد ماهی می شوند. به منظور مطالعه اثرات فیزیولوژیکی تغذیه باکتری Pediococcus acidilactici برماهی قزل آلای رنگین کمان آزمایش زیر انجام گرفت.
روش کار: تعداد 96 ماهی قزل آلای رنگین کمان با میانگین وزن اولیه 60 گرم در یک طرح کاملاً تصادفی به 6 وان پلی اتیلنی اختصاص یافتند و به مدت هشت هفته با دو جیره غذایی شامل شاهد و جیره آزمایشی دارای پدیوکوکوس اسید لاکتیسی به مقدار 10⁹CFU در کیلوگرم جیره در سه وعده در حد اشتهای ظاهری تغذیه شدند. عملکرد رشد، وزن نهایی، وزن نسبی لاشه و کبد و فراسنجه های خونی و هماتولوژیکی و نیز هیستوپاتولوژی روده ماهی‌ها در پایان آزمایش ارزیابی گردید.
یافته‌ها: افزودن باکتری Pediococcus acidilactici به عنوان پروبیوتیک به جیره‌ی غذایی اثری بر افزایش وزن، ضریب تبدیل خوراک، وزن نهایی، شاخص وضعیت، وزن نسبی لاشه و کبد ماهی‌ها نداشت اما درصد تلفات ماهی‌ها را کاهش معنی دار داد(05/0>P). تعداد گلبول‌های سفید و درصد نوتروفیل خون ماهی‌ها و نیز عرض پرزهای روده با تغذیه باکتریPediococcus acidilactici افزایش معنی‌دار یافت(05/0>P).
نتیجه‌گیری: افزودن پروبیوتیک Pediococcus acidilactici به جیره غذایی سبب بهبود ایمنی و بقا ماهی قزل آلای رنگین کمان در دوره رشد می‌گردد.

کلیدواژه‌ها

پروبیوتیک؛ فیزیولوژی؛ قزل آلای رنگین کمان

اصل مقاله

ماهی قزل آلای رنگین کمان با نام علمی Oncorhynchus mykiss یکی از مهم ترین ماهی های پرورشی سازگار به آب شیرین است. این ماهی همانند سایر آزاد ماهیان دارای یک باله چربی کوچک بین باله پشتی و دمی، در دو طرف بدن دارای یک نوار پهن به صورت رنگین کمان، روی سر، بدن، پشت و باله دمی آن لکه های تیره رنگی مشاهد می‌شود(3) و در کانال­ها(آبراهه ها) بتنی یا خاکی به صورت متراکم پرورش می یابد که تراکم جمعیت ماهی های پرورشی به جریان و کیفیت آب از جمله دما و میزان اکسیژن محلول بستگی دارد(21). ماهی قزل آلای رنگین کمان در بین سایر آزاد ماهیان، قادر است محدوده وسیع تری از دمای آب و متغیرهای محیطی از جمله کیفیت آب را تحمل کند، ولی به مقدار زیادی اکسیژن محلول در آب نیاز دارد. هر چند این ماهی اساساً جزو ماهیان سردابی تقسیم بندی می­شود اما دمای مناسب برای پرورش این ماهی 16-12 درجه سانتی گراد است. پذیرش غذاهای دستی، سرعت زیاد در رشد ، بازار پسندی مناسب و ارزش غذایی بالا از مهم ترین دلایل توسعه پرورش این ماهی است(21).در صنعت آبزی پروری هزینه های خوراک به طور معمول 30 تا 70 درصد از کل عملیات پرورش ماهی را شامل گردیده و تغذیه نقش مهمی در میزان رشد و عملکرد سیستم ایمنی و مقاومت به بیماری دارد(21). در این راستا استفاده از مکمل های غذایی مختلف در جهت کاهش آلودگی های زیست محیطی، افزایش قابلیت هضم خوراک، بهبود استفاده از مواد مغذی و نیز ارتقا سیستم ایمنی برای رشد و تولید ماهی اهیمت زیادی دارد(2). اخیراً استفاده از پروبیوتیک‌ها، به عنوان مکمل­های غذایی که سبب مقاومت در برابر بیماری، بهبود رشد و استفاده بهینه خوراک در پرورش ماهی می شوند اهمیت زیادی یافته است(14). پروبیوتیک‌ها، معمولاً به عنوان میکروارگانیسم‌های زنده با ویژگی‌های مفید تعریف می‌شوند که هم برای درمان بیماری و هم به عنوان روش پیشگیری کننده مرتبط با پاتوژن‌هامورد قبول قرار گرفته‌اند(15). به طور کلی پروبیوتیک در حیوانات آبزی شامل هر سلول میکروبی است که با جیره غذایی یا آب به ماهی میزبان، پرورش‌دهنده و یا مصرف کننده‌ی ماهی سود برساند و این اثر را حداقل با بهبود تعادل میکروبی در بدن ماهی سبب گردد(14). باکتری‌های اسیدلاکتیکی دسته مهمی از پروبیوتیک‌ها هستند که در ماهی متعلق به جنس‌های انتروکوکوس‌ها، استرپتوکوک‌ها، پدی‌کوکوس‌ها، لاکتوباسیلوس، لاکتوکوکوس و لئوکونوستاک‌ها می باشد(18). علت این‌که روی این باکتری‌ها بیشتر تأکید می‌شود تا اندازه‌ای مربوط به این واقعیت است که باکتری‌های تولیدکنندۀ اسیدلاکتیک نقش مهمی در فلور روده داشته و بر مجرای گوارشی تأثیر می‌گذارند هم‌چنین غیر بیماری‌زا بوده و علاوه بر این می‌توانند اسیدیته را که معمولاً برای باکتری‌های دیگر کشنده می‌باشند تحمل کرده و با تولید اسیدلاکتیک از رشد میکروب های بیماری زا جلوگیری کنند(10). این میکروارگانیسم‌ها می‌توانند در ناحیه‌ی روده با تولید اسیدهای آلی و مواد ضد میکروبی مانع رشد باکتری‌های بیماری‌زا شوند و اسیدهای آلی تولید شده می‌توانند به عنوان یک منبع انرژی مورد استفاده سلول‌های روده قرار گیرند(19). پژوهش ها نشان داده اند که طیف وسیعی از باکتریوسن‌ها به نام پدیوسین(pediocin) توسط Pediococcus acidilactici تولید می شود(5). تولید پدیوسین ها و اسیدهای آلی مانند اسید استیک و اسید لاکتیک خصوصیت تقابل با باکتری های گرم مثبت و گرم منفی به خصوص گونه های ویبریو دارد(7). به کارگیری پروبیوتیک­ها در آبزیان، دارای اثرات مفیدی مانند بهبود سیستم ایمنی، بقا و ایجاد مقاومت به بیماری است(10) که با بررسی چگونگی اثر گذاری آن ها بر فراسنجه های فیزیولوژیکی حیوان، می‌توان فرآیندهای اثر گذاری باکتری‌های مفید بر ماهی را تا حدودی شناخت. این پژوهش به منظور بررسی تاثیر پروبیوتیک Pediococcus acidilactici بر عملکرد لاشه، فراسنجه‌های خونی و هماتولوژیکی و نیز بافت روده ماهی قزل آلای رنگین کمان در دوره رشد می باشد.

مواد و روش ها

این پژوهش در پایلوت تحقیقاتی شرکت فرادانه واقع در مزرعه پرورش ماهی دشت آبی استان چهار محال بختیاری انجام گرفت. از تعداد 200 قطعه ماهی قزل آلای رنگین کمان که به منظور تطابق پذیری با شرایط آزمایش به مدت دو هفته با جیره شاهد فاقد پروبیوتیک تغذیه شده بودند، تعداد 96 قطعه ماهی قزل آلای رنگین کمان با وزن اولیه2±60 گرم انتخاب و در یک طرح کاملاً تصادفی به 6 وان پلی‌اتیلنی 300 لیتری، به تعداد 16 ماهی در هر وان، اختصاص یافتند. دو جیره غذایی شامل، شاهد و جیره آزمایشی دارای باکتری پدیکوکس اسید لاکتیکی در سه وعده(ساعت های 8،13، 18) و در حد اشتهای ظاهری به مدت هشت هفته به ماهی‌های شش وان تغذیه شدند. به منظور تهیه جیره‌ آزمایشی از خوراک اکسترود شرکت فرادانه(GFT1:Grower Feed Trout) بدون روغن استفاده گردید. سپس در تیمار آزمایشی مقدار 10⁷CFU در گرم خوراک(13)، باکتری پدیکوکس اسید لاکتیکی(Bactocell, CNCM- MA 18.5 M, Lallemand, France)در روغن ماهی مخلوط و به جیره پایه اضافه شد. در جیره شاهد روغن افزوده شده بدون پروبیوتیک است. در آنالیز جیره های آزمایشی و شاهد درصد مواد جیره شامل پروتئین خام40درصد، چربی خام 15درصد، فیبر 3درصد، خاکستر 9 درصد، رطوبت 8 درصد و فسفر 25/1 درصد بود. در مدت 8 هفته آزمایش(56 روز)، دمای آب در دامنه 11-13 درجه سانتی‌گراد و تلفات ماهی‌های هر وان به صورت روزانه ثبت شد. در ابتدا و پایان آزمایش پس از بی‌هوشی تمام ماهی‌های با پودر گل میخک(به مقدار200 میلی‌گرم در لیتر) بیهوش، طول و وزن انفرادی ماهی، شاخص چاقی ماهی با استفاده از رابطه زیر اندازه گیری گردید(1). شاخص رشد ویژه، افزایش وزن، ضریب تبدیل خوراک و شاخص چاقی با استفاده از روابط زیر محاسبه شد.

شاخص رشدویژه: SGR=(Lnw2-Lnw1)×100/T)

Lnw1 : لگاریتم طبیعی وزن اولیه ماهی(گرم)

Lnw2 : لگاریتم وزن نهایی(گرم)

T :مدت انجام آزمایش(56 روز)

افزایش وزن = وزن نهایی(گرم) – وزن اولیه(گرم )

ضریب تبدیل غذایی = خوراک مصرفی در طول دوره پرورشی(گرم) ÷ افزایش وزن ماهی(گرم).

شاخص چاقی: K=(W/L³)×100

Wوزن بدن(گرم) و L طول کل بدن(سانتی متر)

 در پایان آزمایش از هر وان6ماهی به طور تصادفی انتخاب و پس از خون‌گیری از ورید ناحیه دمی با سرنگ 5 سی سی بخشی از خون گرفته شده به لوله‌ی آزمایش وبخش دیگر به لوله هپارینه منتقل شد. پس از خون گیری، لاشه آماده ی پخت و کبد ماهی‌ها با ترازویی با دقت 01/0 گرم توزین و راندمان لاشه وشاخص کبدی ماهی‌ها با استفاده از روابط زیر محاسبه گردید(1):

شاخص کبدی: [وزن کبد(گرم)÷ وزن کل بدن(گرم) ]×100

راندمان لاشه: [وزن لاشه(گرم)÷ وزن کل بدن(گرم) ]×100

فراسنجه‌های سرمی خون مانند تری گلیسیرید، پروتئین‌تام وآلبومین به روش نورسنجی و با استفاده از کیت های درمان کاو و با دستگاه اسپکتروفتومتر اندازه­گیری،گلوبولین با تفاضل آلبومین از پروتئین تام سرم خون محاسبه گردید(1). تمامی اندازه گیری‌های خون با دو تکرار انجام گرفت. فراسنجه های هماتولوژیکی خون مانند هماتوکریت(PCV)، تعداد گلبول قرمز(RBC) و سفید(WBC)، شمارش افتراقی گلبول‌های سفید(لنفوسیت، نوتروفیل و غیره) و نیز غلظت هموگلوبین(Hb) با استفاده از نمونه‌های خون دارای ماده ضد انعقاد اندازه‌گیری گردید(16). پس از خونگیری از انتهای روده ماهی ها، در حدود یک سانتی­متر از روده جدا و به فرمالین 10 درصد منتقل و به مدت 48 ساعت نگهداری شد. آبگیری با استفاده از الکل ها بادرجات مختلف از نمونه ها انجام و با انتقال آن ها به گزیلن و سپس قرار دادن در پارافین، امکان برش با استفاده  میکروتوم مهیا و رنگ آمیزی و پایداری با هماتوکسیلین-ائوزین انجام شد. شاخص های پرز روده مانند طول، عرض، ارتفاع و ضخامت ماهیچه اندازه‌گیری گردید(22).

برای آنالیر داده­های آزمایشی از نرم افزار آماری SAS و از آزمون آماری t  با سطح احتمال 05/0 استفاده شد.

نتایج

با توجه به نتایج استفاده از پروبیوتیک پدیکوکوس اسید لاکتیک بر شاخص چاقی، راندمان لاشه، وزن نسبی کبد، خوراک مصرفی  تاثیری نداشت اما درصد تلفات ماهی ها را کاهش معنی داری( 05/0>P) داد، اما افزایش در میانگین وزن نهایی ماهی‌ها و کاهش ضریب تبدیل خوراک از لحاظ عددی با مصرف پروبیوتیک پدیکوکوس اسید لاکتیک مشاهده شد(جدول 1).

اثر تغذیه باکتری پدیکوکوس اسید لاکتیک بر فراسنجه های خونی و هماتولوژیکی ماهی قزل آلای رنگین کمان در جدول 2 ارایه شده است. تعداد گلبول­های سفید، درصد نوتروفیل، متوسط حجم گلبول های قرمز خون تحت تاثیر این باکتری قرار گرفته و افزایش معنی دار( 05/0>P) یافت، اما شاخص‌هایی مانند تری گلیسیرید، آلبومین، پروتئین کل و گلوبولین سرم خون و نیز تعداد گلبول های قرمز و درصد مونوسیت و لنفوسیت­ها تحت تاثیر پروبیوتیک پدیکوکوس اسید لاکتیک قرار نگرفت(جدول 2).

نتایج مورفولوژی روده در جدول 3 ارایه شده است. طول و ارتفاع پرز روده ماهی ها تحت تاثیر پروبیوتیک پدیکوکوس اسید لاکتیک قرار نگرفت اما عرض پرز روده با تغذیه این باکتری افزایش معنی دار یافت( 05/0>P).

 

جدول 1- اثر باکتری پدی‌کوکوس اسید لاکتیک بر عملکرد رشد ماهی قزل آلای رنگین کمان (میانگین ± خطای استاندارد)

شاخص	شاهد	باکتری پدیکوکوس اسید لاکتیک	سطح احتمال
وزن اولیه (گرم)	98/2 ±17/60	76/2 ±10/60	986/0
شاخص چاقی اولیه	011/0 ±22/1	026/0 ±26/1	224/0
وزن نهایی (گرم)	67/4 ±56/140	42/3 ±38/149	214/0
شاخص چاقی نهایی	011/0 ±36/1	032/0 ±37/1	866/0
وزن نسبی لاشه(درصد)	436/0 ±27/87	622/0 ±19/88	289/0
وزن نسبی کبد(درصد)	067/0 ±60/1	084/0 ±51/1	451/0
تلفات (درصد)	888/2 ±32/16	038/1 ±522/5	024/0
افزایش وزن (گرم/ماهی/روز)	122/0 ±95/1	073/0 ±91/1	810/0
خوراک مصرفی (گرم/ماهی/روز)	133/0 ±614/1	087/0 ±48/1	468/0
ضریب تبدیل خوراک	037/0 ±82/0	025/0 ±77/0	323/0
شاخص رشد ویژه(درصد)	035/0 ±60/1	111/0 ±62/1	876/0

 

بحث و نتیجه گیری

با توجه به نتایج، مشخص شد که باکتری Pediococcus acidilactici سبب کاهش درصد تلفات در ماهی قزل آلا می شود(جدول 1). اثر زنده مانی بالاتر در پژوهش دیگری که با ماهی تیلاپیا قرمز(Oreochromis niloticus) و تغذیه با پروبیوتیک دارای این باکتری(10⁷CFU در گرم خوراک به مدت 32 روز) انجام شد، نیز مشاهده گردید که این بهبود در بقا و نیز تمایل به بهبود عملکرد رشد ماهی مربوط به اثرات سودمند تغذیه‌ای آن و نیز ایجاد مقاومت در برابر عوامل بیماری زا است(8). از اثرات مهم تغذیه ای پروبیوتیک ها می توان به تولید آنزیم هایی مانند آمیلاز و پروتئاز، ویتامین ها و اسیدهای آلی مانند اسید لاکتیک اشاره کرد که سبب بهبود عملکرد رشد ماهی می‌شود. علاوه بر این تولید طیف وسیعی از باکتریوسن‌هایی به نام پدیوسین(pediocin) توسط Pediococcus acidilactici(5) و اسیدهای آلی مانند اسید استیک و اسید لاکتیک خصوصیت تقابل با باکتری های گرم مثبت و گرم منفی دارد(7،11) و سبب مقابله با عوامل بیماری­زا و بهبود زنده مانی ماهی می شود.

جدول 2=اثر باکتری پدی‌کوکوس اسید لاکتیک بر هماتولوژی و فراسنجه‌های بیوشیمیایی سرم خون ماهی قزل آلای رنگین کمان (میانگین ± خطای استاندارد)

فراسنجه (واحد)	شاهد	باکتری پدیکوکس اسید لاکتیک	سطح احتمال
تری­گلیسیرید (میلی‌گرم در دسی لیتر)	77/17 ±14/431	46/56 ±97/420	869/0
آلبومین(گرم در دسی لیتر)	097/0 ±58/1	051/0 ±53/1	619/0
پروتئین­کل(گرم در دسی لیتر)	55/0 ±32/5	35/0 ±93/4	553/0
گلوبولین(گرم در دسی لیتر)	44/0 ±70/3	35/0 ±40/3	605/0
هماتوکریت(درصد)	47/15 ±00/42	08/2 ±00/37	097/0
تعداد گلبول­های قرمز (×106 در میکرو­لیتر)	22/0 ±40/3	30/0 ±98/2	304/0
هموگلوبین(گرم در دسی لیتر)	40/0 ±74/10	49/0 ±47/11	281/0
تعداد گلبول­های سفید (×103 در میکرو­لیتر)	68/743 ±50/14662	49/637 ±00/18170	0001/0
نوتروفیل (درصد گلبول سفید)	09/1 ±00/20	10/1 ±25/24	031/0
لنفوسیت(درصد گلبول سفید)	63/1 ±00/70	46/1 ±80/70	728/0
مونوسیت(درصد گلبول سفید)	24/0 ±40/4	37/0 ±80/3	216/0
ائوزینوفیل (درصد گلبول سفید)	24/0 ±60/2	37/0 ±80/2	666/0

 

جدول3- اثر باکتری پدی‌کوکوس اسید لاکتیک بر هیستوپاتولوژی بافت روده ماهی قزل آلای رنگین کمان (میانگین ± خطای استاندارد)

نمونه	شاهد	باکتری پدیکوکس  اسید لاکتیک	سطح احتمال
طول پرز (میکرون)	04/4±00/41	89/2±20/33	142/0
عرض پرز (میکرون)	59/ 1 ±20/10	14/1±00/16	018/0
ارتفاع پرز (میکرون)	60/1±57/5	57/0±00/4	264/0

افزایش وزن، ضریب تبدیل خوراک و شاخص رشد ویژه ماهی تحت تاثیر خصوصیت پروبیوتیکی Pediococcus acidilactici قرار نگرفت. عدم تاثیر استفاده از این پروبیوتیک بر عملکرد رشد ماهی قزل آلای رنگین کمان با تغذیه باکتری Pediococcus acidilactici در پژوهش دیگری نیز نشان داده شده است، به طوری که تغذیه این باکتری با دو غلظت 10⁷ و 10⁸CFU  در گرم خوراک، تاثیری بر عملکرد ماهی نشان نداشته که با پژوهش حاضر مطابقت دارد(13). در حالی که استفاده از همین پروبیوتیک در تغذیه ماهی زینتی گرین ترور(Andinocara rivulatus) در سطح 10⁸CFU  در کیلوگرم خوراک سبب بهبود عملکرد رشد این ماهی گردید(4). وجود پاسخ های متناقض در اثر استفاده از پروبیوتیک ها در ماهی ها مربوط به مقدار استفاده، نوع پروبیوتیک، مدت زمان آزمایش و نیز شرایط فیزیولوژیکی، وزن اولیه ماهی و نیز وجود عامل بیماری زا دارد. البته نکته ای که کمتر به آن توجه شده است ترکیب جیره غذایی است که بایستی در پژوهش­های آینده موردتوجه قرار گیرد. شاخص های هماتولوژیکی به عنوان عوامل با ارزشی در بررسی سلامتی ماهی مطرح هستند(20) و گزارش شده است که تحت تاثیر پروبیوتیک ها نیز قرار می گیرند(12، 6) و افزایش گلبول­های سفید(لوکوسیت‌ها و نوتروفیل ها) در اثر تغذیه ماهی قزل آلا با باکتری Pediococcus acidilactici، نشان دهنده بهبود شاخص های ایمنولوژیکی ماهی است(6،17). افزایش درصد نوتروفیل­ها با افزایش سیستم دفاعی موجب افزایش مقاومت در برابر عوامل بیماری­زا، تحریکات محیطی و استرس­ها گردیده که این امر می­تواند با افزایش سوخت­وساز موجب کاهش تلفات و افزایش بازماندگی شود(6). کاهش عددی هماتوکریت در خون ماهی تغذیه شده با پروبیوتیک مشاهده شد که علت واقعی آن مشخص نیست ولی ممکن است مربوط به افزایش سطح لوکوسیت‌ها باشد که به صورت محدود اندازه و تعداد گلبول های قرمز(هر چند غیر معنی دار) را کاهش داده و سبب کاهش غیر معنی دار هماتوکریت شده باشد این نتیجه گیری با پژوهش انجام شده با ماهی تیلاپیا قرمز(با وزن اولیه 176گرم) که تعداد گلبول های سفید افزایش و هماتوکریت کاهش یافت و نیز سطح آلبومین، پروتیئن کل و گلوبولین سرم خون ماهی ها پس از 14 روز تغذیه با باکتری Pediococcus acidilactici تغییری نشان نداد(8)، مشابه بود. در پژوهش دیگری با ماهی قزل آلای رنگین کمان مشخص شد که تغذیه Pediococcus acidilactici نیز سبب افزایش لوکوسیت های خون شد(14). علاوه بر این در ماهی گرین ترور نیز تغذیه این باکتری سبب افزایش گلبول های سفید خون گردید(4). افزایش گلبول های سفید می تواند به عنوان یک واکنش سیستم ایمنی غیر اختصاصی مطرح باشد که انتظار می­رود این ماهیان دارای مقاومت بیشتری در برابر عوامل استرس زا و بیماری ها باشند(9، 4) و این ممکن است سبب کاهش تلفات در پژوهش اخیر نیز شود. هم­چنین افزودن پروبیوتیک به جیره­ی ماهیان باعث کاهش هماتوکریت شده است که پایین بودن میزان آن می­تواند به عنوان یک پارامتر خونی مثبت باشد زیرا با کوچک شدن حجم گلبول­های قرمز حرکت آن­ها در رگ­های خونی آسان­تر و سریع­تر می­گردد و از لخته شدن جلوگیری می­کند(8). نتایج در جدول-5 نشان داد استفاده از پروبیوتیک­ در جیره تاثیر معنی­داری بر طول و ارتفاع پرز روده تاثیری نداشته اما عرض پرز را بهبود بخشیدع است. معمولاً مهم­ترین پارامترهای روده ای که برای ارزیابی سلامتی مجرای گوارشی در حیوانات آبزی استفاده می­شوند شامل تراکم و تنوع باکتری­های، وضعیت و تعداد پرزهای روده ایی و اپتلیوم مجرای گوارشی می­باشند(20). مجرای گوارشی، یکی از رایج­ترین جایگاه­های ورود میکروب­های بیماری­زاست. برقراری باکتری­های بیماری­زا در مجرای گوارشی ممکن است به لایه مخاطی و پرزهای روده آسیب برساند. اندازه بزرگ­تر پرزهای روده ممکن است منجر به سطح جذب بیشتر و بهبود جذب مواد مغذی شود(9). نقش مفید Pediococcus acidilactici در روده می تواند مربوط به ممانعت از ایجاد رقابت با عوامل بیماری زا، تولید اسیدهای آلی(8) و تولید پدیوسین(یک باکتریوسین)(5) باشد که ایمنی موکوسی حیوان را ارتقا می دهد. علاوه بر بهبود دفاع ایمنی و غیر ایمنی حیوان میزبان، سازوکارهایی مقابله با عوامل بیماری زا مانند تغییر شرایط محیطی، رقابت در به دست آوردن مواد مغذی و رقابت در مکان های برای اتصال و نیز تولید مواد ضد میکروبی همگی موثر می باشند(8).

تشکر و قدردانی

این پژوهش با مساعدت و امکانات شرکت فرادانه(تولید کننده خوراک آبزیان) انجام شد که از کمیته تحقیق و توسعه و مدیریت آن به دلیل فراهم آوردن شرایط اجرا قداردانی می گردد.

مراجع

-احمدیان، ع.، جلالی، س. م. ع.، پوررضا، ج. ۱۳۹۴. اثر منبع روغن و مکمل‌های‌ غذایی ال کارنیتین و راکتوپامین بر عملکرد رشد و برخی فراسنجه‌های بیوشیمیایی خون ماهی قزل آلای رنگین کمان(Oncorhynchus mykiss). مجله علمی شیلات ایران. دوره 24.  شماره 1. صفحات:۱۰۹-۱۲۰.

2-جلالی. س. م. ح. 1388. اثرات تغذیه کارنیتین و راکتوپامین بر ماهی قزل آلای رنگین کمان.رساله دکتری دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران.100 ص.

3-فروزانفر، ع. 1384. تکثیر و پرورش آزادماهیان. موسسه تحقیقات شیلات ایران.15-35.

4-حسینی مدنی، ن.، مورکی، ن.، انوار، س.ا.ع.، منوچهری، ح.، قربانی، م. 1393. اثرکاربردپروبیوتیک Pediococcus acidilactici بر شاخص های رشد و پارامترهای خونی ماهی زینتی گرین ترور(Andinocara rivulatus). پاتوبیولوژی مقایسه ای. سال 11. شماره 2. صفحات:1291-1302.

5.Anastasiadou, S., Papagianni, M., Filiousis, F., Ambrosiadis, I., Koidis, P. (2008). Pediocin SA-1, an antimicrobial peptide from Pediococcus acidilactici NRRL B5627: production conditions,purification and characterization. Bioresource Technology, 99; 5384–5390.

6.Brunt, J., Austin, B. (2005). Use of a probiotic to control lactococcosis and streptococcosis in rainbow trout, Oncorhynchus mykiss (Walbaum). Journal of Fish Diseases, 28; 693–701.5

7.Castex, M., Chim, L., Pham, D., Lemaire, P., Wabete, N., Nicolas, J.L. (2008). Probiotic P. acidilactici application in shrimp Litopenaeus stylirostris culture subject to vibriosis in New Caledonia. Aquaculture, 275; 182–193.

8.Ferguson, R.M.W., Merrifield, D.L., Harper, G.M., Rawling, M.D., Mustafa, S., Picchietti, S. (2010). The effect of Pediococcus acidilactici on the gut microbiota and immune status of ongrowing red tilapia (Oreochromis niloticus). Journal of Applied Microbiology, 109; 851 -862. 8-

9.Firouzbakhsh, F., Noori, F., Khalesi, M.K., Jani-Khalili, K. (2011). Effects of a probiotic , protexin, on the growth performance and hematological parameters in the Oscar (Astronotus ocellatus) fingerlings. Journal of Fish Physiology and Biochemistry, 37; 833-842.

10.Flint, J.F., Garner, M.R. (2009). Feeding beneficial bacteria: a natural solution for increasing efficiency anddecreasing pathogens in animal agriculture. Journal of Applied Poultry Research, 18; 367–378. 7-

11.Gildberg, A., Mikkelsen, H., Sandaker, E. and Ringø, E. (1997). Probiotic effect of lactic acid bacteria in the feed on growth and survival of fry of Atlantic cod. Hydrobiologia, 352; 279–285.

12.Irianto, A., Austin, B. (2002). Use of probiotics to control furunculosis in rainbow trout, Oncorhynchus mykiss (Walbaum). Journal of Fish Diseases, 25; 333–342.

13.Merrifield, D.L., Bradley, G., Harper, G.M., Baker, R.T.M., Munn, C.B., Davies, S.J. (2011). Assessment of the effects of vegetative and lyophilized Pediococcus acidilactici on growth, feed utilization, intestinal colonization and health parameter of rainbow trout, Aquaculture Nutrition, 17; 73-79.

14.Merrifild, D.L., Dimitroglou, A., Foey, A., Davies, S.J., Baker, R.T.M, Bogwald, J. (2010). The current status and future focus of probiotic and prebiotic applications for salmonids. Aquaculture, 302; 1–18. 13-

15.Mitchell, L.G., Kenworthy, R. (2001). Investigations on a metabolite from Lactobasillus which neutralizes the effect of entrotoxin from E.coli for pigs. Journal of Applied Bacteriology, 41; 341–351.

16.Nazari Farsani, M., Jalali, S.M.A., Jafarian Dehkordi, M. (2015). Evaluation the meat composition and immunity parameters of rainbow trout(Oncorhynchus mykiss) fed by dietary different oil sources, l-carnitine and ractopamine supplement. ARPN Journal of Agricultural and Biological Science, 10; 108-1115.

17.Newaj-Fyzul, A., Adesiyunz, A.A., Mutani, A., Ramsudhag, A., Brunt, J., Austin, B. (2007). Bacillus subtilis AB1 controls aeromonas infection in rainbow trout (Oncorhynchus mykiss, Walbaum). Journal of Applied Microbiology, 103; 1699–1706. 15-

18.Romn, L., Real, F., Sorroza, L., Padilla, D., Acosta, B., Grasso, V. (2012). The in vitro effect of probiotic Vagococcus fluvialis on the innate immune parameters of Sparus aurata and Dicentrarchus labrax. Fish and Shellfish Immunology 33; 1071–1075.

 

 

19.Sorroza, L., Padilla, D., Acosta, F., Roman, L., Grasso, V., Vega, J. (2012). Characterization of the probiotic strain Vagococcus flvialis in the protection of European sea bass(Dicentrarchus labrax) against vibriosis by Vibrio anguillarum. Veterinary Microbiology, 155; 369–373. 20-

20.Svobodova, Z., Fravda, D., Palakova, J. (1991). Unifiedmethods of haematological examination of fish. Research Institute of Fish Culture and Hydrobiology. Czechoslovakia, 31 pp.

21.Webster, C.D., Lim, C.E. (2002). Nutrient requirements and feeding of finfish for aquaculture, CABI Publishing. Wallingford, Oxon, 418 pp.

22.Yarahmadi, P., Kolangi Miandare, H., Hoseinifar, S.H. (2016). Haemato immunological and serum biochemical parameters, intestinal histo morphology and growth performance of rainbow trout(Oncorhynchus mykiss) fed dietary fermentable fibre (Vitacel®). Aquaculture nutrition, 22; 1134–1142.