مکان‌یابی بهینه کمپ‌های طبیعت‌گردی درحوضه بازفت با استفاده از معیار دسترسی

فصلنامه جغرافیایی فضای گردشگری

مقاله 1، دوره 7، شماره 28، آذر 1397، صفحه 1-16   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

امیر گندمکار^{* 1}؛ مریم السادات احدی نژاد²

¹استاد

²دانشجو

چکیده

طبیعت گردی یکی از شاخه های گردشگری است که مبتنی بر جاذبه های طبیعی است. شناسایی مناطق مستعد طبیعت گردی و برنامه ریزی برای این مناطق، به منظور جذب علاقه مندان و ایجاد امکانات زیربنایی برای آن ها از جمله راهکارهای توسعه صنعت اکوتوریسم است. پژوهش حاضر به مکان یابی بهینه کمپ های طبیعت گردی با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی و سیستم اطلاعات جغرافیایی و بررسی لایه های جغرافیایی حوضه بازفت می پردازد. حوضه بازفت جزو مناطق دارای قابلیت های طبیعت گردی بالا در زمینه گردشگری است. این پژوهش از نوع کاربردی و روش تحقیق توصیفی‌ـ تحلیلی است.. هدف مطالعۀ حاضر این است که با توجه به معیار فاصله ها و دسترسی ها و زیر معیار های مشخص شده برای آن، مکان های مستعد جهت احداث پروژه های گردشگری تعیین شوند. برای انتخاب مکان مناسب جهت احداث کمپ های طبیعت گردی، لایه های مربوط به معیار و زیرمعیارهای دسترسی، ارزیابی شده و ارزش هریک از این لایه ها در نظر گرفته شده است. این پژوهش از نوع کاربردی و روش تحقیق توصیفی تحلیلی است. درنهایت، با بهره گیری از مدل تصمیم گیری تحلیل سلسله مراتبی مکان یابی مناسب برای ایجاد پروژه های گردشگری مشخص شد و با تجزیه و تحلیل انجام شده، با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی، بخش مرکزی حوضه و منتهی علیه شمالی حوضه دارای وضعیت بسیارنامناسب جهت احداث کمپ ها میباشد و بخش‌های پراکنده در جنوب و شمال غرب حوضه، بهترین وضعیت را جهت احداث کمپ های طبیعت گردی دارند.

کلیدواژه‌ها

طبیعت گردی؛ حوضه بازفت؛ مکانیابی؛ کمپ طبیعت گردی

مراجع

• تقوایی، م.، تقی زاده، م.،کیومرثی، ح. 1390. مکان‌یابی دهکده‌های گردشگری با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی و مدل (SWOT) نمونه موردی: ساحل دریاچه کافتر، نشریه جغرافیا و برنامه ریزی محیطی (مجله پژوهشی علوم انسانی دانشگاه اصفهان) : تابستان 1390 ، دوره 22 ، شماره 2 (پیاپی 42)؛ از صفحه 99 تا صفحه 120.
• حسینی، ع.، حیدری، ف.، پارسا، ع. 1393.مکان‌یابی بهینه کیوسک‌های مطبوعاتی شهر رشت با استفاده از روش AHPدر محیطGIS،همایش ملی معماری، عمران و توسعه نوین شهری، تبریز، کانون ملی انجمنهای صنفی مهندسان معمار ایران.
• حسینی توسل، م.، کهندل، ا.، مرتضایی فریزهندی، ق.، ارجمند راد، م. 1389. تعیین سایت طبیعت گردی در مرتع با استفاده از GIS و تلفیق بهینه معیارها. کاربرد سیستم اطلاعات جغرافیایی وسنجش از دور در برنامه ریزی، شماره 2، صص 96-85.
• خشنودی فر, م.، شقاقی پور، م، ۱۳۹۴، مکان‌یابی تفرجگاه‌های گردشگری با استفاده از تحلیل سلسله مراتبی مبتنی بر ICT و تاثیرات آن در گردشگری(مطالعه موردی: شهرستان خوانسار)، سومین همایش سراسری محیط زیست، انرژی و پدافند زیستی، تهران، موسسه آموزش عالی مهر اروند، گروه ترویجی دوستداران محیط زیست.
• رستمی، ش.، آبکار، ف. 1391. مکان‌یابی کاربری‌های گردشگری با استفاده از سیستم‌های اطلاعات جغرافیایی (GIS) مورد شناسی: مکانیابی یک پارک شادی در جزیره‌ی کیش. جغرافیا و آمایش شهری- منطقه ای. شماره5. صفحه48-35.
• رضوانی، م.، اروجی، ح.، علیزاده م.، نجفی، م. 1392. مکان‌یابی احداث پیست‌های اسکی از دیدگاه گردشگری (مطالعه موردی: مناطق شمالی استان تهران). برنامه‌ریزی منطقه‌ای : شماره 10 ; از صفحه 25 تا صفحه 43.
• رشیدی، م.، قنبری، ی.، کریمی، ج.1394. مکان‌یابی وب کیوسک‌های اطلاع رسانی در مقاصد گردشگری شهری، فصلنامه مطالعات مدیریت گردشگری، مقاله 5، دوره 10، شماره 32، زمستان 1394، صفحه 89-109.
• سلیقه، م.، بهشتی جاوید، ابراهیم. 1393. پهنه‌بندی مکان گزینی گردشگری فصلی شهرستان سمیرم بر پایه مقایسه روش تحلیل سلسله مراتبی و شاخص اقلیمی. جغرافیا، شماره 41 ; از صفحه 239 تا صفحه 255.
• طاهری بجگان، س.،‌هادی اصل، ف.، آصیقلانی، پ. 1393. مکان‌یابی سایت‌های گردشگری شهر بندرعباس جهت ایجاد فضای توریستی،نشریه گردشگری شهری، مقاله 9، دوره 1، شماره 1، زمستان 1393، صفحه 113-126.
• فاضل نیا، غ.، معصومی جشنی، م. (1395). برنامه ریزی فضایی زمستان 1395 ,دوره 6 , شماره 4 از صفحه 65 تا صفحه 80.
• فروزنده شهرکی، گ.، کهرم، ا.، لقایی، ح. 1390. مکان یابی طراحی دهکده گردشگری در «دره عشق». علوم و تکنولوژی محیط زیست.شماره 3. از صفحه 83 تا صفحه 99.
• قیاسی نوعی، م. 1392. مکان یابی منطقه نمونه‌ی گردشگری ابرده با استفاده از نرم افزار GIS و مدل AHP. اولین همایش ملی مدیریت گردشگری، طبیعت‌گردی و جغرافیا، همدان. انجمن ارزیابان محیط زیست هگمتانه.
• مومنی م.، تقی پورجاوی م.، ,مستغاثی ش. 1392. مکان یابی بهینه مناطق نمونه گردشگری (مطالعه موردی: استان سیستان و بلوچستان). فصلنامه جغرافیایی فضای گردشگری : شماره 8 ، از صفحه 113 تا صفحه 141.
• نادعلی، ن.، محمدی، ج.، موحدی، س.1390. مکان‌یابی کمپینگ‌های گردشگری در شهر اصفهان با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی(GIS)، پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه اصفهان، 1390.

 

• Auesriwong, A. Nilnoppakun, A. Parawech, w. 2015. Integrative Participatory Community-based Ecotourism at Sangkhom District, Nong Khai Province, Thailand. Procedia Economics and Finance. Vol 23, pp 778-782.
• Fennell, D (2000),” Ecotourism, an introduction”, Routledge London and New York.
• Gigovi´ca, L. Pamuˇcarb, D. Luki´ca, D. Markovi´, S. 2016. GIS-Fuzzy DEMATEL MCDA model for the evaluation of the sites forecotourism development: A case study of “Dunavski kljuˇc” region,Serbia. Land Use Policy, Vol 58, pp348–365.
• Gossling, S. 1999. Ecotourism: a means to safeguard biodiversity and ecosystem functions? Ecological, Vol 29, pp 303-320.