اثر باکتری حل کننده فسفات Pseudomonas putida بر مقاومت به شوری دو رقم آفتابگردان

مجله علمی- پژوهشی اکوفیزیولوژی گیاهی

مقاله 10، دوره 8، شماره 25، شهریور 1395، صفحه 116-124

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

مجتبی یوسفی راد^* ؛ فرزین مقیمی

گروه زراعت ، دانشکده کشاورزی، واحد ساوه، دانشگاه آزاد اسلامی، ساوه، ایران

چکیده

این تحقیق با هدف بررسی اثر باکتری حل کننده فسفات Pseudomonas putida بر مقاومت به شوری دو رقم آفتابگردان در سال زراعی 89-1388 در گلخانه دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساوه اجرا گردید.. آزمایش به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. فاکتور اول شامل تلقیح و عدم تلقیح بذرهای آفتابگردان با باکتری سودوموناس پوتیدا، فاکتور دوم شامل دو رقم آفتابگردان به نامهای آلستار و پروگرس و فاکتور سوم سطوح شوری 6/0 (شاهد)، 5 و 7 دسی زیمنس بر متر در نظر گرفته شد. شوری سبب کاهش وزن خشک اندام هوایی، ارتفاع بوته، تعداد برگ در بوته، تعداد دانه در طبق، وزن صد دانه، عملکرد دانه در بوته و غلظت و محتوای فسفر رقم های مورد آزمایش گردید. کلیه صفات مورد بررسی در گیاهان تلقیح شده با باکتری، هم در شرایط تنش شوری و هم در شرایط بدون تنش ، بیشتر از گیاهان تلقیح نشده بودند. رقم آلستار نسبت به پروگرس به شوری متحمل تر بود ولی در شرایط شور رقم پروگرس به تلقیح باکتریایی پاسخ بهتری نشان داد. نتایج حاصل از آزمایش نشان داد که گیاهان تلقیح شده با باکتری دارای تحمل به شوری بالاتری نسبت به گیاهان تلقیح نشده بودند. بنابراین می‌توان اظهار داشت که در شرایط وجود تنش شوری، باکتری سودوموناس پوتیدا تحمل آفتابگردان به شوری را افزایش می‌دهد.

کلیدواژه‌ها

شاخص تحمل؛ تلقیح باکتریایی؛ عملکرد و اجزاء عمکرد آفتابگردان؛ غلظت فسفات