ابلیس و شیطان در اندیشه‌ و آثار سعدی

مطالعات زبان و ادبیات غنایی

مقاله 2، دوره 6، شماره 21، بهمن 1395، صفحه 19-30   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

شیما فاضلی^{* 1}؛ منوچهر جوکار²؛ نصراله امامی³

¹دانشجو/دانشگاه شهید چمران اهواز

²استادیار/دانشگاه شهیدچمران اهواز

³استاد/دانشگاه شهید چمران اهواز

چکیده

ابلیس در اندیشه و آثار سعدی

پرداختن به عرفان و تصوف به طور خاص و توجه به دانش‌های قرآنی به طور عام از رویکردهای مهم و رایج شاعران در روزگار سعدی است. این رویکرد به گستردگی و البته با نگرش خاص سعدی، در کلیات او نمودی آشکار دارد. در کنار موضوعات گوناگون حوزه‌ی دین و عرفان، پرداختن به ابلیس و مضامین داستانی مربوط به آن یکی از موارد پربسامد در نزد شاعران عارف یا عرفان‌گرای سبک عراقی است که در کلیات سعدی نیز به فراوانی کاربرد یافته است. با توجه به ویژگی‌های خاص عرفان در شعر و اندیشه‌ی سعدی که تا حدودی شخصی است در این مقاله نشان داده‌ایم که سعدی از سه منظر ایرانی، عرفانی و دینی به موضوع ابلیس نگریسته اما در این حوزه، نگاه او بیشتر متأثر از دیدگاه ایرانی است.



کلیدواژه‌ها: آثار سعدی، اندیشه‌های عرفانی، دیو و ابلیس.


کلیدواژه‌ها: آثار سعدی، اندیشه‌های عرفانی، دیو و ابلیس.

کلیدواژه‌ها

آثار سعدی؛ اندیشه‌های عرفانی؛ دیو و ابلیس