سنجش نگرش زنان شهر یزد درباره­ی آپارتمان­نشینی

مطالعات جامعه شناختی شهری

مقاله 3، دوره 4، شماره 11، خرداد 1393، صفحه 61-90   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

چکیده

آپارتمان‌نشینی مانند بسیاری از دیگر مظاهر شهرنشینی، بیش از آنکه از دل جامعه‌ی ما جوشیده باشد از غرب اقتباس شده ‌است. گسترش روزافزون این پدیده می‌تواند پیامد‌های مثبت و منفی زیادی به همراه داشته باشد. در جامعه‌ی ما چون زنان معمولاً کمتر از مردان شاغلند و  بیشتر در محیط خانه و آپارتمان هستند، بنابراین تجربه‌ی زندگی در این محیط‌ها باعث شکل‌گیری نگرش خاصی نسبت به آپارتمان‌نشینی در ذهن آنها می‌گردد. از آنجا که نگرش‌ها می‌توانند روی رفتار، سلامت روانی و ذهنی افراد، روابط اجتماعی، استحکام خانواده و دیگر ابعاد زندگی تأثیرگذار باشند، بنابراین با توجه به این تأثیرات بررسی نگرش نسبت به آپارتمان‌نشینی دارای اهمیت است. روش این تحقیق پیمایشی است؛ داده‌ها با ابزار پرسشنامه و با استفاده از شیوه نمونه‌گیری دومرحله ای که درمرحله اول خوشه ای ودرمرحله دوم درداخل خوشه های انتخابی به روش سیتماتیک زنان انتخاب و مورد مصاحبه قرار گرفتند از ۳۸۴ نفر از زنان متأهل شهر یزد گردآوری شده‌است. یافته‌های تحقیق بیانگر آنست که میانگین نگرش زنان شهریزد نسبت به آپارتمان‌نشینی، از حد متوسط پایین‌تر است. وزنان آپارتمان‌نشین در مقایسه با زنان ویلایی‌نشین، نگرش مثبت تری نسبت به آپارتمان نشینی دارند. همچنین، زنان غیر بومی در مقایسه با زنان بومی، نگرش مثبت‌تری نسبت به آپارتمان‌نشینی دارند.واین تفاوت ها ازنظر آماری معنادار است. و زنان شاغل نیز در مقایسه با زنان غیر شاغل نگرش مثبت‌تری نسبت به آپارتمان‌نشینی دارند اما این تفاوت ازنظر آماری معنادارنیست. از سویی دیگر، بین متغیرهای سن و بعد خانوار و نگرش نسبت به آپارتمان‌نشینی رابطه معکوس و معناداری وجود دارد. در حالیکه بین پایگاه اقتصادی- اجتماعی و نگرش نسبت به آپارتمان نشینی رابطه معناداری وجود ندارد.  

کلیدواژه‌ها

آپارتمان­نشینی؛ شهرنشینی؛ زنان؛ نگرش؛ ویلانشینی

مراجع

-    ابراهیم زاده، عیسی و سرگزی، زینب. (1389). آپارتمان­نشینی در شهرهای اسلامی و مشکلات فرهنگی ناشی از آن مطالعه­ی موردی: شهر زاهدان، پایان­نامه­ی کارشناسی­ارشد، رشته جغرافیا، دانشگاه سیستان و بلوچستان، دانشکده­ی علوم انسانی.

-        اقبالی، هدی. (1387). «تاریخچه­ی بلند مرتبه­سازی در ایران»، نشریه­ی مسکن، شماره­ی 23.

-        بهنر، جرد و وانک، میکائیل. (1384). نگرش­ها و تغییر آنها، ترجمه:علی بهداد، تهران: انتشارات جنگل.

-        بیرو ، آلن. (1380). فرهنگ علوم اجتماعی، ترجمه­ی باقر ساروخانی، چاپ چهارم، تهران: کیهان.

-        توسلی، غلامعباس. (1384). نظریه­های جامعه­شناسی، تهران، سمت.

-        ---------------. (1379). جامعه­شناسی کار و شغل، تهران : سمت.

-    حضرتی صومعه، زهرا. (1383). آسیب­های اجتماعی خانواده­های آپارتمان­نشین و راهکارهای آن، کنگره­ی سراسری آسیب­شناسی خانواده در ایران، دانشگاه شهید بهشتی، پژوهشکده­ی خانواده.

-    دانشپور، سید عبدالهادی، مجتبی مهدوی­نیا، غیاثی، محمد مهدی. (1388) «جایگاه دانش روان­شناسی محیطی در ساختمان­های بلند مرتبه با رویکرد معماری پایدار»، نشریه­ی هویّت شهر، سال سوم، شماره­ی 5.

-        زیتلین، ایرونیگ ام و دیگران. (1373). آینده بنیانگذاران جامعه­شناسی، ترجمه­ی غلامعباس توسلی، تهران: قومس.

-        ستوده، هدایت الله. (1386). روانشناسی اجتماعی، چاپ دهم، تهران: آوای نور.

-        شکوهی، علی. (1382). جمعیت و توسعه، مجموعه­ی مقالات مرکز مطالعات و تحقیقات شهرسازی و معماری ایران، تهران.

-    شماعی، علی و رحمان جهانی. (1390). «بررسی اثرات توسعۀ عمودی شهر بر هویّت محلّه­ای (مطالعه­ی موردی، منطقه­ی 7 تهران)» فصلنامه­ی شهر ایرانی اسلامی، شماره­ی 6، صص:82-73.

-    عباسی شوازی، محمدجلال و عباس عسکری ندوشن. (1387). «آرمان­گرایی در توسعه و نگرش­های مرتبط با خانواده در ایران: مطالعه­ی موردی در شهر یزد»، نامه­ی علوم اجتماعی، شماره­ی 34، صص 72-49.

-    عربی بلاغی، نادر. (1382). «الزامات بلند مرتبه­سازی به عنوان شکلی از انبوه­سازی مسکن»، فصلنامه­ی انبوه­سازان مسکن، سال سوم، شماره­ی 9و 10، صفحات 48-32.

-    عزیزی، محمد مهدی و ملک محمد نژاد، صارم. (1386). «بررسی تطبیقی دو الگوی مجتمع­های مسکونی(متعارف و بلندمرتبه) مطالعه­ی موردی: مجتمع­های مسکونی نور(سئول) و اسکان تهران»، نشریه­ی هنرهای زیبا، شماره­ی 32.

-        کجباف، محمد باقر و ترکان، هاجر. (1387). «نگرش چیست؟»، فصلنامه­ی توسعه علوم رفتاری، شماره­ی اول، صفحات 54- 49.

-        کوزر، لوئیس. (1373). زندگی و اندیشه­ی بزرگان جامعه­شناسی، ترجمه­ی محسن ثلاثی، چاپ پنجم، تهران: علمی.

-        گلابچی، محمود. (1380). «معیارهایی برای طراحی و ساخت بناهای بلند»، مجله­ی هنر­های زیبا، شماره­ی 9، تابستان 1380،صفحات 28- 12.

-    لهسایی­زاده ، عبدالعلی. (1376). آسیب­های اجتماعی ناشی از گسترش بی­رویه­ی ساختمان­سازی بلند در شیراز، مجموعه­ی مقالات همایش مسکن شهری در استان فارس، مسائل، مشکلات و راهکارها. سازمان مسکن و شهرسازی استان فارس، 20 خرداد 1376 شیراز.

-    محسنی تبریزی، علیرضا؛ یاهک، سجاد؛ قهرمانی، سهراب، باصری، علی. (1390). « مطالعۀ میزان مشکلات آپارتمان­نشینی و عوامل تأثیرگذار بر آن در کرج»، مجله­ی تحلیل اجتماعی، شماره­ی 4، صص: 209-181.

-        مرکز آمار ایران. (1385). نتایج سرشماری نفوس و مسکن، تهران: مرکز آمار ایران.

-    مهدوی، سید قوام الدین. (1373). آپارتمان­نشینی و انطباق فرهنگی، پژوهشی پیرامون جنبه­های فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و ساختارهای زیست محیطی کیان­شهر، شهرک جمهوری اسلامی، پایان­نامه­ی کارشناسی­ارشد، رشته­ی مردم­شناسی، دانشگاه تهران، دانشکده­ی علوم اجتماعی.

-        واگو، استفان. (1373). درآمدی بر تئوری­ها و مدل­های تغییرات اجتماعی، ترجمه­ی غروی زاد، تهران علم.

-        Bandes, Michel. (2004). Urban social theory: city, self and society. New York: Oxford press.

-        Hall,E. (2000). The hidden dimension, New York: Double day.

-        Heui Cho,Sung. And Kang, Na Na(2011). A study on the evaluation of healthy housing quality of apartments, Pusan National University, Busan, Korea.

-        Sikorska, E (2002). Organizational determinants of resident satisfaction with assisted living, ph. D. Dissertation. University of Maryland Baltimore County.