بررسی رابطه دلزدگی زناشویی با دینداری و تاب‌آوری در زنان نابارور و بارور

فصلنامه نسیم تندرستی

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 30 آذر 1393

نوع مقاله: مقاله پژوهشی اصیل

نویسندگان

سمانه بهزادپور^{* 1}؛ مریم وکیلی²؛ زهراسادات مطهری³؛ فرامرز سهرابی²

¹دانشگاه آزاد اسلامی تهران مرکز

²دانشگاه علامه طباطبائی

³دانشگاه علم و فرهنگ

چکیده

زمینه و هدف: هدف این پژوهش مقایسه دلزدگی زناشویی زنان بارور و نابارور، بررسی رابطه‌ی بین دلزدگی زناشویی با دینداری و تاب‌آوری در زنان بارور و نابارور و پیش‌بینی دلزدگی زناشویی بر اساس میزان دینداری و تاب‌آوری در زنان نابارور بود.
روش بررسی: روش این پژوهش از نوع علی مقایسه‌ای و همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه زنان بارور و نابارور مراجعه‌کننده به مراکز ناباروری و مطب‌های خصوصی زنان در شهر تهران سال 1391 بودند. نمونه شامل100 زن نابارور و 100 زن بارور بودند که به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. از پرسشنامه‌های دلزدگی زناشویی پاینز، تاب‌آوری کونور و دیویدسون و مقیاس دینداری آرین برای گردآوری داده‌ها استفاده شد. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با آزمون‌های آماری تی مستقل، تحلیل رگرسیون چندگانه به روش همزمان و ضریب همبستگی پیرسون انجام شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که دلزدگی زناشویی زنان نابارور بیشتر از زنان بارور است. همچنین در زنان نابارور بین دلزدگی زناشویی با دینداری و تاب‌آوری همبستگی معکوس وجود داشت (05/0>P). در زنان بارور نیز بین دینداری و دلزدگی زناشویی رابطه‌ی منفی معنادار به دست آمد اما رابطه بین تاب‌آوری و دلزدگی زناشویی معنادار نبود. نتایج تحلیل رگرسیون چند متغیره بر روی نمرات زنان نابارورنشان داد که دینداری و تاب‌آوری به‌طور معکوس دلزدگی زناشویی را پیش‌بینی می‌کنند (05/0>P).
بحث و نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج پژوهش ناباروری بر دلزدگی زناشویی تأثیر دارد. همچنین میزان دینداری و تاب‌آوری در زنان نابارور می‌تواند دلزدگی زناشویی را کاهش دهد. بنابراین آموزش مؤلفه‌های تاب‌آوری و تأکید بر افزایش دینداری می‌تواند به کاهش دلزدگی زناشویی کمک کند.

کلیدواژه‌ها

دلزدگی؛ دینداری؛ تاب آوری روانشناختی؛ ناباروری