تهیه روغن اسانسی نعناء و کپسوله کردن آن با استفاده از پلیمرهای سدیم آلژینات، نشاسته و مالتودکسترین

فصلنامه بیولوژی کاربردی

مقاله 9، دوره 8، شماره 32، اسفند 1397، صفحه 79-89   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

غلامرضا نجفی^{* 1}؛ هما احمدی²؛ محبوبه السادات شریف²

¹Qom Branch, Islamic azad University

²گروه شیمی، واحد قم، دانشگاه آزاد اسلامی، قم، ایران.

چکیده

در این پژوهش اسانس نعناء تهیه و میکرو یا نانوکپسول‌های محتوی اسانس نعناء با دو روش هم‌رسوبی(Coacervation) و خشک کردن انجمادی(Freeze Drying) با استفاده از پلیمرهای مختلفی مثل سدیم آلژینات، نشاسته و مالتو دکسترین تهیه شدند. کپسول‌های تهیه شده برای ارزیابی مورد مطالعه و آزمایش قرار گرفتند. ارزیابی اندازه کپسول‌ها که با میکروسکوپ الکترونی روبشی(SEM) انجام شد، نشان ‌داد که هم نانو و هم میکروکپسول تشکیل شده است. به نظر می‌رسد، کپسول‌های حاصل از روش هم‌رسوبی در ابعاد میکرو و کپسول‌های تشکیل شده به روش فریزدرایر هم در اندازه‌های میکرو و هم نانو تشکیل شده‌اند.نوع پلیمر مورد استفاده، غلظت پلیمر و سرعت هم زدن از جمله عواملی هستند که بر روی نوع کپسول و چگونگی رهایش اسانس نعناء تاثیر می‌گذارند.
تعیین میزان کل اسانس بارگیری شده بیانگر این مطلب است که بیشترین بارگیری اسانس در روش هم‌رسوبی با نشاسته 2% و سدیم آلژینات2% انجام شده است(به میزان 80%). همچنین در روش فریز درایر بیشترین مقدار بارگیری اسانس توسط نشاسته 2% اتفاق افتاده است(به میزان 70%). ارزیابی میزان رهایش اسانس نشان می‌دهد که کپسول‌های تهیه شده از نشاسته کمترین مقدار رهایش و بیشترین نگهداری اسانس تا یک هفته را دارند(89/38 درصد اسانس در کپسول‌ها باقی مانده است.). همچنین کپسول‌های سدیم آلژینات یک درصد از دو درصد آن رهایش کمتری دارند. هر سه پلیمر پس از دو هفته تقریبا تمام اسانس را آزاد می‌کنند.

کلیدواژه‌ها

اسانس نعناء؛ انکپسوله کردن؛ پلیمر؛ هم رسوبی؛ فریز درایر

مراجع