مطالعه راوی نامعتبر در رمان دختری در قطار اثر پائولا هاوکینز

فصلنامه مطالعات ادبیات تطبیقی

مقاله 5، دوره 12، شماره 48، اسفند 1397، صفحه 103-117   

نویسندگان

لیدا داودی¹؛ بهزاد پورقریب²؛ عبدالباقی رضایی تالار پشتی²

¹دانشجوی کارشناسی ارشد گروه زبان و ادبیات انگلیسی دانشگاه گلستان

²استادیار گروه زبان و ادبیات انگلیسی دانشگاه گلستان

چکیده

در روایت‌شناسی، راوی نقش مهمی در باورپذیری و جلب اعتماد مخاطب دارد. جستار حاضر با تکیه بر نظریه شلومیت ریمون- کنان، رمان «دختری در قطار» اثر پائولا هاوکینز(۱۹۲۷) را از منظر قابل اعتماد نبودن راوی مورد بحث و بررسی قرار می‌دهد. بر اساس این نظریه، دلایل اصلی و بنیادی بی‌اعتباری گفته‌های راوی در یک روایت دانش محدود راوی، مداخله شخصی وی در داستان، و معیارهای ارزشی متناقض او در طول روایت می‌باشد. راوی «دختری در قطار» به دلیل ضعف حافظه، درگیری‌های شخصی با شخصیت‌های داستان، و ارزش گذاری پیچیده و اغلب متناقض پیرامون داستان، روایت جانبدارانه‌ای از وقایع داستان دارد. یافته‌های تحقیق نشان می‌دهد که روایت راوی «دختری در قطار» مغایر با رخدادهای جهان واقعی داستان است طوری که نمی‌توان در صحت و سقم گفته‌های راوی شک نکرد.

کلیدواژه‌ها

روایت؛ زبان‌شناختی- انتقادی؛ مؤلف تلویحی؛ ریمون- کنان

مراجع

تولان، مایکل. ۱۳۸۶ش، روایت‌شناسی درآمدی زبان‌شناختی- انتقادی، ترجمه فاطمه علوی و فاطمه نعمتی، تهران: انتشارات سمت.

ریمون کنان، شلومیث. ۱۳۸۷ش، روایت داستانی بوطیقای معاصر، ترجمه ابوالفضل حری، تهران: نیلوفر.

مکاریک، ایرنا ریما. ۱۳۸۵ش، دانشنامه نظریه‌های ادبی معاصر، ترجمه مهران مهاجر و محمد نبوی، تهران: نشر آگه.

هاوکینز، پائولا. ۱۳۹۴ش، دختری در قطار، ترجمه مهرآئین اخوت، تهران: نشر هیرمند.

کتب لاتین

Booth, Wayne C. (1961).The Rhetoric of Fiction (2nd Ed). London and New York: Penguin Books. P.158

Hansen, Per Krogh. (2007).Reconsidering the Unreliable Narrator.Semiotica 165(1-4), pp. 227_ 238; DOI: 10.1515/SEM.2007.041

Herman, Luc & Vervaeck, Bart. (2005).Handbook of Narrative Analysis. Lincoln and London: University of Nebraska Press. P. 163

Kindt, Tom and Müller, Hans-Harald. (2006). The Implied Author: Concept and Controversy. Trans. Matthews Alastair. Berlin and New York: Walter de Gruyter. P.6

Köppe, Tilmann & Kindt, Tom. (2011). Unreliable Narration with a Narrator and without.Journal of Literary Theory 5(1), 81-93, p. 13; DOI: 10.1515/JLT.2011.007,Stable URL: http://atoz.ebsco.com/Customization/Tab/1866?tabId=5549, Accessed: 12/02/12.

Phelan, James. (2007).Estranging Unreliability, Bonding Unreliability and the Ethics of Lolita. Narrative 15(2), 222-238, p.224

Prince, Gerald. (2003)A Dictionary of Narratology. Lincoln and London: University of Nebraska Press. P.66.

Utami, Putri. (2017).Love Affair Reflected in Paula Hawkins ’ The Girl on the Train Novel (2015): A Psychoanalytic Study. Muhammadiyah University of Surakarta. P. 16-33

Widy Ati, Karlena. (2017). Motives of Murder Reflected in Paula Hawkins' The Girl on the Train Novel (2015); A Psychoanalytic Analysis. Muhammadiyah University of Surakarta. P. 14-32

 

مقالات

اعوانی، احسان .۱۳۹۷ش، «بررسی تطبیقی فیلم و داستان «مهمان مامان» بر اساس نظریه روایت ژرار ژنت»، مطالعات ادبیات تطبیقی، دانشگاه آزاد واحد جیرفت، شماره ۴۶، صص ۱۵۳-۱۷۲.

حسن‌پور، هیوا و حسن زاده نیری، محمدحسن و اسلامی، آزاده. ۱۳۹۵ش، «راوی غیر قابل اعتماد در داستان شاه و کنیزک»، کهن‌نامه ادب پارسی، شماره ۴، صص ۱۵۳-۱۷۲.

خدادادی، فضل الله و عبدالهیان، حمید و عاشورلو، شیرین. ۱۳۹۳ش، «بررسی مؤلفه‌ها و ابعاد شناختی «راوی همه چیز دان» در ادبیات داستانی»، ادبیات پارسی کهن، شماره ۴، صص ۱۱۷-۱۴۲.

قاسم‌زاده، سید علی و خدادای، فضل الله. ۱۳۹۶ش، «عناصر ساختاری و معیارهای بازشناسی بی‌اعتباری راوی در روایت‌گری»، دو فصلنامه روایت شناسی، شماره ۱، صص ۱۴۷-۱۷۳.

نایب پور، کرم و ورقائیان، نغمه. ۱۳۹۲ش، «تصویر راوی اعتمادناپذیر در روایت احتمالاً گم شده‌ام»، ادبیات پارسی معاصر، شماره ۴، صص ۹۵-۱۱۱.