ارزیابی ریسک فضاهای ورزشی روباز شمیرانات تهران در ارتباط با آلودگی هوا و ارائه راهکارهای مدیریت حفظ محیط‌زیست

فصلنامه علمی و پژوهشی نگرش های نو در جغرافیای انسانی

مقاله 20، دوره 11، شماره 2 - شماره پیاپی 42، اردیبهشت 1398، صفحه 355-370   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی استخراج ازرساله و پایان نامه

نویسندگان

افسانه روحانی¹؛ سید مصطفی طیبی ثانی^{* 2}؛ هومن بهمن‌پور³؛ باقر مرسل²

¹دانشجوی دکتری مدیریت ورزشی، گروه تربیت بدنی، دانشکده علوم انسانی، واحد شاهرود، دانشگاه آزاد اسلامی، شاهرود، ایران

²استادیار گروه تربیت بدنی، دانشکده علوم انسانی، واحد شاهرود، دانشگاه آزاد اسلامی، شاهرود، ایران

³استادیار گروه محیط‌زیست، دانشکده فنی و مهندسی، واحد شاهرود، دانشگاه آزاد اسلامی، شاهرود، ایران

چکیده

چکیده:
هدف از این مقاله، ارزیابی ریسک زیست محیطی فضاهای ورزشی روباز در ارتباط با پهنه‌بندی آلاینده های  هوا با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی GIS می‌باشد. این تحقیق به لحاظ زمان اجرا، از نوع مقطعی و به لحاظ خروجی‌ها، از نوع کاربردی می‌باشد. جامعه آماری فضاهای ورزشی روباز شمیرانات تهران و  نمونه آماری ۱۶ مجموعه ورزشی روباز در منطقه مطالعاتی با مقیاس متوسط تا بزرگ است. داده‌های ایستگاههای سنجش آلودگی در پیرامون منطقه، به روش کریجینگ، برای بازه زمانی ۵ ساله درون‌یابی شدند. از شاخص کیفیت هوا (AQI) به عنوان استاندارد، جهت تطبیق داده‌ها استفاده گردید. رویهم‌گذاری لایه‌ها با استفاده از نرم‌افزار ArcGIS, 9.2 انجام شد. مدل ویلیام فاین نیز به عنوان ابزار ارزیابی ریسک مورد استفاده قرار گرفت. کیفیت هوا در شش ماهه دوم بازه زمانی مورد نظر، اندکی نسبت به شش ماهه اول پایین‌تر بوده است. رتبه ریسک ۲۵۰ بوده که نشانگر وضعیت اضطراری و «سطح ریسک متوسط» است و لازم است تا توجهات لازم در اسرع وقت صورت گیرد.بخش زیادی از مجموعه‌های ورزشی روباز در شمیرانات تهران، در معرض آلاینده‌های هوا قرار دارند و با توجه به آسیب‌پذیری ورزشکاران در شرایط آلودگی شدید هوا، لازم است تا با اتخاذ راهکارهای مدیریتی به ارتقای کیفیت این نوع از کاربری‌های شهری همت گماشت.
Abstract
The purpose of this research is to assessment the environmental risk of outdoor sports spaces in relation to the zoning of air pollution using the GIS. This research is of a practical type in terms of the type of cross-sectional and in terms of outcomes. The statistical population of the study is the sports spaces of Shemiranat in Tehran, and a sample of 16 open-field sports complexes in a medium to large scale study area. Data from 6 air pollutants (carbon monoxide, sulfur dioxide, nitrogen dioxide, ozone and suspended particulates) were extracted from raw materials from the Air Pollution Monitoring Center and Tehran Air Quality Control Company. Unification integration, transformation and summarization of data. The data of pollution sensing stations around the region, by Kriging method, were interpolated for a time interval of 5 years. The air quality index (AQI) was used as the standard for data alignment. Layering overlay was performed using ArcGIS 9.2 software. The William Fine model was also used as a risk assessment tool.The air quality in the second six months was slightly lower than the first six months. The risk rating is 250, indicating the state of emergency and the "average risk level", and it is necessary to take the necessary attention as soon as possible. A large part of outdoor sports complexes in Shemiranat, Tehran, are exposed to air pollutants and due to the vulnerability of athletes in the case of severe air pollution, it is necessary to adopt quality management solutions to improve the quality of these types of urban applications.
 

کلیدواژه‌ها

واژگان کلیدی: آلودگی هوا؛ ارزیابی ریسک زیست محیطی؛ فضاهای ورزشی روباز؛ شاخص کیفیت هوا

مراجع

منابع:

1. Allen H.H., Chia-wei, H., Tsai-Chi K., Wei-Cheng W., 2009, Risk evaluation of green components to hazardous substance using FMEA and FAHP, Expert Systems with Applications., 36,7142-7147.
   1. Arnesano. M., Revel. G.M., Seri. F.A., 2016, tool for the optimal sensor placement to optimize temperature monitoring in large sports spaces, Automation in Construction 68 (2016) 223–234.
2. Asilian. H., 2016, Air pollution, Sobhan etd, Vol 3, pp 152. [Persian].
3. Azizi, Gh., 2007, Tehran air pollution simulation, Natural Geographic Researchs, Vol 68, 15-32 pp. . [Persian].
4. Bahmanpour. H., 2017, Environmental education for managers, Department of environment, I.R.IRAN, PP 233. [Persian].
5. Bahmanpour, H., Mafi, A., Salajegheh, B., 2013, Study on sport spaces in Tehran mountain, National Olympic Committee, IRAN, 67 pp. [Persian].
6. Bohling, Geoff, 2005. Kriging. Kansas Geological Survey
7. Bono. R., Raffaella. D., Marco P., Valeria R., Renato R., 2010, Benzene and formaldehyde in air of two winter Olympic venues of “Torino 2006, journal homepage : www.elsevi e r.com/locate/envint, 2010
8. Campbell. M., Li. Q., Gingrich, S., Macfarlene. R, 2015, Should people be physically active outdoors on smog alert days? Canad J public health 2015 June; 96(1):24-8.

10. Carlisle. A.J., Sharp. N.C., 2001, Exercise and outdoor ambient air pollution, Br J Sports Med 2001; 35:214-222.

11. Florida K, James G. Athens 2004: the pollution climate and athletic performance. J Sports Sci2004; 22:967-80.

1. IARC, 2013, International Agency for Research on Cancer, Latest world cancer statistics Global cancer burden raises to 14.1 million new cases in 2012: Marked increase in breast cancers must be addressed, WHO website.

13. Jozi, A., Padash, A., 2009, Risk assessment and Management, IAU publisher, 344 pp. [Persian].

1. Lippi, G., Guidi. G.C., Maffulli, N., 2008, Air pollution and sports performance in Beijing. Int J Sports Med 2008 Aug; 29(8):696-8.
2. Mohaghegh. S., Hajian. M., 2013, Sport and Air pollution, Scientific Journal of Medical, Vol 31, No 3, 237-249. [Persian].  
3. Nasibulina, Anastasia, 2015, Education for Sustainable Development and Environmental Ethics. Available online at www.sciencedirect.com, Procedia - Social and Behavioral Sciences 214 (2015) 1077 – 1082.
4. Qiase-aldin. M., 2015, Air pollution and control, Tehran University Etd, pp 380. [Persian].
5. Qu, Y., Liu, Y., Ravi, N., Li, M., 2015. Sustainable development of eco-industrial parks in China: effects of managers' environmental awareness on the relationships between practice and performance. www.elsevier.com/locate/jclepro, Journal of Cleaner Production 87, 2015, 328e338.
6. Rohani, A., Tayebi Sani, S.M., Morsal, B., Bahmanpour, H., 2017, Spatial assessment and environmental sustainability assessment of Tehran Shemiran sports complexes in relation to air pollution zoning: towards sustainable development and environmental protection, Quarterly of Geography (Regional Planning), Vol 8, No 1, 215-236 pp. [Persian].
7. TAQCC, 2016, Teharan Air Quality Control Company, Report of Tehran, Tehran Municipality, Nashr-e- Shahr, pp 265.[Persian].
8. Tayebi, S. M. (2016). Identifying between environmental EIS and public participation, Ph.D. Thesis, Islamic Azad University, Tehran North Branch, 276 p. [Persian].
9. USEPA, 2004. An examination of EPA risk assessment principles and practices. EPA/100/B-04/001. Washington (DC): OSA, USEPA; 2004, http://www.epa.gov/OSA/pdfs/ratf-final.pdf [accessed 30.10.13].
10. WB, 2015, Air pollution cost in global, World Bank Reports, www.worldbank.org/en/.../air-pollution-deaths-cost-global-economy