نقش مشوق های مالی در توسعه گردشگری شهری ( مطالعه ی موردی: شهرداری زرین شهر)

فصلنامه جغرافیایی فضای گردشگری

مقاله 3، دوره 8، شماره 29، اسفند 1397، صفحه 45-58   

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

شهین بختیاروند بختیاری^{* 1}؛ مهدی مومنی²

¹گروه جغرافیای دانشکده علوم انسانی ، دانشگاه آزاد واحد نجف آباد ،نجف آباد- اصفهان - ایران

²2- دانشیار گروه جغرافیا، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد

چکیده

چکیده
گردشگری پدیده‌ پیچیده‌ای است. صنعتی ارزآور،متعادل کننده توسعه اقتصادی درسطح مناطق،برقرارکننده توزیع عادلانه درآمدو برخوردار از نقش اساسی در ایجاد مشاغل و منابع تکمیلی مستقیم و ثانوی درآمد. بی تردید توسعه بخش گردشگری می‌تواند به عنوان جایگزین اقتصاد وابسته به صنعت نفت کشور در توسعه ملی و منطقه‌ای ایران سهم بسزایی داشته باشد.هدف از انجام پژوهش حاضر "شناخت مشوق‌های مالی مؤثر بر جذب سرمایه‌های افراد حقیقی و حقوقی برای بهره برداری منابع شهر زرین شهر به منظور توسعه گردشگری شهری "است. در این پژوهش، پژوهشگر ابتدا با مراجعه با اسناد و کتب ثانویه به جمع آوری اطلاعات ثانویه می‌پردازد ، سپس با استفاده از پرسشنامه‌ای به بررسی فرصت‌ها، تهدید‌ها، نقاط قوت و ضعف برای جذب سرمایه گذاری افراد حقیقی و حقوقی در زرین شهر و بررسی رابطه بین مشوق‌های مالی و جذب سرمایه گذران پرداخته و پس از آن مشوق‌های مالی جهت جذب سرمایه‌های افراد شناسایی و تأثیر آنها بر جذب گردشگران بررسی خواهد شد،به منظور تحلیل داده‌ها و اطلاعات خام جمع آوری شده، مطالعه حاضر از روش تجزیه و تحلیل عوامل داخلی و خارجی و استفاده از ماتریسSWOT به منظور ارزیابی تهدید‌ها، فرصت‌ها، قوت‌ها و ضعف‌ها استفاده می‌شود و درنهایت راهکارها و راهبرد‌‌هایی متناسب با شرایط محلی منطقه، جهت توسعه مشوق‌‌های مالی گردشگری درشهر زرین شهر ارائه می‌شود.

کلیدواژه‌ها

واژگان کلیدی:مشوق‌های مالی؛ گردشگری؛ گردشگری شهری؛ توسعه پایدار؛ زرین شهر؛ ‌اولویت بندی

مراجع

1. پارسا حسین (1388)، تاریخ ریز زرین شهر، انتشارات خورشید باران ص252.
2. پایگاه اطلاع رسانی شهرداری زرین شهر www.ir
3. دیناری، احمد، (1394)، گردشگری شهری در ایران و جهان، انتشارات واژگان خرد.
4. دوامی, داود؛ لیلا انصاری و طیبه ایرانپور، ۱۳۹۲، بررسی نقش و جایگاه سرمایه‌گذاری در صنعت گردشگری و تأثیر آن بر اقتصاد ایران، دومین همایش ملی گردشگری و طبیعت گردی ایران زمین، همدان، شرکت هم اندیشان محیط زیست فردا.
5. رضوانی، علی اصغر، کامبیز فرقاندوست و سید‌هادی‌ هاشمی(1388) بررسی موانع سرمایه‌گذاری بخش خصوصی در جهانگردی ایران، نشریه پژوه‌های حسابداری دوره 1 شماره 4 . 129-154.
6. رهنمایی،محمدتقی(1389) اثرات توسعه بر محیط زیست استان کردستان، مجموعه مقالات همایش دستاوردهای پژوهشی سازمان حفاظت محیط ‌زیست در برنامه دوم توسعه، نشر سازمان حفاظت محیط زیست.
7. شریف زاده،ابوالقاسم و همایون، مرادنژاد(1391) توسعه پایدار و توریسم روستایی، ماهنامه جهاد سال بیست ودوم، ش 250-251.
8. مبارک, اصغر، ۱۳۸۹، بررسی نقش سرمایه گذاری در نیروی انسانی و اشتغال بخش گردشگری در استان همدان، همایش منطقه‌ای توریسم و توسعه، یاسوج، دانشگاه آزاد اسلامی واحد یاسوج.
9. مطرانلویی، (1394)، کاربرد مدل در جغرافیا با تأکید بر برنامه‌ریزی شهری و ناحیه ای، انتشارات علم نوین،یزد.
10. ملایی توانی، علی، (1386)، مدیریت توریسم شهری تنکابن، پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه شهید بهشتی، دانشکده علوم زمین.
11. Arthur and Mensah,(2016), urban management and heritage tourism for sustainable development, management of invironmental quality: an international journal, vol.17, no.3
12. Bao .Y, F&Mckercher, B (2018). The effect of distance on Tourism in Hong Kong: A comparison of short Haul & long Haul visitors. Asia pacific journal of tourism research 13,101-111
13. Kajanus ,. Jyrki kangas, Mikko Kurttila, (2014). The use of value focused thinking and the a ’ WOT hybrid method in tourism management, Tourism Management, Vol25, 499-506.
14. Lipshits, G & Raveh, A., (1998,) Socio- Economic Differences Among Localities: A New Method of Multivariate Analysis. Regional Studies, 32, 747-757.
15. Semeral,E(2009) ,impacts of the World recession and economic crisis on tourism: forecasts & potential risks , journal of travel research 49,31-38
16. Amar.ir